Krie e nëntëtë
1 Nukë jam edhe unë Apostoll? Nukë jam eleftero? Nukë paçë edhe unë Iisu Hristonë Zotnë tënë? Nukë jini juvet puna ime mbë Zotnë?
2 Ndë mos jam Apostoll mbë të tjerë, ma mbë ju jam, sepse vula e Apostolisë sime juvet jini mbë Zotnë.
3 Të përgjegjuritë tim mb’ata që më kërkojënë, është këta.
4 Mos nukë kemi edhe nevet urdhër të hamë e të pimë?
5 Mos nukë kemi edhe nevet urdhër të kemi me vetëhe kudo një grua motrë, si edhe të tjerët’ apostoj, edhe vëllazarit’ e Zotit, edhe Qifai?
6 A vetëmë unë edhe Varnava nukë kemi urdhër të bëjëmë këtë?
7 Cili ësht’ ai që vete ndonjëherë ndë luftë me harxh të tij? Kush vë vështë, e nukë ha nga pemm’ e tij? A kush kullot kopen’ e dhëndet, e nukë ha nga qumështit’ e grigjit?
8 Mbase ndë këtë kuvëndoj si njeri? A nukë thotë edhe nomi këto?
9 Sepse ndë nom të Moisiut është shkruarë: Të mos i vëç torvë kaut ndë të shirë ndë lëmë. Mos e pret Perndinë për qe?
10 A nukë thotë më të tepërënë për nevet? Sepse për nevet është shkruarë këjo: Ndaje ai që liron nd’arë duhetë të lirojë me shpëresë. Edhe ai që shin, me shpëresë që do të ketë pjesë nga ajo që shin.
11 Ndë mbuallm na mbë ju farë të Shpirtit, pun’ e madhe të korrjëmë nevet prej jush koqe të kurmit?
12 Ndë marrënë me urdhër të tjerë nga jush, pse të mos marrëmë më tepërë na? Ma na këtë urdhër e lam mbënjanë, e i durojmë të gjitha, që të mos bëjëm ndonjë mbodhi nd’Ungjill të Krishtit.
13 Nuk’ e diji ju, që ata që punojënë ndë qishë, hanë nga ato që dalënë nga qisha? E ata që qëndrojënë ndë punë të thisisastirit, kanë pjesë nga thisiastiri?
14 Kështu urdhëroi edhe Zoti: Ata që dhidhaksjënë Ungjillë, nga Ungjilli të rrojënë.
15 E unë nukë bëra ndonjë nga këto, e nuk’ i shkrova këto, që të bënenë kështu mbë mua, sepse është më mirë për mua të vdes, se të bëjë ndonjë lëvdimnë tim të pavëjierë.
16 Sepse ndë dhidhakça Ungjillë, nukë kam lëvdim, sepse kam shtrëngim mbë vetëhe; e ve mbë mua ndë mos e dhidhakça Ungjillë.
17 Sepse ndë bëfça këtë me dashuri time, kam pagë. Ma ndë bëfça me të pahir, është besuarë mbë mua ikonomia.
18 Ç’ësht’ adha paga ime? Që kur të dhidhaks Ungjillë t’ua ap Ungjilln’ e Krishtit dhuratë, që të mos e bëj me të keq urdhëritë që kam mbë Ungjill.
19 Sepse ndonëse jeshë unë leftero nga gjithë, u bëçë skllav mbë të gjithë, që të fitoj më të shumëtë.
20 E u bëçë me Çifut si çifut, që të fitoj Çifutë. Me ata që janë ndënë nom, u bëçë sikur jeshë ndënë nom, që të fitoj ata që janë ndënë nom.
21 E me ata që janë të panom, u bëçë sikur s’keshë nom (ndonëse s’jeshë i panom te Perndia, po me nom mbë Krishtinë), që të fitojë të panomtë.
22 U bëçë ndë të smundurë, si i smundurë, që të fitoj të smunduritë. Mbë gjithë u bëçë të gjitha, që të shpëtoj me të vërtetë ndoca.
23 E gjithë këtë e bëj për Ungjill, që të kem pjesë mb’Ungjill.
24 Nuk’ e diji juvet, që gjithë vrapëtojënë ndë stadhio, të gjithë vrapëtojënë, po një e merr bakçishnë? Kështu të vrapëtoni, që t’arrini.
25 E gjith’ ata që lëftojënë ndë lodrë të fuqisë mbahenë nga të gjitha, e këta për të marrë një kurorë që prishetë. Ma juvet, të paprishurë.
