1 «Por, numri i bijve të Izraelit do të bëhet si rëra e detit
që nuk matet e as numërohet.
Dhe në vendin ku u qe thënë: “Nuk jeni populli im!”,
do t'u thuhet: “Bij të Perëndisë së gjallë!”.
2 Do të bashkohen bijtë e Judës me bijtë e Izraelit,
një prijës të vetëm do të vënë në krye
e do të blerojnë mbi dhe,
se e madhërishme do të jetë dita e Izrelit.
3 Thuajuni vëllezërve: “Populli im!”
e motrave: “E mëshiruara!”.
4 Paditeni nënën tuaj,
paditeni se nuk është më gruaja ime
e unë nuk jam më burri i saj.
Të heqë prej fytyrës shenjat e lavires
e tradhtinë prej gjinjve të saj,
5 përndryshe do ta zhvesh lakuriq,
do ta nxjerr në pah si ditën kur lindi,
do ta bëj si shkretëtirën,
porsi tokën e thatë,
do ta bëj të vdesë nga etja!
6 Për bijtë e saj s'do të kem mëshirë,
se pjellë laviresh janë.
7 Nëna e tyre u kurvërua,
e pacipë është ajo që i ngjizi,
se tha: “Do të shkoj pas dashnorëve të mi
që më japin bukë e ujë,
lesh e li, vaj e pije”.
8 Ndaj, ja, shtegun do t'ia zë me ferra,
një ledh do t'i ngre përreth,
që udhën të mos e gjejë.
9 Do të rendë pas dashnorëve,
por nuk do t'i kapë dot.
Do t'i kërkojë,
por nuk do t'i gjejë
e pastaj do të thotë:
“Po kthehem te burri im i parë,
se më e lumtur isha me të”.
10 Ajo nuk e di se isha unë,
ai që i dha drithë, musht e vaj.
Unë ia shumova argjendin e arin,
me të cilët bënë Baalë.
11 Ndaj, do ta marr mbrapsht drithin tim
në kohën e të korrave,
edhe verën time
në stinën e saj.
Do t'ia rrëmbej leshin e linë time,
me të cilën mbulon lakuriqësinë e vet.
12 Ja, tani do t'ia zbuloj paturpësinë
para syve të dashnorëve të saj.
Askush s'do ta shpëtojë dot prej dorës sime!
13 Do t'u jap fund tërë ngazëllimeve që ka:
festës, të shtunës, hënës së re
e çdo të kremteje që mban.
14 Do t'ia shkatërroj hardhinë e fikun,
për të cilat thoshte: “Kjo është paga ime
që dashnorët më dhanë”.
Shkurre ato do t'i bëj,
egërsirat do t'i gllabërojnë.
15 Do ta ndëshkoj për ditët kushtuar Baalëve,
gjatë të cilave u digjte temjan,
zbukurohej me unaza e stoli,
ndiqte pas dashnorët e saj
e mua më harronte,
kumton Zoti.
16 Por, ja, unë do ta ngashënjej,
do ta çoj në shkretëtirë
e do t'i flas ëmbël.
17 Prej andej vreshtat do t'ia jap
e luginën e Akorit si portë shprese.
Prej andej ajo do të më përgjigjet si në ditët e rinisë,
si në ditët kur doli prej tokës së Egjiptit.
18 Atë ditë, kumton Zoti,
do të më thuash: “Burri im!”
dhe jo më: “Baali im!”.
19 Do t'i fshij emrat e Baalëve prej buzëve të tua,
emrat e tyre nuk do t'i kujtosh më.
20 Atë ditë për ta do të lidh një besëlidhje
me kafshët e fushës, me fluturakët e qiellit
e me zvarranikët e dheut.
Harkun, shpatën e luftën
do ta zhbij nga toka,
që të qetë të banojnë.
21 Do të të bëj gruan time përherë,
do të të marr për grua
me drejtësi e të drejtë,
me mirësi e dhembshuri.
22 Do të të marr për grua me besnikëri
e Zotin do ta njohësh.
23 Atë ditë do të përgjigjem, kumton Zoti.
Do t'i përgjigjem qiellit,
e qielli tokës,
24 toka drithit, mushtit e vajit,
e ata do t'i përgjigjen Izrelit.
25 Do ta mbjell për vete në tokë.
Do të kem mëshirë për Loruhamën,
do t'i them Loamit: “Je populli im”
e ai do të thotë: “Perëndia im!”».
