1 Më mirë një emër i mirë, se një pasuri e madhe,
më mirë të përmendesh për mirë, se të kesh ar e argjend.
2 Ja ku piqen i pasuri dhe i varfri:
ata të gjithë i ka krijuar Zoti.
3 I mençuri e sheh ligësinë e fshihet,
ndërsa thjeshtakët vijojnë e ndëshkohen.
4 Përvujtëria sjell drojën e Zotit,
begati, nder e jetë.
5 Në udhën e të prapit ka gjemba e kurthe,
kush kujdeset për veten, rri larg tyre.
6 Mësoje të riun që në fillim të udhës,
se nuk do t'i shmanget as kur të plaket.
7 I pasuri sundon mbi të varfrit,
huamarrësi është skllav i huadhënësit.
8 Kush mbjell padrejtësi, korr ligësi;
shkopi i zemërimit të tij do të thyhet.
9 Zemërgjeri do të bekohet,
se ndan bukën me skamnorin.
10 Dëboje përqeshësin e grindja do të ikë,
do të reshtë zënka e çnderimi.
11 Kush e do pastërtinë e zemrës dhe është fjalëmirë,
është mik i mbretit.
12 Sytë e Zotit e ruajnë dijen,
ai i përmbys fjalët e të pabesit.
13 Thotë përtaci: «Përjashta është luani.
Mund të vritem në mes të rrugës!».
14 Pus i thellë është goja e të huajës,
i nëmuri nga Zoti, do të bjerë brenda.
15 Marrëzia është e lidhur me zemrën e të riut,
por e largon tej shkopi i qortimit.
16 Kush e shtyp skamnorin, e pasuron.
Kush i jep të pasurit, varfërohet.
Thëniet e të Urtit
17 Vëru vesh e dëgjoi fjalët e të urtëve,
vëri mend mësimit tim,
18 ruaji thellë në zemër se janë të këndshme,
mbaji gati në buzët e tua.
19 Që të kesh besim te Zoti,
sot po t'i shfaq edhe ty.
20 A nuk i shkrova për ty
tridhjetë këshilla e njoftime,
21 për të të treguar besueshmërinë e fjalëve të vërteta,
që t'u kthesh fjalë të vërteta dërguesve të tu?
22 Mos e zhvat skamnorin pse është skamnor,
mos e shtyp nevojtarin te porta,
23 sepse me çështjen e tyre do të merret Zoti
dhe do t'i zhvatë ata që ua zhvatin shpirtin.
24 Mos u shoqëro me zemërakun
e mos rri me njeriun e tërbuar,
25 që të mos mësosh udhët e tij
e të biesh vetë në kurth.
26 Mos ji nga ata që shtrijnë dorën
e hyjnë dorëzanë për detyrime.
27 Nëse nuk ke me se të paguash,
pse të ta marrin shtratin ku shtrihesh?
28 Mos i zhvendos kufijtë e moçëm
që kanë vënë etërit e tu.
29 Shiko njeriun e aftë në punën e vet!