26 Un’ adha, kështu vrapëtoj, që të mos jetë mbë të mbrazëtë. Kështu lëftoj, jo sikur rrah erënë.
27 Po mundoj kurminë tim e e skllavos, që të mos, tuke dhidhaksurë të tjerëtë, të hidhem unë poshtë.
1 Nukë jam un’ apostol? Nukë jam un ’ i liruarë? Nukë pashë unë Jisu Krishtinë, Zotinë tënë?
2 Nukë jeni ju puna ime mbë Zotinë?
3 Ndë mos jam apostol mbë të tierë, po pak së paku mbë ju jam; sepse mbëlatësi i apostolisë sime ju jeni mbë Zotinë.
4 Të përgjegjuritë tim mb’ ata që më gjykonjënë është këjo:
5 Sos nukë kemi edhe neve pushtet të hamë e të pimë?
6 Sos nukë kemi edhe neve pushtet të heqëmë me vetëhe një motërë grua, sikundrë edhe të tierët’ apostoj, edhe të vëllezërit’ e Zotit, edhe Qifaj? Apo vetëm’ unë edhe Varnava nukë kemi pushtet të mos punojmë?
7 Cili ësht’ ay që vete ndonjë herë ndë luftë me hajen e ti? Cili mbiell veshtë, edhe nukë ha nga pema e ati? A cili kullot grigjënë, edhe nukë ha nga qjumështi i grigjësë?
8 Mos i flas unë këto si njeri? Apo nukë thotë këto edhe nomi?
9 Sepse është shkruarë ndë nomt të Moisiut: “Nukë do t’i mbyllç gojënë kaut që shin”.
10 Mos për qetë ka kujdes Perëndia? A po për ne me të vërtetë e thotë këtë? sepse për ne u shkrua, se ay që lëron, me shpëresë gjan të lëronjë; edhe ay që shin, shin me shpëresë se do të ketë piesë ndë shpëresët të ti.
11 Neve ndë mbuallmë mbë ju gjëratë shpirtërisht, pun’ e madhe është ndë korrçimë gjëratë tuaja të mishta? Ndë qoftë se të tierë marrënë piesë të këti pushteti mbi ju, nukë gjan më tepërë neve?
12 Po neve nuk’ e përndormë këtë pushtet; po durojmë të gjitha, që të mos bëjmë ndonjë të ndaluarë ndë ungjill të Krishtit.
13 Nuk’ e dini, se ata që bënjënë punërat’ e shënjtëruara, hanë nga hieroreja? Edhe ata që qëndronjënë përanë theroresë, marrënë piesë nga theroreja?
14 Kështu edhe Zoti urdhëroj ata që apënë për ungjillinë, të rronjënë nga ungjilli.
15 Po unë nukë përndora asndonjë nga këto, as nuk’ i shkrova këto, që të më bënenë kështu; sepse më mirë është për mua të vdes, se të nxierrë ndonjë të mburruritë tim të kotë.
16 Sepse ndë leçis ungjillinë, nuk’ është të mburrurë për mua; sepse kam nevojë për vetëhe; edhe mieri unë, ndë mos leçiça ungjillinë.
17 Sepse ndë bënfça këtë me dashuriminë tim, kam pagë; po ndë e bëfça me pahirëë, më është zënë besë kujdesi.
18 Cila pra është paga ime? Ta bënj paprishurë ungjillin’ e Krishtit tuke leçiturë, që të mos e përndor për keq pushtetnë që kam mbë ungjillinë.
19 Sepse tuke qën’ i lëruarë nga të gjithë, e bëra vetëhenë time shërbëtuar mbë të gjithë, që të fitonj më të shumëtë.
20 Edhe u bëshë te Judhenjtë si Judhe, që të fitonj Judhenjtë; tek ata që janë ndënë nom u bëshë si ndënë nom, që të fitonj ata që janë ndënë nom;
21 Te të panomëtë u bëshë si i panom, (ndonëse nuk’ ishnjam i panom te Perëndia, po me nom mbë Krishtinë), që të fitonj të panomëtë.
22 Te të dobëtitë u bëshë si i dobëtë, që të fitonj të dobëtitë; te të gjithë u bëshë të gjitha, që me çdo mënyrë të shpëtonj ca veta..
23 Edhe këtë e bënj për ungjillinë, që të bënem piesëtar i ati.
24 Nuk’ e dini, se ata që sulenë ndë shesht të lodravet të trimërisë , që të gjithë sulenë po një e merr çmimin? Kështu, suluni që ta merrni.
25 Edhe kushdo që përpiqetë, e përmban vetëhenë nga të gjitha; e ata e bënjënë këtë, që të marrënë një kurorë që prishetë, po neve e bëjmë, që të marrëmë kurorë të pavdjershime.
26 Unë pra kështu sulem, jo sikur jam ndë dyshim; kështu luftonj me grusht, jo sikur rrah erënë.
27 Po mundonj trupnë tim edhe e bënj rop, se mos, passi u leçita të tjerëve, unë hidhem poshtë.