Mbretërimi i Jehoashit në Judë
1 Jehoashi ishte shtatë vjeç kur filloi të mbretërojë. 2 Ai u bë mbret në vitin e shtatë të mbretërimit të Jehut në Izrael. Jehoashi mbretëroi për dyzet vjet në Jerusalem. E ëma quhej Cibia dhe ishte nga Bersheba. 3 Jehoashi bëri çka është e drejtë në sytë e Zotit gjatë gjithë jetës, sepse e kishte mësuar prifti Jehojada.
4 Megjithatë, faltoret në vende të larta nuk u shkatërruan dhe populli vazhdonte të kushtonte flijime e temjan në to. 5 Jehoashi u tha priftërinjve: «Të gjitha paratë që sillen në tempullin e Zotit për shërbesat e shenjta, paratë që paguhen si detyrim, që kushtohen si shpagim jete apo që sillen me dëshirë, 6 t'i marrin priftërinjtë, secili nga të afërmit e vet, dhe të ndreqin dëmtimet e tempullit, kudo që të jenë». 7 Por në vitin e njëzet e tretë të mbretërimit të Jehoashit, priftërinjtë nuk i kishin ndrequr ende dëmtimet e tempullit. 8 Atëherë mbreti Jehoash thirri priftin Jehojada bashkë me priftërinjtë e tjerë e u tha: «Përse nuk i keni ndrequr dëmtimet e tempullit? Që tani mos i merrni më ju paratë nga të afërmit tuaj, por i lini për ndreqjen e dëmtimeve të tempullit».
9 Priftërinjtë pranuan të mos merrnin më para nga populli dhe të mos merreshin më me ndreqjen e dëmtimeve të tempullit. 10 Prifti Jehojada mori një arkë, i hapi një vrimë në kapak dhe e vuri pranë altarit, në anën e djathtë të hyrjes së tempullit të Zotit. Priftërinjtë që ruanin pragun e tempullit, hidhnin në arkë të gjitha paratë që silleshin në tempullin e Zotit. 11 Kur shihnin se arka mbushej me para, vinte shkruesi i mbretit me kryepriftin, i mblidhnin paratë e hedhura në tempullin e Zotit dhe i numëronin. 12 Pasi i peshonin, paratë ua jepnin mbikëqyrësve të punimeve në tempullin e Zotit. Këta paguanin me to drugdhendësit, ndërtuesit, që punonin në tempullin e Zotit, 13 muratorët dhe gurgdhendësit, që blinin drurin dhe gurët e latuar që nevojiteshin për ndreqjen e tempullit të Zotit, si dhe mbulonin të gjitha shpenzimet për ndreqjen e tempullit. 14 Por me paratë që u hodhën në tempullin e Zotit, nuk u punuan as legenë argjendi, as thika, as kupa, as trumbeta, as enë ari e as enë argjendi, 15 sepse iu dhanë punëtorëve për të ndrequr tempullin e Zotit. 16 Atyre që u jepeshin paratë për t'ua dhënë punëtorëve, nuk u kërkohej llogari, sepse punonin me ndershmëri.
17 Paratë e dhëna si fli faji apo si fli mëkati nuk hidheshin në tempullin e Zotit, sepse u përkisnin priftërinjve. 18 Në atë kohë Hazaeli, mbreti i Aramit, u hodh në sulm kundër Gatit dhe e pushtoi. Mandej vendosi të sulmojë Jerusalemin.
19 Atëherë Jehoashi, mbreti i Judës, mori të gjitha sendet e shenjta që paraardhësit e tij, Joshafati, Jehorami dhe Ahazjahu, mbretër të Judës, i kishin kushtuar Zotit, sendet e shenjta që ai vetë kishte kushtuar, si edhe tërë arin, që gjendej në thesarin e tempullit të Zotit e të pallatit mbretëror, dhe ia dërgoi Hazaelit, mbretit të Aramit, i cili u tërhoq nga Jerusalemi. 20 Bëmat e tjera të Jehoashit dhe veprat e tij janë të shkruara në librin e Kronikave të Mbretërve të Judës. 21 Disa nga shërbëtorët e Jehoashit ngritën krye kundër tij dhe e vranë në Bet Milo, tatëpjetës për në Sila. 22 Jehoashin e goditën shërbëtorët e tij Jozabadi, biri i Shimeatit, dhe Jehozabadi, biri i Shomerit, e ai vdiq. Populli e varrosi me paraardhësit e tij në qytetin e Davidit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Amacjahu.
