Krie e shtatëtë
1 Sepse kij Melhisedheku (qe) mbreti i Salimit, Prifti i Perndisë lartë, ai vate të piqej Avraamnë kur kthenej nga mundie e mbretëret, e e bekoi atë.
2 Nde ai Melhisedheku dha Avraami edhe të dhjetënë e gjithë punëravet. Ai herën’ e parë quhetë mbreti i së drejtësë, e pastaje mbreti i Salimit, që domethënë mbreti i paqit.
3 Pa baba, e pa Mëmë, e pa Gjeneallogji, pa pasurë nisëje ditet, e të sosurë të jetësë, tuke gjajturë me të bir’ e Perndisë, mbetetë Prift për gjithë jetë.
4 Ma vështroni sa qe i madhi kij, sa që i dha edhe të dhjetënë atij Patriarhu Avraam nga preja.
5 Ndashti ata nga të bijt’ e Leviut, që kanë marrë Priftërinë, kanë ordhini të marrënë të dhjetënë nga llaoi, sikundrë thotë nomi, domethënë nga vëllazërit’ e ture, ndonëse ata panë dalë nga mesi i Avraamit.
6 Ma ai që s’është nga ata që u rrëfenetë fjala, mori të dhjetënë nga Avraami, e bekoi atë që pat të taksuratë.
7 Ndashti pa ndonjë shubehé m’i vogëli nga m’i madhi merr bekimnë.
8 E këtu marrënë të dhjetënë njerëzitë e vdekurë; ma atje (merr) ai, që martirisetë se rron.
9 E (të thomi kështu) edhe ai Leviu që mbëjedh të dhjetënë, u dhekatis nde Avraami.
10 Sepse ai qe akoma ndë mes të Babait, kur i dolli atij përpara Melhisedheku.
11 Ndë qe adha të teliosuritë me anë të Priftërisë Leviut (sepse ndënë këtë mori nomnë Llaoi) çfarë hrie bëri pastaje, që të dil jashtë një tjetër Prift, sikundr’ është taksi i Melhisedhekut, e të mos qe thënë si taksi i Aaronit?
12 Sepse Priftëria kur vjen nga njeri mbë jetërinë, duhetë të ndërronetë edhe nomi.
13 Sepse ai që thuhenë këto punëra për të, mbahetë nga jetërë fili, që nga ajo s’pat punuarë ndonjë ndë thisiastir.
14 Sepse është pun’ e çfaqurë, që nga fili e Iudhësë leu Zoti inë, që mb’atë fili Moisiu nukë foli kurrë gjë për Priftëri.
15 E këjo kaqë më shumë është çfaqurë, sepse një jetër Prift del jashtë, që ka të shëmbëllierë me Melhisedheknë.
16 Ai u bë Prift jo sikundr’ është nomi i ritëvet e porsivet së kurmit, po për fuqi një jetet së paprishurë.
17 Sepse kështu e martirisi Perndia, tuke thënë: Ti je Prift për gjithë jetë sikundr’ është taksi i Melhisedhekut.
18 Ndashti porsi e parë kthenetë prapë, për smundëjë të saj e të pavëjierë.
19 Sepse ndonjë punë nukë pru ndë të teliosurë nomi, po pas atij hiri një shpëresë më e mirë, që me anë të saj afëronemi Perndisë.
20 E më shumë, (Prift) jo pa të përgjëruarë.
21 (Sepse të tjerëtë janë bërë Priftër pa të përgjëruarë, ma kij me të përgjëruarë, nga ai që i thot’ atij: U përgjërua Zoti, e nukë kthenetë prapë. Ti je Prift për jetë pas jetet, sikundr’ është taksi i Melhisedhekut.)
22 Kaqë më së mirë dhiathiqit u bë mesít Iisui.
23 E ata janë bërë shumë Priftër, sepse mortia nuk’ i lij të duroijnë shumë.
24 Ma kij sepse mbetetë jetet, e ka Priftërinë të paçkëputurë.
25 Andaj edhe mund gjithnjë të sosjë ata që afëronenë me anë të tij nde Perndia, tuke rruarë gjithënjë për të luturë për ta.
26 Sepse i tili duhej të ish ndë nevet Arhieref, Shënjt, i pafaj, i pazhierë, i çquarë nga fajëtorëtë, e i ngriturë më lart se Qielltë.
27 Ai nukë ka hri si ata Arhierejtë, që të bëjë kurban përdita më përpara për faje të tij, e pastaje për (faje) të llaoit; sepse këtë e bëri ai një herë, kur pru (kurban) vetëhen’ e tij.
28 Sepse nomi bëri Arhierej njerëz që kishnë smundëjë; ma fjala e së përgjëruarit që u bë pas nomit (bëri) bir të teliosurë ndë jetë pas jetet.
