Pasardhësi i Davidit
1 Një degë do të dalë prej trungut të Jeseut,
një filiz do të mbijë nga rrënja e tij.
2 Në të do të prehet shpirti i Zotit,
shpirti i urtisë e i mençurisë,
shpirti i këshillës e i fuqisë,
shpirti i dijes e i drojës së Zotit.
3 Kënaqësia e tij do të jetë droja e Zotit.
Ai s'do të gjykojë sipas asaj që sheh me sy
e s'do të vendosë sipas asaj që dëgjon me veshë.
4 Skamnorët do t'i gjykojë me drejtësi
e do të marrë vendime të drejta
për të përulurit e tokës.
Me thuprën e gojës së tij do ta godasë tokën,
me frymën e buzëve të tij do ta vrasë të paudhin.
5 Drejtësia do të jetë brezi i mesit të tij,
besnikëria brezi që do të ngjeshë ijëve.
6 Ujku do të banojë me qengjin,
leopardi do të shtrihet bri kecit,
viçi e këlyshi i luanit do të kullotin bashkë,
fëmija i vogël do t'u prijë udhës.
7 Lopa e arusha do të kullotin bashkë,
këlyshët e tyre tok do të rrinë,
luani kashtë do të hajë si kau.
8 Foshnja do të luajë mbi vrimën e gjarprit,
fëmija do ta fusë dorën në strofullin e nepërkës.
9 Nuk do të dëmtohet kush
e as do të vritet kush
në mbarë malin tim të shenjtë,
se toka do të mbushet me dijen e Zotit,
siç mbulojnë ujërat detin.
Teprica e Izraelit
10 Atë ditë rrënja e Jeseut
do të ngrihet si flamur për popujt,
atë do të kërkojnë kombet,
e lavdishme do të jetë banesa e tij.
11 Atë ditë Zoti do ta shtrijë sërish krahun,
për të shpenguar tepricën e popullit të tij,
ata që do të kenë mbetur në Asiri e në Egjipt,
në Patros e në Kush, në Shinar e në Hamat,
nëpër ishujt e detit.
12 Do të ngrejë emblemën për kombet,
të shpërngulurit e Izraelit do t'i mbledhë,
të dëbuarit e Judës do t'i bashkojë
nga të katërt anët e dheut.
13 Smira e Efraimit do të marrë fund,
armiqtë e Judës do të shfarosen,
Efraimi s'do të ketë më smirë për Judën
e Juda s'do ta ngucë Efraimin.
14 Do të vërsulen mbi kurrizin e filistinëve në perëndim,
popujt e lindjes bashkë do t'i plaçkitin,
do ta shtrijnë krahun mbi Edomin e Moabin,
bijtë e Amonit do t'u nënshtrohen.
15 Zoti do ta shkatërrojë krejt gjirin e detit të Egjiptit,
lart do ta ngrejë dorën kundër Eufratit,
me zjarrminë e frymës së tij,
do ta godasë e do ta ndajë në shtatë përrenj,
me sandale do të kapërcehet.
16 Do të hapet një udhë për tepricën e popullit të tij,