1 וְֽ֠הָיָה מִסְפַּ֤ר בְּנֵֽי־יִשְׂרָאֵל֙ כְּח֣וֹל הַיָּ֔ם אֲשֶׁ֥ר לֹֽא־יִמַּ֖ד וְלֹ֣א יִסָּפֵ֑ר וְֽ֠הָיָה בִּמְק֞וֹם אֲשֶׁר־יֵאָמֵ֤ר לָהֶם֙ לֹֽא־עַמִּ֣י אַתֶּ֔ם יֵאָמֵ֥ר לָהֶ֖ם בְּנֵ֥י אֵֽל־חָֽי׃ 2 וְ֠נִקְבְּצוּ בְּנֵֽי־יְהוּדָ֤ה וּבְנֵֽי־יִשְׂרָאֵל֙ יַחְדָּ֔ו וְשָׂמ֥וּ לָהֶ֛ם רֹ֥אשׁ אֶחָ֖ד וְעָל֣וּ מִן־הָאָ֑רֶץ כִּ֥י גָד֖וֹל י֥וֹם יִזְרְעֶֽאל׃ 3 אִמְר֥וּ לַאֲחֵיכֶ֖ם עַמִּ֑י וְלַאֲחֽוֹתֵיכֶ֖ם רֻחָֽמָה׃ 4 רִ֤יבוּ בְאִמְּכֶם֙ רִ֔יבוּ כִּֽי־הִיא֙ לֹ֣א אִשְׁתִּ֔י וְאָנֹכִ֖י לֹ֣א אִישָׁ֑הּ וְתָסֵ֤ר זְנוּנֶ֨יהָ֙ מִפָּנֶ֔יה וְנַאֲפוּפֶ֖יהָ מִבֵּ֥ין שָׁדֶֽיהָ׃ 5 פֶּן־אַפְשִׁיטֶ֣נָּה עֲרֻמָּ֔ה וְהִ֨צַּגְתִּ֔יהָ כְּי֖וֹם הִוָּֽלְדָ֑הּ וְשַׂמְתִּ֣יהָ כַמִּדְבָּ֗ר וְשַׁתִּ֨הָ֙ כְּאֶ֣רֶץ צִיָּ֔ה וַהֲמִתִּ֖יהָ בַּצָּמָֽא׃ 6 וְאֶת־בָּנֶ֖יהָ לֹ֣א אֲרַחֵ֑ם כִּֽי־בְנֵ֥י זְנוּנִ֖ים הֵֽמָּה׃ 7 כִּ֤י זָֽנְתָה֙ אִמָּ֔ם הֹבִ֖ישָׁה הֽוֹרָתָ֑ם כִּ֣י אָמְרָ֗ה אֵלְכָ֞ה אַחֲרֵ֤י מְאַהֲבַי֙ נֹתְנֵ֤י לַחְמִי֙ וּמֵימַ֔י צַמְרִ֣י וּפִשְׁתִּ֔י שַׁמְנִ֖י וְשִׁקּוּיָֽי׃ 8 לָכֵ֛ן הִנְנִי־שָׂ֥ךְ אֶת־דַּרְכֵּ֖ךְ בַּסִּירִ֑ים וְגָֽדַרְתִּי֙ אֶת־גְּדֵרָ֔הּ וּנְתִיבוֹתֶ֖יהָ לֹ֥א תִמְצָֽא׃ 9 וְרִדְּפָ֤ה אֶת־מְאַהֲבֶ֨יהָ֙ וְלֹֽא־תַשִּׂ֣יג אֹתָ֔ם וּבִקְשָׁ֖תַם וְלֹ֣א תִמְצָ֑א וְאָמְרָ֗ה אֵלְכָ֤ה וְאָשׁ֨וּבָה֙ אֶל־אִישִׁ֣י הָֽרִאשֹׁ֔ון כִּ֣י ט֥וֹב לִ֛י אָ֖ז מֵעָֽתָּה׃ 10 וְהִיא֙ לֹ֣א יָֽדְעָ֔ה כִּ֤י אָֽנֹכִי֙ נָתַ֣תִּי לָ֔הּ הַדָּגָ֖ן וְהַתִּיר֣וֹשׁ וְהַיִּצְהָ֑ר וְכֶ֨סֶף הִרְבֵּ֥יתִי לָ֛הּ וְזָהָ֖ב עָשׂ֥וּ לַבָּֽעַל׃ 11 לָכֵ֣ן אָשׁ֔וּב וְלָקַחְתִּ֤י דְגָנִי֙ בְּעִתּ֔וֹ וְתִירוֹשִׁ֖י בְּמֽוֹעֲד֑וֹ וְהִצַּלְתִּי֙ צַמְרִ֣י וּפִשְׁתִּ֔י לְכַסּ֖וֹת אֶת־עֶרְוָתָֽהּ׃ 12 וְעַתָּ֛ה