Melkisedeku
1 Ky Melkisedeku ishte mbret i Salemit dhe prift i të tejlartit Perëndi. Kur Abrahami po kthehej nga beteja, ku shfarosi mbretërit, Melkisedeku e takoi dhe e bekoi. 2 Abrahami i dha atij një të dhjetën e gjithçkaje.
Emri Melkisedek do të thotë së pari «mbret i drejtësisë». Ai ishte edhe mbret i Salemit, që do të thotë «mbret i paqes». 3 Nuk ia njohim as të atin, as nënën e as paraardhësit. Nuk dimë gjë as për lindjen e as për vdekjen e tij . I ngjashëm me Birin e Perëndisë, ai mbetet prift në amshim.
4 Pa mendohuni sa i madh ishte ky njeri, të cilit patriarku Abraham i dha të dhjetën e gjithçkaje që kishte plaçkitur. 5 Ata që e kanë marrë priftërinë si pasardhës të Levit, kanë urdhër që, sipas ligjit, të marrin të dhjetën e gjithçkaje nga populli, domethënë nga vëllezërit e tyre, pavarësisht se edhe ata kanë dalë prej farës së Abrahamit. 6 Melkisedeku, ndonëse nuk rridhte nga fisi i Levit, mori të dhjetën nga Abrahami dhe e bekoi atë që kishte marrë premtimin e Perëndisë. 7 Dhe pa dyshim, më i vogli bekohet nga më i madhi.
8 Levitët që marrin të dhjetën janë njerëz të vdekshëm, ndërsa për Melkisedekun dëshmohet se jeton. 9 Mund të thoshim se edhe Levi, i cili merr të dhjetën nga të tjerët, nëpërmjet Abrahamit i dha Melkisedekut të dhjetën, 10 sepse ai ishte ende në trupin e atit të tij, Abrahamit, kur ky u takua me Melkisedekun.
11 Nëse do të arrinim në përsosje nëpërmjet priftërisë levitike, të cilën populli e kishte marrë nga ligji i Moisiut, ç'nevojë kishte të dilte një priftëri tjetër sipas urdhrit të Melkisedekut e jo sipas urdhrit të Aronit? 12 Kur ndryshohet priftëria, domosdo bëhet edhe ndryshimi i ligjit.
13 Zoti ynë, për të cilin bëhet fjalë, i përkiste një fisi tjetër, nga i cili askush nuk i kishte shërbyer ndonjëherë altarit. 14 Dihet se ai ishte nga fisi i Judës, fis për të cilin Moisiu nuk tha asgjë kur foli për priftërinë. 15 Kjo bëhet edhe më e qartë kur del një prift tjetër i ngjashëm me Melkisedekun, 16 i cili nuk u bë prift sipas rregullave njerëzore, por sipas fuqisë së jetës që s'ka fund. 17 Sepse dëshmohet se
ti je prift në amshim
sipas urdhrit të Melkisedekut.
18 Urdhërimi i mëparshëm bie poshtë, ngaqë ishte i dobët e i padobishëm. 19 Ligji nuk bëri të përsosur askënd, por na dha një shpresë më të madhe, me të cilën i afrohemi Perëndisë.
20 Jezui nuk u bë prift pa betim, ndërsa të tjerët u bënë pa betim. 21 Jezui u bë prift me betimin e Perëndisë që i tha:
Zoti u betua
e nuk do të pendohet.
Ti je prift në amshim .
22 Prandaj Jezui u bë dorëzani i një besëlidhjeje më të mirë. 23 Priftërinjtë e tjerë ishin të shumtë, pasi nuk i lejonte vdekja të mbeteshin priftërinj përjetë, 24 ndërsa Jezui, ngaqë jeton në amshim, ka priftëri të patjetërsueshme. 25 Prandaj ai mund t'i shpëtojë plotësisht ata që i afrohen Perëndisë nëpërmjet tij, sepse ai jeton përjetësisht për të ndërmjetësuar për ta.
26 I tillë kryeprift na duhej: i shenjtë, i pafajshëm, i panjollosur, i ndarë veç nga mëkatarët dhe i ngritur më lart se qiejt. 27 Ai nuk ka nevojë çdo ditë për flijime si kryepriftërinjtë e tjerë, të cilët ofrojnë në fillim flijim për mëkatet e veta e pastaj për ato të popullit. Këtë ai e bëri një herë e përgjithmonë kur ofroi veten si flijim. 28 Ligji vendos si kryepriftërinj njerëz me dobësi, ndërsa fjala e betimit, që vjen pas këtij ligji, vendos Birin, i cili është i përsosur në amshim.