të atyre që do të kenë mbijetuar në Asiri,
ashtu siç u bë dikur për Izraelin,
ditën që doli prej dheut të Egjiptit.
1 וְיָצָ֥א חֹ֖טֶר מִגֵּ֣זַע יִשָׁ֑י וְנֵ֖צֶר מִשָּׁרָשָׁ֥יו יִפְרֶֽה׃ 2 וְנָחָ֥ה עָלָ֖יו ר֣וּחַ יְהוָ֑ה ר֧וּחַ חָכְמָ֣ה וּבִינָ֗ה ר֤וּחַ עֵצָה֙ וּגְבוּרָ֔ה ר֥וּחַ דַּ֖עַת וְיִרְאַ֥ת יְהוָֽה׃ 3 וַהֲרִיח֖וֹ בְּיִרְאַ֣ת יְהוָ֑ה וְלֹֽא־לְמַרְאֵ֤ה עֵינָיו֙ יִשְׁפּ֔וֹט וְלֹֽא־לְמִשְׁמַ֥ע אָזְנָ֖יו יוֹכִֽיחַ׃ 4 וְשָׁפַ֤ט בְּצֶ֨דֶק֙ דַּלִּ֔ים וְהוֹכִ֥יחַ בְּמִישֹׁ֖ור לְעַנְוֵי־אָ֑רֶץ וְהִֽכָּה־אֶ֨רֶץ֙ בְּשֵׁ֣בֶט פִּ֔יו וּבְר֥וּחַ שְׂפָתָ֖יו יָמִ֥ית רָשָֽׁע׃ 5 וְהָ֥יָה צֶ֖דֶק אֵז֣וֹר מָתְנָ֑יו וְהָאֱמוּנָ֖ה אֵז֥וֹר חֲלָצָֽיו׃ 6 וְגָ֤ר זְאֵב֙ עִם־כֶּ֔בֶשׂ וְנָמֵ֖ר עִם־גְּדִ֣י יִרְבָּ֑ץ וְעֵ֨גֶל וּכְפִ֤יר וּמְרִיא֙ יַחְדָּ֔ו וְנַ֥עַר קָטֹ֖ן נֹהֵ֥ג בָּֽם׃ 7 וּפָרָ֤ה וָדֹב֙ תִּרְעֶ֔ינָה יַחְדָּ֖ו יִרְבְּצ֣וּ יַלְדֵיהֶ֑ן וְאַרְיֵ֖ה כַּבָּקָ֥ר יֹֽאכַל־תֶּֽבֶן׃ 8 וְשִֽׁעֲשַׁ֥ע יוֹנֵ֖ק עַל־חֻ֣ר פָּ֑תֶן וְעַל֙ מְאוּרַ֣ת צִפְעוֹנִ֔י גָּמ֖וּל יָד֥וֹ הָדָֽה׃ 9 לֹֽא־יָרֵ֥עוּ וְלֹֽא־יַשְׁחִ֖יתוּ בְּכָל־הַ֣ר קָדְשִׁ֑י כִּֽי־מָלְאָ֣ה הָאָ֗רֶץ דֵּעָה֙ אֶת־יְהוָ֔ה כַּמַּ֖יִם לַיָּ֥ם מְכַסִּֽים׃ פ
10 וְהָיָה֙ בַּיּ֣וֹם הַה֔וּא שֹׁ֣רֶשׁ יִשַׁ֗י אֲשֶׁ֤ר עֹמֵד֙ לְנֵ֣ס עַמִּ֔ים אֵלָ֖יו גּוֹיִ֣ם יִדְרֹ֑שׁוּ וְהָיְתָ֥ה מְנֻחָת֖וֹ כָּבֽוֹד׃ פ
11 וְהָיָ֣ה ׀ בַּיּ֣וֹם הַה֗וּא יוֹסִ֨יף אֲדֹנָ֤י ׀ שֵׁנִית֙ יָד֔וֹ לִקְנ֖וֹת אֶת־שְׁאָ֣ר עַמּ֑וֹ אֲשֶׁ֣ר יִשָּׁאֵר֩ מֵאַשּׁ֨וּר וּמִמִּצְרַ֜יִם וּמִפַּתְר֣וֹס וּמִכּ֗וּשׁ וּמֵעֵילָ֤ם וּמִשִּׁנְעָר֙ וּמֵ֣חֲמָ֔ת וּמֵאִיֵּ֖י הַיָּֽם׃ 12 וְנָשָׂ֥א נֵס֙ לַגּוֹיִ֔ם וְאָסַ֖ף נִדְחֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל וּנְפֻצ֤וֹת יְהוּדָה֙ יְקַבֵּ֔ץ מֵאַרְבַּ֖ע כַּנְפ֥וֹת הָאָֽרֶץ׃ 13 וְסָ֨רָה֙ קִנְאַ֣ת אֶפְרַ֔יִם וְצֹרְרֵ֥י יְהוּדָ֖ה יִכָּרֵ֑תוּ אֶפְרַ֨יִם֙ לֹֽא־יְקַנֵּ֣א אֶת־יְהוּדָ֔ה וִֽיהוּדָ֖ה לֹֽא־יָצֹ֥ר אֶת־אֶפְרָֽיִם׃ 14 וְעָפ֨וּ בְכָתֵ֤ף פְּלִשְׁתִּים֙ יָ֔מָּה יַחְדָּ֖ו יָבֹ֣זּוּ אֶת־בְּנֵי־קֶ֑דֶם אֱד֤וֹם וּמוֹאָב֙ מִשְׁל֣וֹח יָדָ֔ם וּבְנֵ֥י עַמּ֖וֹן מִשְׁמַעְתָּֽם׃ 15 וְהֶחֱרִ֣ים יְהוָ֗ה אֵ֚ת לְשֹׁ֣ון יָם־מִצְרַ֔יִם וְהֵנִ֥יף יָד֛וֹ עַל־הַנָּהָ֖ר בַּעְיָ֣ם רוּח֑וֹ וְהִכָּ֨הוּ֙ לְשִׁבְעָ֣ה נְחָלִ֔ים וְהִדְרִ֖יךְ בַּנְּעָלִֽים׃ 16 וְהָיְתָ֣ה מְסִלָּ֔ה לִשְׁאָ֣ר עַמּ֔וֹ אֲשֶׁ֥ר יִשָּׁאֵ֖ר מֵֽאַשּׁ֑וּר כַּאֲשֶׁ֤ר הָֽיְתָה֙ לְיִשְׂרָאֵ֔ל בְּי֥וֹם עֲלֹת֖וֹ מֵאֶ֥רֶץ מִצְרָֽיִם׃