1 בֶּן־שֶׁ֥בַע שָׁנִ֖ים יְהוֹאָ֥שׁ בְּמָלְכֽוֹ׃ פ
2 בִּשְׁנַת־שֶׁ֤בַע לְיֵהוּא֙ מָלַ֣ךְ יְהוֹאָ֔שׁ וְאַרְבָּעִ֣ים שָׁנָ֔ה מָלַ֖ךְ בִּירֽוּשָׁלִָ֑ם וְשֵׁ֣ם אִמּ֔וֹ צִבְיָ֖ה מִבְּאֵ֥ר שָֽׁבַע׃ 3 וַיַּ֨עַשׂ יְהוֹאָ֧שׁ הַיָּשָׁ֛ר בְּעֵינֵ֥י יְהוָ֖ה כָּל־יָמָ֑יו אֲשֶׁ֣ר הוֹרָ֔הוּ יְהוֹיָדָ֖ע הַכֹּהֵֽן׃ 4 רַ֥ק הַבָּמ֖וֹת לֹא־סָ֑רוּ ע֥וֹד הָעָ֛ם מְזַבְּחִ֥ים וּֽמְקַטְּרִ֖ים בַּבָּמֽוֹת׃ 5 וַיֹּ֨אמֶר יְהוֹאָ֜שׁ אֶל־הַכֹּהֲנִ֗ים כֹּל֩ כֶּ֨סֶף הַקֳּדָשִׁ֜ים אֲשֶׁר־יוּבָ֤א בֵית־יְהוָה֙ כֶּ֣סֶף עוֹבֵ֔ר אִ֕ישׁ כֶּ֥סֶף נַפְשֹׁ֖ות עֶרְכּ֑וֹ כָּל־כֶּ֗סֶף אֲשֶׁ֤ר יַֽעֲלֶה֙ עַ֣ל לֶב־אִ֔ישׁ לְהָבִ֖יא בֵּ֥ית יְהוָֽה׃ 6 יִקְח֤וּ לָהֶם֙ הַכֹּ֣הֲנִ֔ים אִ֖ישׁ מֵאֵ֣ת מַכָּר֑וֹ וְהֵ֗ם יְחַזְּקוּ֙ אֶת־בֶּ֣דֶק הַבַּ֔יִת לְכֹ֛ל אֲשֶׁר־יִמָּצֵ֥א שָׁ֖ם בָּֽדֶק׃ פ
7 וַיְהִ֗י בִּשְׁנַ֨ת עֶשְׂרִ֧ים וְשָׁלֹ֛שׁ שָׁנָ֖ה לַמֶּ֣לֶךְ יְהוֹאָ֑שׁ לֹֽא־חִזְּק֥וּ הַכֹּהֲנִ֖ים אֶת־בֶּ֥דֶק הַבָּֽיִת׃ 8 וַיִּקְרָא֩ הַמֶּ֨לֶךְ יְהוֹאָ֜שׁ לִיהוֹיָדָ֤ע הַכֹּהֵן֙ וְלַכֹּ֣הֲנִ֔ים וַיֹּ֣אמֶר אֲלֵהֶ֔ם מַדּ֛וּעַ אֵינְכֶ֥ם מְחַזְּקִ֖ים אֶת־בֶּ֣דֶק הַבָּ֑יִת וְעַתָּ֗ה אַל־תִּקְחוּ־כֶ֨סֶף֙ מֵאֵ֣ת מַכָּֽרֵיכֶ֔ם כִּֽי־לְבֶ֥דֶק הַבַּ֖יִת תִּתְּנֻֽהוּ׃ 9 וַיֵּאֹ֖תוּ הַכֹּֽהֲנִ֑ים לְבִלְתִּ֤י קְחַת־כֶּ֨סֶף֙ מֵאֵ֣ת הָעָ֔ם וּלְבִלְתִּ֥י חַזֵּ֖ק אֶת־בֶּ֥דֶק הַבָּֽיִת׃ 10 וַיִּקַּ֞ח יְהוֹיָדָ֤ע הַכֹּהֵן֙ אֲר֣וֹן אֶחָ֔ד וַיִּקֹּ֥ב חֹ֖ר בְּדַלְתּ֑וֹ וַיִּתֵּ֣ן אֹתוֹ֩ אֵ֨צֶל הַמִּזְבֵּ֜חַ בִיָּמִ֗ין בְּבֽוֹא־אִישׁ֙ בֵּ֣ית יְהוָ֔ה וְנָֽתְנוּ־שָׁ֤מָּה הַכֹּֽהֲנִים֙ שֹׁמְרֵ֣י הַסַּ֔ף אֶת־כָּל־הַכֶּ֖סֶף הַמּוּבָ֥א בֵית־יְהוָֽה׃ 11 וַֽיְהִי֙ כִּרְאוֹתָ֔ם כִּֽי־רַ֥ב הַכֶּ֖סֶף בָּֽאָר֑וֹן וַיַּ֨עַל סֹפֵ֤ר הַמֶּ֨לֶךְ֙ וְהַכֹּהֵ֣ן הַגָּד֔וֹל וַיָּצֻ֨רוּ֙ וַיִּמְנ֔וּ אֶת־הַכֶּ֖סֶף הַנִּמְצָ֥א בֵית־יְהוָֽה׃ 12 וְנָתְנוּ֙ אֶת־הַכֶּ֣סֶף