Këngë vaji
1 Fjala e Zotit drejtuar Joelit, birit të Petuelit.
2 «Dëgjojeni këtë, o pleq,
vërini vesh, o banorë të mbarë tokës.
A ka ndodhur diçka e tillë në kohën tuaj
a në kohën e etërve tuaj?
3 Tregojuani bijve tuaj,
bijtë tuaj fëmijëve të tyre
e ata breznisë së ardhshme.
4 Çfarë la vemja,
e hëngri karkaleci.
Çfarë la karkaleci,
e hëngri krimbi.
Çfarë la krimbi,
e hëngri bulkthi.
5 Zgjohuni, o të dehur, e vajtoni,
vini kujën, ju pijanecët e verës,
se ju hoq mushti prej gojës.
6 Një komb e pushtoi vendin tim,
i fuqishëm e i panumërt është ai,
me dhëmbë luani,
e dhëmballë luaneshe.
7 Vreshtin ma shkretoi,
fiqtë m'i cungoi,
i zhveshi krejt, i flakëroi,
degët u zbardhën.
8 Lebetit porsi vasha e veshur me grathore
që dhëndrin e saj vajton.
9 U zhduk prej shtëpisë së Zotit
kushti i drithit e i stërpikjes,
ndaj vajtojnë priftërinjtë,
shërbëtorët e Zotit.
10 Arat u rrënuan e toka vajton,
se drithi mbaroi,
vera shteroi,
vaji mungon.
11 Turp për ju, o bujq,
klithni, o vreshtarë,
për grurin dhe elbin,
se morën fund prodhimet e fushës.
12 Hardhia u fishk,
fiku u vyshk.
Shega, palma edhe molla,
tërë pemët e fushës, u thanë,
ndaj iu shua gëzimi njerëzisë.
13 Vishuni me grathore e vajtoni, o priftërinj,
klithni, o shërbëtorë të altarit.
Shkoni e kaloni natën veshur me grathore,
o shërbëtorë të Perëndisë tim,
se mungon në shtëpinë e Perëndisë tuaj
kushti i drithit e i stërpikjes.
14 Shpallni agjërim,
thërrisni kuvend,
mblidhini pleqtë
e mbarë banorët e tokës,
në shtëpinë e Zotit, Perëndisë tuaj,
e klithini Zotit.
15 Vaj për atë ditë,
ditën e Zotit që afron,
se si mynxyrë prej të Pushteshmit vjen.
16 A s'u zhduk ushqimi
prej syve tanë,
gazi e hareja
prej shtëpisë së Perëndisë tonë?
17 Fara e mbjellë u kalb.
Drithnikët u rrënuan,
tëmotjet u shkretuan,
se gruri mori fund.
18 Sa lëngojnë kafshët!
Sorollaten kopetë e gjedhit,
se kullota nuk ka.
Edhe kopetë e dhenve
vuajnë njësoj.
19 O Zot, ty të thërras,
se zjarri përpiu kullotat e stepës,
flaka shkrumboi pemët e fushës.
20 Edhe egërsirat gulçojnë për ty,
se u thanë currilat e ujit,
zjarri përpiu kullotat e stepës».
