1 Mjeshtrit të korit, për tetë korda. Psalm i Davidit.
2 Shpëtomë, o Zot, se po zhduket i drejti,
s'ka më besnikë ndër bijtë e njerëzve.
3 Njerëzit gënjejnë njëri-tjetrin,
lajkatojnë me buzë, por dyshojnë në zemër.
4 Zoti preftë çdo buzë lajkatare
e çdo gjuhë që flet fjalë të mëdha.
5 Sepse ata thonë:
«Jemi të fortë nga goja.
Me buzët që kemi,
kush mund të na sundojë?».
6 «Por tani do të ngrihem», thotë Zoti,
«se të varfrit po shtypen,
skamnorët po rënkojnë.
Do t'i shpëtoj nga ai që i bën të gulçojnë ».
7 Fjalët e Zotit janë fjalë të pastra,
argjend i shkrirë në furrë dheu,
argjend i pastruar shtatë herë.
8 Ti, o Zot, e mban fjalën
dhe do t'i shpëtosh nga kjo brezni përherë.
9 Të paudhët bredhin anekënd,
sikurse shtohet edhe ndyrësia e njerëzve.
1 לַמְנַצֵּ֥חַ עַֽל־הַשְּׁמִינִ֗ית מִזְמ֥וֹר לְדָוִֽד׃ 2 הוֹשִׁ֣יעָה יְ֭הוָה כִּי־גָמַ֣ר חָסִ֑יד כִּי־פַ֥סּוּ אֱ֝מוּנִ֗ים מִבְּנֵ֥י אָדָֽם׃ 3 שָׁ֤וְא ׀ יְֽדַבְּרוּ֮ אִ֤ישׁ אֶת־רֵ֫עֵ֥הוּ שְׂפַ֥ת חֲלָק֑וֹת בְּלֵ֖ב וָלֵ֣ב יְדַבֵּֽרוּ׃ 4 יַכְרֵ֣ת יְ֭הוָה כָּל־שִׂפְתֵ֣י חֲלָק֑וֹת לָ֝שֹׁ֗ון מְדַבֶּ֥רֶת גְּדֹלֽוֹת׃ 5 אֲשֶׁ֤ר אָֽמְר֨וּ ׀ לִלְשֹׁנֵ֣נוּ נַ֭גְבִּיר שְׂפָתֵ֣ינוּ אִתָּ֑נוּ מִ֖י אָד֣וֹן לָֽנוּ׃ 6 מִשֹּׁ֥ד עֲנִיִּים֮ מֵאַנְקַ֪ת אֶבְי֫וֹנִ֥ים עַתָּ֣ה אָ֭קוּם יֹאמַ֣ר יְהוָ֑ה אָשִׁ֥ית בְּ֝יֵ֗שַׁע יָפִ֥יחַֽ לֽוֹ׃ 7 אִֽמֲר֣וֹת יְהוָה֮ אֲמָר֪וֹת טְהֹ֫ר֥וֹת כֶּ֣סֶף צָ֭רוּף בַּעֲלִ֣יל לָאָ֑רֶץ מְ֝זֻקָּ֗ק שִׁבְעָתָֽיִם׃ 8 אַתָּֽה־יְהוָ֥ה תִּשְׁמְרֵ֑ם תִּצְּרֶ֓נּוּ ׀ מִן־הַדּ֖וֹר ז֣וּ לְעוֹלָֽם׃ 9 סָבִ֗יב רְשָׁעִ֥ים יִתְהַלָּכ֑וּן כְּרֻ֥ם זֻ֝לּ֗וּת לִבְנֵ֥י אָדָֽם׃