1 Mjeshtrit të korit. Psalm i Davidit. 2 Kur erdhi tek ai profeti Natan, pasi Davidi kishte shkuar me Batshebën.
3 Ki mëshirë për mua, o Perëndi,
në mirësinë tënde,
në dhembshurinë tënde të madhe,
fshiji paudhësitë e mia.
4 Lamë tërësisht prej fajit tim,
prej mëkatit tim pastromë.
5 I njoh paudhësitë e mia,
mëkatin tim e shoh përherë.
6 Ndaj teje, vetëm ndaj teje mëkatova,
bëra ligësi para syve të tu.
Prandaj, je i drejtë në vendimet e tua
dhe i paqortueshëm kur gjykon.
7 Ja, unë linda në paudhësi,
në mëkat më ngjizi ime më.
8 Ti e do të vërtetën në brendinë e qenies,
ndaj bëmë të njoh urtinë në thellësitë e mia.
9 Pastromë me hisop e do të bëhem i pastër,
lamë e do të jem më i bardhë se dëbora.
10 Bëmë të ndiej gëzim e ngazëllim
e do të gëzohen eshtrat që thërrmove.
11 Ktheje fytyrën tënde larg mëkateve të mia
e fshiji tërë fajet e mia.
12 Krijo tek unë një zemër të pastër, o Perëndi,
përtëri brenda meje një shpirt të palëkundur.
13 Mos më dëbo nga prania jote
e mos ma hiq shpirtin tënd të shenjtë.
14 Kthema gëzimin e shpëtimit tënd
dhe kalit në mua një shpirt vullnetmirë.
15 Do t'u mësoj ligjshkelësve udhët e tua
e mëkatarët do të kthehen te ti.
16 Shpëtomë nga gjakderdhja, o Perëndi,
Perëndia i shpëtimit tim,
gjuha ime do të brohorasë për drejtësinë tënde.
17 O Zot, hapi buzët e mia
e goja ime do të shpallë lavdinë tënde.
18 Po ta doje flinë do ta sillja,
por flija e shkrumbimit nuk të pëlqen.
19 Fli për Perëndinë është shpirti i penduar;
zemrën e thyer e të copëtuar,
o Perëndi, ti nuk e përbuz.
20 Bëji mirë Sionit në mirëdashjen tënde,
ndërtoji muret e Jerusalemit.
21 Atëherë do t'i pëlqesh flitë e drejtësisë,
fli shkrumbimi e fli të djegura tërësisht;
atëherë do të kushtojnë viça mbi altarin tënd.
1 לַמְנַצֵּ֗חַ מִזְמ֥וֹר לְדָוִֽד׃ 2 בְּֽבוֹא־אֵ֭לָיו נָתָ֣ן הַנָּבִ֑יא כַּֽאֲשֶׁר־בָּ֝֗א אֶל־בַּת־שָֽׁבַע׃ 3 חָנֵּ֣נִי אֱלֹהִ֣ים כְּחַסְדֶּ֑ךָ כְּרֹ֥ב רַ֝חֲמֶ֗יךָ מְחֵ֣ה פְשָׁעָֽי׃ 4 הֶ֭רֶבה כַּבְּסֵ֣נִי מֵעֲוֺנִ֑י וּֽמֵחַטָּאתִ֥י טַהֲרֵֽנִי׃ 5 כִּֽי־פְ֭שָׁעַי אֲנִ֣י אֵדָ֑ע וְחַטָּאתִ֖י נֶגְדִּ֣י תָמִֽיד׃ 6 לְךָ֤ לְבַדְּךָ֨ ׀ חָטָאתִי֮ וְהָרַ֥ע בְּעֵינֶ֗יךָ עָ֫שִׂ֥יתִי לְ֭מַעַן תִּצְדַּ֥ק בְּדָבְרֶ֗ךָ תִּזְכֶּ֥ה בְשָׁפְטֶֽךָ׃ 7 הֵן־בְּעָוֺ֥ון חוֹלָ֑לְתִּי וּ֝בְחֵ֗טְא יֶֽחֱמַ֥תְנִי אִמִּֽי׃ 8 הֵן־אֱ֭מֶת חָפַ֣צְתָּ בַטֻּח֑וֹת וּ֝בְסָתֻ֗ם חָכְמָ֥ה תוֹדִיעֵֽנִי׃ 9 תְּחַטְּאֵ֣נִי בְאֵז֣וֹב וְאֶטְהָ֑ר תְּ֝כַבְּסֵ֗נִי וּמִשֶּׁ֥לֶג אַלְבִּֽין׃ 10 תַּ֭שְׁמִיעֵנִי שָׂשֹׂ֣ון וְשִׂמְחָ֑ה תָּ֝גֵ֗לְנָה עֲצָמ֥וֹת דִּכִּֽיתָ׃ 11 הַסְתֵּ֣ר פָּ֭נֶיךָ מֵחֲטָאָ֑י וְֽכָל־עֲוֺ֖נֹתַ֣י מְחֵֽה׃ 12 לֵ֣ב טָ֭הוֹר בְּרָא־לִ֣י אֱלֹהִ֑ים וְר֥וּחַ נָ֝כ֗וֹן חַדֵּ֥שׁ בְּקִרְבִּֽי׃ 13 אַל־תַּשְׁלִיכֵ֥נִי מִלְּפָנֶ֑יךָ וְר֥וּחַ קָ֝דְשְׁךָ֗ אַל־תִּקַּ֥ח מִמֶּֽנִּי׃ 14 הָשִׁ֣יבָה לִּ֭י שְׂשֹׂ֣ון יִשְׁעֶ֑ךָ וְר֖וּחַ נְדִיבָ֣ה תִסְמְכֵֽנִי׃ 15 אֲלַמְּדָ֣ה פֹשְׁעִ֣ים דְּרָכֶ֑יךָ וְ֝חַטָּאִ֗ים אֵלֶ֥יךָ יָשֽׁוּבוּ׃ 16 הַצִּ֘ילֵ֤נִי מִדָּמִ֨ים ׀ אֱֽלֹהִ֗ים אֱלֹהֵ֥י תְּשׁוּעָתִ֑י תְּרַנֵּ֥ן לְשׁוֹנִ֗י צִדְקָתֶֽךָ׃ 17 אֲ֭דֹנָי שְׂפָתַ֣י תִּפְתָּ֑ח וּ֝פִ֗י יַגִּ֥יד תְּהִלָּתֶֽךָ׃ 18 כִּ֤י ׀ לֹא־תַחְפֹּ֣ץ זֶ֣בַח וְאֶתֵּ֑נָה ע֝וֹלָ֗ה לֹ֣א תִרְצֶֽה׃ 19 זִֽבְחֵ֣י אֱלֹהִים֮ ר֪וּחַ נִשְׁבָּ֫רָ֥ה לֵב־נִשְׁבָּ֥ר וְנִדְכֶּ֑ה אֱ֝לֹהִ֗ים לֹ֣א תִבְזֶֽה׃ 20 הֵיטִ֣יבָה בִ֭רְצוֹנְךָ אֶת־צִיּ֑וֹן תִּ֝בְנֶ֗ה חוֹמ֥וֹת יְרוּשָׁלִָֽם׃ 21 אָ֤ז תַּחְפֹּ֣ץ זִבְחֵי־צֶ֭דֶק עוֹלָ֣ה וְכָלִ֑יל אָ֤ז יַעֲל֖וּ עַל־מִזְבַּחֲךָ֣ פָרִֽים׃