Gjykimi dhe falja
1 «Samaria është fajtore,
se ngriti krye kundër Perëndisë së vet,
ndaj prej shpatës do të bien,
të vegjlit do t'u theren,
shtatzënave barku do t'u çahet.
2 Kthehu, o Izrael,
te Zoti, Perëndia yt,
se për fajin tënd u pengove.
3 Kthehu te Zoti,
bashkë me fjalët e tua.
Thuaji atij: “Fale tërë fajin,
të mirën pranoje
e ne do të kushtojmë
frytin e buzëve tona .
4 Asiria nuk do të na shpëtojë,
kuajve nuk do t'u grahim.
Nuk do t'i quajmë perëndi
veprat e duarve tona,
se në ty bonjaku gjen mëshirë”.
5 Do ta shëroj pabesnikërinë e tyre,
do t'i dua me gjithë zemër,
se zemërimi kundër tyre m'u fashit.
6 Vesë do të jem për Izraelin,
si zambaku ai do të lulëzojë,
rrënjët thellë do t'i hedhë
porsi pemët e Libanit.
7 Filiza do të nxjerrë,
lavdia e tij do të jetë si ajo e ullirit
e do të kundërmojë si Libani.
8 Nën hijen time
do të kthehen e do të banojnë,
do të rriten me drithë,
porsi vreshti do të begatojnë,
do të kujtohet emri i tij
porsi vera e Libanit.
9 Efraim, ç'më lidh me idhujt?
Unë të përgjigjem e të vrojtoj,
unë jam porsi bredhi, gjithmonë i blertë,
prej meje rrjedh fryti yt.
10 Kush është i urtë këto të kuptojë,
i dituri t'i mëtojë,
se udhët e Zotit janë të drejta,
të drejtë janë ata që ecin në to,
por ligjshkelësit në to pengohen».
1 תֶּאְשַׁם֙ שֹֽׁמְר֔וֹן כִּ֥י מָרְתָ֖ה בֵּֽאלֹהֶ֑יהָ בַּחֶ֣רֶב יִפֹּ֔לוּ עֹלְלֵיהֶ֣ם יְרֻטָּ֔שׁוּ וְהָרִיּוֹתָ֖יו יְבֻקָּֽעוּ׃ פ
2 שׁ֚וּבָה יִשְׂרָאֵ֔ל עַ֖ד יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֑יךָ כִּ֥י כָשַׁ֖לְתָּ בַּעֲוֺנֶֽךָ׃ 3 קְח֤וּ עִמָּכֶם֙ דְּבָרִ֔ים וְשׁ֖וּבוּ אֶל־יְהוָ֑ה אִמְר֣וּ אֵלָ֗יו כָּל־תִּשָּׂ֤א עָוֺן֙ וְקַח־ט֔וֹב וּֽנְשַׁלְּמָ֥ה פָרִ֖ים שְׂפָתֵֽינוּ׃ 4 אַשּׁ֣וּר ׀ לֹ֣א יוֹשִׁיעֵ֗נוּ עַל־סוּס֙ לֹ֣א נִרְכָּ֔ב וְלֹא־נֹ֥אמַר ע֛וֹד אֱלֹהֵ֖ינוּ לְמַעֲשֵׂ֣ה יָדֵ֑ינוּ אֲשֶׁר־בְּךָ֖ יְרֻחַ֥ם יָתֽוֹם׃ 5 אֶרְפָּא֙ מְשׁ֣וּבָתָ֔ם אֹהֲבֵ֖ם נְדָבָ֑ה כִּ֛י שָׁ֥ב אַפִּ֖י מִמֶּֽנּוּ׃ 6 אֶהְיֶ֤ה כַטַּל֙ לְיִשְׂרָאֵ֔ל יִפְרַ֖ח כַּשֹּֽׁושַׁנָּ֑ה וְיַ֥ךְ שָׁרָשָׁ֖יו כַּלְּבָנֽוֹן׃ 7 יֵֽלְכוּ֙ יֹֽנְקוֹתָ֔יו וִיהִ֥י כַזַּ֖יִת הוֹד֑וֹ וְרֵ֥יחַֽ ל֖וֹ כַּלְּבָנֽוֹן׃ 8 יָשֻׁ֨בוּ֙ יֹשְׁבֵ֣י בְצִלּ֔וֹ יְחַיּ֥וּ דָגָ֖ן וְיִפְרְח֣וּ כַגָּ֑פֶן זִכְר֖וֹ כְּיֵ֥ין לְבָנֽוֹן׃ ס
9 אֶפְרַ֕יִם מַה־לִּ֥י ע֖וֹד לָֽעֲצַבִּ֑ים אֲנִ֧י עָנִ֣יתִי וַאֲשׁוּרֶ֗נּוּ אֲנִי֙ כִּבְר֣וֹשׁ רַֽעֲנָ֔ן מִמֶּ֖נִּי פֶּרְיְךָ֥ נִמְצָֽא׃ 10 מִ֤י חָכָם֙ וְיָ֣בֵֽן אֵ֔לֶּה נָב֖וֹן וְיֵֽדָעֵ֑ם כִּֽי־יְשָׁרִ֞ים דַּרְכֵ֣י יְהוָ֗ה וְצַדִּקִים֙ יֵ֣לְכוּ בָ֔ם וּפֹשְׁעִ֖ים יִכָּ֥שְׁלוּ בָֽם׃