Krie e katërtë
1 Ma Shpirti thotë faqeza, se ndë kohëra të pastajme do të mërgonenë dica nga besa, të mbajënë vesh ndë shpirtëra të gënjeshtrësë, e ndë dhidhaskalira të së paudhëvet.
2 Tuke thënë me ipokris(i) gënjeshtrënë, njerëz që kanë fiqir’ e ture të djegurë.
3 Që mbodhisjënë të martonenë, e të ruhenë nga të ngrënatë, që bëri Perndia për të ngrënë me efharisti ata që besojënë, edhe ata që njohënë Perndinë.
4 Sepse çdo punë që bëri Perndia ësht’ e mirë, e s’është ndonjë e shtirë poshtë, kur mirretë me efharisti.
5 Sepse shënjtëronetë me anë të fjalësë Perndisë, e me anë të së luturit.
6 Nd’u thafç të tila fjalë vëllazëret, do të jeç shërbëtuar i mirë i Iisu Hristoit, i ushqierë me fjalë të besësë e të dhidhaskalisë mirë, e asaja që je mbë të mpsuarë.
7 Ma prallat’ e pëgëra e të plakavet lei, e mpso vetëhenë mbë evsevi.
8 Sepse të punuarit’ e kurmit pak vëjen, ma evsevia e besa ësht’ e vëjierë mbë të gjitha, e ka të taksura të kësaj jetet e t’asaj që vjen.
9 Këjo fjalë ësht’ e besuarë, e shumë e dheksurë.
10 Sepse për këtë mundonemi, e jemi të sharë, sepse shpërejmë mbë Perndin’ e gjallë, që ai shpëton gjithë njerëzitë, e më shumë ata që besojënë.
11 Porsit këto, e dhidhaksi.
12 Ndonjë le të mos të shajë të ritë tat, po bënu ksomblë nd’ata që besojënë, mbë të folë, mbë të pjekurë, mbë dashuri, mbë Shpirt, mbë besë, mbë të qëruarë.
13 Ngjera sa të vij unë, qëndro ndë të dhiavasurë, ndë të parigorisurë, e ndë të dhidhaksurë.
14 Mos harxhoç dhurëtinë që është tek ti, që t’u dha me anë të profitisë, me të vënë duartë mbi krie të priftërisë.
15 Këto kij ndër mënd, mbë këto punëra qëndro pa luajturë, që të duketë mbë gjithë të prokopsuritë tat.
16 Vështro mbë vetëhe tënde, e mb’ato që mpsove, e qëndro mbë to, sepse ndë bëfç kështu, edhe vetëhenë tënde do të shpëtoç, edhe ata që të digjojënë tij.
1 Edhe fryma thotë fialë për fialë, se ndë kohëra të pastajme do të ngrenë krye ca vetë nga besa, e do t’u mbajënë vesh frymavet gënjeshtare, edhe mësimevet diajvet,
2 Që flasënë gënjeshtra me ipokrisi, të cilëtë kanë diegurë ndërgjegjëjen’ e tyre,
3 Sepse ndalonjënë martesënë, e urdhëronjënë të heqënë dorë nga të ngrënatë, të cilat’ i ka kriuarë Perëndia që t’i marrënë me të falurë ndersë besëtarët’ edhe ata që kanë njohurë të vërtetënë.
4 Sepse çdo kriesë e Perëndisë ësht ’ e mirë, edhe nuk’ është gjë për të hedhurë teje, ndë u marrtë me të falurë ndersë,
5 Sepse shënjëtëronetë nga fiala e Perëndisë e nga të luturitë.
6 Ndë u porosiç vëllezëret këto, do të jesh shërbëtuar i mirë i Jisu Krioshtit, tuke ushqyerë vetëhen tënde me fialët’ e besësë, edhe me mësimin’ e mirë, që i ke rënë prapa.
7 Edhe hiq dorë prej përrallavet ndyra edhe të plakavet, po stërvit vetëhenë tënde ndë besë të mirë.
8 Sepse të stërviturit’ e trupit bën dobi per pak kohë, po besa e mirë mbë të gjitha ësht’ e mirë, sepse zotonetë për këtë jetë ndashti edhe për atë që vien.
9 Për të zënë besë është fiala edhe vëjen që ta presënë të gjithë.
10 Sepse për këtë edhe mundonem edhe jemi të përbuzurë, sepse shpëryem mbë Perëndin’ e gjallë, i cili është shpëtimtari i gjithë njërëzet, po më fort i besëtarëvet. —
11 Porosit këto edhe mëso.
12 Asndonjë le të mos të hethnjë poshtë për të ritë tat, po bënu shëmbëllesë ndër besëtarët ndë fialë, ndë shoqëri, ndë dashuri, [ndë frymë], ndë besë, ndë të qëruarë.
13 Gjersa të vinj bieri prapa të kënduarit, të luturit, të mësuarit.
14 Mos lërë mbënjanë dhurëtinë që është te ti, e cila t’u dha me anë të profitisë kur vunë duartë mbi tyj pleqësia.
15 Këto shko ndër mënt, mbë këto qëndro, që të çfaqetë mbarësia jote mbë të gjithë.
16 Kij kujdes vetëhesë sate edhe mësimit; qëndro mb’ ato. Sepse ndë bëfsh këtë, do të shpëtonjç edhe vetëhenë tënde, edhe ata që të dëgjonjënë tyj.