הַֽמְתֻכָּ֔ן עַל־יְדֵ֙ עֹשֵׂ֣י הַמְּלָאכָ֔ה הַֻפְּקָדִ֖ים בֵּ֣ית יְהוָ֑ה וַיּוֹצִיאֻ֜הוּ לְחָרָשֵׁ֤י הָעֵץ֙ וְלַבֹּנִ֔ים הָעֹשִׂ֖ים בֵּ֥ית יְהוָֽה׃ 13 וְלַגֹּֽדְרִים֙ וּלְחֹצְבֵ֣י הָאֶ֔בֶן וְלִקְנ֤וֹת עֵצִים֙ וְאַבְנֵ֣י מַחְצֵ֔ב לְחַזֵּ֖ק אֶת־בֶּ֣דֶק בֵּית־יְהוָ֑ה וּלְכֹ֛ל אֲשֶׁר־יֵצֵ֥א עַל־הַבַּ֖יִת לְחָזְקָֽה׃ 14 אַךְ֩ לֹ֨א יֵעָשֶׂ֜ה בֵּ֣ית יְהוָ֗ה סִפּ֥וֹת כֶּ֨סֶף֙ מְזַמְּר֤וֹת מִזְרָקוֹת֙ חֲצֹ֣צְר֔וֹת כָּל־כְּלִ֥י זָהָ֖ב וּכְלִי־כָ֑סֶף מִן־הַכֶּ֖סֶף הַמּוּבָ֥א בֵית־יְהוָֽה׃ 15 כִּֽי־לְעֹשֵׂ֥י הַמְּלָאכָ֖ה יִתְּנֻ֑הוּ וְחִזְּקוּ־ב֖וֹ אֶת־בֵּ֥ית יְהוָֽה׃ 16 וְלֹ֧א יְחַשְּׁב֣וּ אֶת־הָאֲנָשִׁ֗ים אֲשֶׁ֨ר יִתְּנ֤וּ אֶת־הַכֶּ֨סֶף֙ עַל־יָדָ֔ם לָתֵ֖ת לְעֹשֵׂ֣י הַמְּלָאכָ֑ה כִּ֥י בֶאֱמֻנָ֖ה הֵ֥ם עֹשִֽׂים׃ 17 כֶּ֤סֶף אָשָׁם֙ וְכֶ֣סֶף חַטָּא֔וֹת לֹ֥א יוּבָ֖א בֵּ֣ית יְהוָ֑ה לַכֹּהֲנִ֖ים יִהְיֽוּ׃ פ
18 אָ֣ז יַעֲלֶ֗ה חֲזָאֵל֙ מֶ֣לֶךְ אֲרָ֔ם וַיִּלָּ֥חֶם עַל־גַּ֖ת וַֽיִּלְכְּדָ֑הּ וַיָּ֤שֶׂם חֲזָאֵל֙ פָּנָ֔יו לַעֲל֖וֹת עַל־יְרוּשָׁלִָֽם׃ 19 וַיִּקַּ֞ח יְהוֹאָ֣שׁ מֶֽלֶךְ־יְהוּדָ֗ה אֵ֣ת כָּל־הַקֳּדָשִׁ֡ים אֲשֶׁר־הִקְדִּ֣ישׁוּ יְהוֹשָׁפָ֣ט וִיהוֹרָם֩ וַאֲחַזְיָ֨הוּ אֲבֹתָ֜יו מַלְכֵ֤י יְהוּדָה֙ וְאֶת־קֳדָשָׁ֔יו וְאֵ֣ת כָּל־הַזָּהָ֗ב הַנִּמְצָ֛א בְּאֹצְר֥וֹת בֵּית־יְהוָ֖ה וּבֵ֣ית הַמֶּ֑לֶךְ וַיִּשְׁלַ֗ח לַֽחֲזָאֵל֙ מֶ֣לֶךְ אֲרָ֔ם וַיַּ֖עַל מֵעַ֥ל יְרוּשָׁלִָֽם׃ 20 וְיֶ֛תֶר דִּבְרֵ֥י יוֹאָ֖שׁ וְכָל־אֲשֶׁ֣ר עָשָׂ֑ה הֲלוֹא־הֵ֣ם כְּתוּבִ֗ים עַל־סֵ֛פֶר דִּבְרֵ֥י הַיָּמִ֖ים לְמַלְכֵ֥י יְהוּדָֽה׃ 21 וַיָּקֻ֥מוּ עֲבָדָ֖יו וַיִּקְשְׁרֽוּ־קָ֑שֶׁר וַיַּכּוּ֙ אֶת־יוֹאָ֔שׁ בֵּ֥ית מִלֹּ֖א הַיּוֹרֵ֥ד סִלָּֽא׃ 22 וְיוֹזָבָ֣ד בֶּן־שִׁ֠מְעָת וִיהוֹזָבָ֨ד בֶּן־שֹׁמֵ֤ר ׀ עֲבָדָיו֙ הִכֻּ֣הוּ וַיָּמֹ֔ת וַיִּקְבְּר֥וּ אֹת֛וֹ עִם־אֲבֹתָ֖יו בְּעִ֣יר דָּוִ֑ד וַיִּמְלֹ֛ךְ אֲמַצְיָ֥ה בְנ֖וֹ תַּחְתָּֽיו׃ פ