Ai do të rrijë me mbretër e jo me njerëz çfarëdo.
1 נִבְחָ֣ר שֵׁ֭ם מֵעֹ֣שֶׁר רָ֑ב מִכֶּ֥סֶף וּ֝מִזָּהָ֗ב חֵ֣ן טֽוֹב׃ 2 עָשִׁ֣יר וָרָ֣שׁ נִפְגָּ֑שׁוּ עֹשֵׂ֖ה כֻלָּ֣ם יְהוָֽה׃ 3 עָר֤וּם ׀ רָאָ֣ה רָעָ֣ה וְיִסְתָּ֑ר וּ֝פְתָיִ֗ים עָבְר֥וּ וְֽנֶעֱנָֽשׁוּ׃ 4 עֵ֣קֶב עֲ֭נָוָה יִרְאַ֣ת יְהוָ֑ה עֹ֖שֶׁר וְכָב֣וֹד וְחַיִּֽים׃ 5 צִנִּ֣ים פַּ֭חִים בְּדֶ֣רֶךְ עִקֵּ֑שׁ שׁוֹמֵ֥ר נַ֝פְשֹׁ֗ו יִרְחַ֥ק מֵהֶֽם׃ 6 חֲנֹ֣ךְ לַ֭נַּעַר עַל־פִּ֣י דַרְכּ֑וֹ גַּ֥ם כִּֽי־יַ֝זְקִ֗ין לֹֽא־יָס֥וּר מִמֶּֽנָּה׃ 7 עָ֭שִׁיר בְּרָשִׁ֣ים יִמְשֹׁ֑ול וְעֶ֥בֶד ל֝וֶֹ֗ה לְאִ֣ישׁ מַלְוֶֽה׃ 8 זוֹרֵ֣עַ עַ֭וְלָה יִקְצָור ־אָ֑וֶן וְשֵׁ֖בֶט עֶבְרָת֣וֹ יִכְלֶֽה׃ 9 טֽוֹב־עַ֭יִן ה֣וּא יְבֹרָ֑ךְ כִּֽי־נָתַ֖ן מִלַּחְמ֣וֹ לַדָּֽל׃ 10 גָּ֣רֵֽשׁ לֵ֭ץ וְיֵצֵ֣א מָד֑וֹן וְ֝יִשְׁבֹּ֗ת דִּ֣ין וְקָלֽוֹן׃ 11 אֹהֵ֥ב טְהָור ־לֵ֑ב חֵ֥ן שְׂ֝פָתָ֗יו רֵעֵ֥הוּ מֶֽלֶךְ׃ 12 עֵינֵ֣י יְ֭הוָה נָ֣צְרוּ דָ֑עַת וַ֝יְסַלֵּ֗ף דִּבְרֵ֥י בֹגֵֽד׃ 13 אָמַ֣ר עָ֭צֵל אֲרִ֣י בַח֑וּץ בְּת֥וֹךְ רְ֝חֹב֗וֹת אֵֽרָצֵֽחַ׃ 14 שׁוּחָ֣ה עֲ֭מֻקָּה פִּ֣י זָר֑וֹת זְע֥וּם יְ֝הוָ֗ה יִפָּול ־שָֽׁם׃ 15 אִ֭וֶּלֶת קְשׁוּרָ֣ה בְלֶב־נָ֑עַר שֵׁ֥בֶט מ֝וּסָ֗ר יַרְחִיקֶ֥נָּה מִמֶּֽנּוּ׃ 16 עֹ֣שֵֽׁק דָּ֭ל לְהַרְבּ֣וֹת ל֑וֹ נֹתֵ֥ן לְ֝עָשִׁ֗יר אַךְ־לְמַחְסֽוֹר׃ 17 הַ֥ט אָזְנְךָ֗ וּ֭שְׁמַע דִּבְרֵ֣י חֲכָמִ֑ים וְ֝לִבְּךָ֗ תָּשִׁ֥ית לְדַעְתִּֽי׃ 18 כִּֽי־נָ֭עִים כִּֽי־תִשְׁמְרֵ֣ם בְּבִטְנֶ֑ךָ יִכֹּ֥נוּ יַ֝חְדָּ֗ו עַל־שְׂפָתֶֽיךָ׃ 19 לִהְי֣וֹת בַּ֭יהוָה מִבְטַחֶ֑ךָ הוֹדַעְתִּ֖יךָ הַיּ֣וֹם אַף־אָֽתָּה׃ 20 הֲלֹ֤א כָתַ֣בְתִּי לְ֭ךָ שָׁלִשִׁ֑ום בְּמ֖וֹעֵצֹ֣ת וָדָֽעַת׃ 21 לְהוֹדִֽיעֲךָ֗ קֹ֖שְׁטְ אִמְרֵ֣י אֱמֶ֑ת לְהָשִׁ֥יב אֲמָרִ֥ים אֱ֝מֶ֗ת לְשֹׁלְחֶֽיךָ׃ פ
22 אַֽל־תִּגְזָל־דָּ֭ל כִּ֣י דַל־ה֑וּא וְאַל־תְּדַכֵּ֖א עָנִ֣י בַשָּֽׁעַר׃ 23 כִּֽי־יְ֭הוָה יָרִ֣יב רִיבָ֑ם וְקָבַ֖ע אֶת־קֹבְעֵיהֶ֣ם נָֽפֶשׁ׃ 24 אַל־תִּ֭תְרַע אֶת־בַּ֣עַל אָ֑ף וְאֶת־אִ֥ישׁ חֵ֝מוֹת לֹ֣א תָבֽוֹא׃ 25 פֶּן־תֶּאֱלַ֥ף אֹֽרְחֹתָ֑ו וְלָקַחְתָּ֖ מוֹקֵ֣שׁ לְנַפְשֶֽׁךָ׃ 26 אַל־תְּהִ֥י בְתֹֽקְעֵי־כָ֑ף בַּ֝עֹרְבִ֗ים מַשָּׁאֽוֹת׃ 27 אִם־אֵֽין־לְךָ֥ לְשַׁלֵּ֑ם לָ֥מָּה יִקַּ֥ח מִ֝שְׁכָּבְךָ֗ מִתַּחְתֶּֽיךָ׃ 28 אַל־תַּ֭סֵּג גְּב֣וּל עוֹלָ֑ם אֲשֶׁ֖ר עָשׂ֣וּ אֲבוֹתֶֽיךָ׃ 29 חָזִ֡יתָ אִ֤ישׁ ׀ מָ֘הִ֤יר בִּמְלַאכְתּ֗וֹ לִֽפְנֵֽי־מְלָכִ֥ים יִתְיַצָּ֑ב בַּל־יִ֝תְיַצֵּב לִפְנֵ֥י חֲשֻׁכִּֽים׃ פ