1 דְּבַר־יְהוָה֙ אֲשֶׁ֣ר הָיָ֔ה אֶל־יוֹאֵ֖ל בֶּן־פְּתוּאֵֽל׃ 2 שִׁמְעוּ־זֹאת֙ הַזְּקֵנִ֔ים וְהַֽאֲזִ֔ינוּ כֹּ֖ל יוֹשְׁבֵ֣י הָאָ֑רֶץ הֶהָ֤יְתָה זֹּאת֙ בִּֽימֵיכֶ֔ם וְאִ֖ם בִּימֵ֥י אֲבֹֽתֵיכֶֽם׃ 3 עָלֶ֖יהָ לִבְנֵיכֶ֣ם סַפֵּ֑רוּ וּבְנֵיכֶם֙ לִבְנֵיהֶ֔ם וּבְנֵיהֶ֖ם לְד֥וֹר אַחֵֽר׃ 4 יֶ֤תֶר הַגָּזָם֙ אָכַ֣ל הָֽאַרְבֶּ֔ה וְיֶ֥תֶר הָאַרְבֶּ֖ה אָכַ֣ל הַיָּ֑לֶק וְיֶ֣תֶר הַיֶּ֔לֶק אָכַ֖ל הֶחָסִֽיל׃ 5 הָקִ֤יצוּ שִׁכּוֹרִים֙ וּבְכ֔וּ וְהֵילִ֖לוּ כָּל־שֹׁ֣תֵי יָ֑יִן עַל־עָסִ֕יס כִּ֥י נִכְרַ֖ת מִפִּיכֶֽם׃ 6 כִּֽי־גוֹי֙ עָלָ֣ה עַל־אַרְצִ֔י עָצ֖וּם וְאֵ֣ין מִסְפָּ֑ר שִׁנָּיו֙ שִׁנֵּ֣י אַרְיֵ֔ה וּֽמְתַלְּע֥וֹת לָבִ֖יא לֽוֹ׃ 7 שָׂ֤ם גַּפְנִי֙ לְשַׁמָּ֔ה וּתְאֵנָתִ֖י לִקְצָפָ֑ה חָשֹׂ֤ף חֲשָׂפָהּ֙ וְהִשְׁלִ֔יךְ הִלְבִּ֖ינוּ שָׂרִיגֶֽיהָ׃ 8 אֱלִ֕י כִּבְתוּלָ֥ה חֲגֻֽרַת־שַׂ֖ק עַל־בַּ֥עַל נְעוּרֶֽיהָ׃ 9 הָכְרַ֥ת מִנְחָ֛ה וָנֶ֖סֶךְ מִבֵּ֣ית יְהוָ֑ה אָֽבְלוּ֙ הַכֹּ֣הֲנִ֔ים מְשָׁרְתֵ֖י יְהוָֽה׃ 10 שֻׁדַּ֣ד שָׂדֶ֔ה אָבְלָ֖ה אֲדָמָ֑ה כִּ֚י שֻׁדַּ֣ד דָּגָ֔ן הוֹבִ֥ישׁ תִּיר֖וֹשׁ אֻמְלַ֥ל יִצְהָֽר׃ 11 הֹבִ֣ישׁוּ אִכָּרִ֗ים הֵילִ֨ילוּ֙ כֹּֽרְמִ֔ים עַל־חִטָּ֖ה וְעַל־שְׂעֹרָ֑ה כִּ֥י אָבַ֖ד קְצִ֥יר שָׂדֶֽה׃ 12 הַגֶּ֣פֶן הוֹבִ֔ישָׁה וְהַתְּאֵנָ֖ה אֻמְלָ֑לָה רִמּ֞וֹן גַּם־תָּמָ֣ר וְתַפּ֗וּחַ כָּל־עֲצֵ֤י הַשָּׂדֶה֙ יָבֵ֔שׁוּ כִּֽי־הֹבִ֥ישׁ שָׂשֹׂ֖ון מִן־בְּנֵ֥י אָדָֽם׃ ס
13 חִגְר֨וּ וְסִפְד֜וּ הַכֹּהֲנִ֗ים הֵילִ֨ילוּ֙ מְשָׁרְתֵ֣י מִזְבֵּ֔חַ בֹּ֚אוּ לִ֣ינוּ בַשַּׂקִּ֔ים מְשָׁרְתֵ֖י אֱלֹהָ֑י כִּ֥י נִמְנַ֛ע מִבֵּ֥ית אֱלֹהֵיכֶ֖ם מִנְחָ֥ה וָנָֽסֶךְ׃ 14 קַדְּשׁוּ־צוֹם֙ קִרְא֣וּ עֲצָרָ֔ה אִסְפ֣וּ זְקֵנִ֗ים כֹּ֚ל יֹשְׁבֵ֣י הָאָ֔רֶץ בֵּ֖ית יְהוָ֣ה אֱלֹהֵיכֶ֑ם וְזַעֲק֖וּ אֶל־יְהוָֽה׃ 15 אֲהָ֖הּ לַיּ֑וֹם כִּ֤י קָרוֹב֙ י֣וֹם יְהוָ֔ה וּכְשֹׁ֖ד מִשַׁדַּ֥י יָבֽוֹא׃ 16 הֲל֛וֹא נֶ֥גֶד עֵינֵ֖ינוּ אֹ֣כֶל נִכְרָ֑ת מִבֵּ֥ית אֱלֹהֵ֖ינוּ שִׂמְחָ֥ה וָגִֽיל׃ 17 עָבְשׁ֣וּ פְרֻד֗וֹת תַּ֚חַת מֶגְרְפֹ֣תֵיהֶ֔ם נָשַׁ֨מּוּ֙ אֹֽצָר֔וֹת נֶהֶרְס֖וּ מַמְּגֻר֑וֹת כִּ֥י הֹבִ֖ישׁ דָּגָֽן׃ 18 מַה־נֶּאֶנְחָ֣ה בְהֵמָ֗ה נָבֹ֨כוּ֙ עֶדְרֵ֣י בָקָ֔ר כִּ֛י אֵ֥ין מִרְעֶ֖ה לָהֶ֑ם גַּם־עֶדְרֵ֥י הַצֹּ֖אן נֶאְשָֽׁמוּ׃ 19 אֵלֶ֥יךָ יְהוָ֖ה אֶקְרָ֑א כִּ֣י אֵ֗שׁ אָֽכְלָה֙ נְא֣וֹת מִדְבָּ֔ר וְלֶ֣הָבָ֔ה לִהֲטָ֖ה כָּל־עֲצֵ֥י הַשָּׂדֶֽה׃ 20 גַּם־בַּהֲמ֥וֹת שָׂדֶ֖ה תַּעֲר֣וֹג אֵלֶ֑יךָ כִּ֤י יָֽבְשׁוּ֙ אֲפִ֣יקֵי מָ֔יִם וְאֵ֕שׁ אָכְלָ֖ה נְא֥וֹת הַמִּדְבָּֽר׃ פ