אֲגַלֶּ֥ה אֶת־נַבְלֻתָ֖הּ לְעֵינֵ֣י מְאַהֲבֶ֑יהָ וְאִ֖ישׁ לֹֽא־יַצִּילֶ֥נָּה מִיָּדִֽי׃ 13 וְהִשְׁבַּתִּי֙ כָּל־מְשׂוֹשָׂ֔הּ חַגָּ֖הּ חָדְשָׁ֣הּ וְשַׁבַּתָּ֑הּ וְכֹ֖ל מוֹעֲדָֽהּ׃ 14 וַהֲשִׁמֹּתִ֗י גַּפְנָהּ֙ וּתְאֵ֣נָתָ֔הּ אֲשֶׁ֣ר אָמְרָ֗ה אֶתְנָ֥ה הֵ֨מָּה֙ לִ֔י אֲשֶׁ֥ר נָֽתְנוּ־לִ֖י מְאַֽהֲבָ֑י וְשַׂמְתִּ֣ים לְיַ֔עַר וַאֲכָלָ֖תַם חַיַּ֥ת הַשָּׂדֶֽה׃ 15 וּפָקַדְתִּ֣י עָלֶ֗יהָ אֶת־יְמֵ֤י הַבְּעָלִים֙ אֲשֶׁ֣ר תַּקְטִ֣יר לָהֶ֔ם וַתַּ֤עַד נִזְמָהּ֙ וְחֶלְיָתָ֔הּ וַתֵּ֖לֶךְ אַחֲרֵ֣י מְאַהֲבֶ֑יהָ וְאֹתִ֥י שָׁכְחָ֖ה נְאֻם־יְהוָֽה׃ פ
16 לָכֵ֗ן הִנֵּ֤ה אָֽנֹכִי֙ מְפַתֶּ֔יהָ וְהֹֽלַכְתִּ֖יהָ הַמִּדְבָּ֑ר וְדִבַּרְתִּ֖י עַל־לִבָּֽהּ׃ 17 וְנָתַ֨תִּי לָ֤הּ אֶת־כְּרָמֶ֨יהָ֙ מִשָּׁ֔ם וְאֶת־עֵ֥מֶק עָכ֖וֹר לְפֶ֣תַח תִּקְוָ֑ה וְעָ֤נְתָה שָּׁ֨מָּה֙ כִּימֵ֣י נְעוּרֶ֔יהָ וִּכְי֖וֹם עֲלֹתָ֥הּ מֵאֶֽרֶץ־מִצְרָֽיִם׃ ס
18 וְהָיָ֤ה בַיּוֹם־הַהוּא֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה תִּקְרְאִ֖י אִישִׁ֑י וְלֹֽא־תִקְרְאִי־לִ֥י ע֖וֹד בַּעְלִֽי׃ 19 וַהֲסִרֹתִ֛י אֶת־שְׁמ֥וֹת הַבְּעָלִ֖ים מִפִּ֑יהָ וְלֹֽא־יִזָּכְר֥וּ ע֖וֹד בִּשְׁמָֽם׃ 20 וְכָרַתִּ֨י לָהֶ֤ם בְּרִית֙ בַּיּ֣וֹם הַה֔וּא עִם־חַיַּ֤ת הַשָּׂדֶה֙ וְעִם־ע֣וֹף הַשָּׁמַ֔יִם וְרֶ֖מֶשׂ הָֽאֲדָמָ֑ה וְקֶ֨שֶׁת וְחֶ֤רֶב וּמִלְחָמָה֙ אֶשְׁבּ֣וֹר מִן־הָאָ֔רֶץ וְהִשְׁכַּבְתִּ֖ים לָבֶֽטַח׃ 21 וְאֵרַשְׂתִּ֥יךְ לִ֖י לְעוֹלָ֑ם וְאֵרַשְׂתִּ֥יךְ לִי֙ בְּצֶ֣דֶק וּבְמִשְׁפָּ֔ט וּבְחֶ֖סֶד וּֽבְרַחֲמִֽים׃ 22 וְאֵרַשְׂתִּ֥יךְ לִ֖י בֶּאֱמוּנָ֑ה וְיָדַ֖עַתְּ אֶת־יְהוָֽה׃ ס
23 וְהָיָ֣ה ׀ בַּיּ֣וֹם הַה֗וּא אֶֽעֱנֶה֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה אֶעֱנֶ֖ה אֶת־הַשָּׁמָ֑יִם וְהֵ֖ם יַעֲנ֥וּ אֶת־הָאָֽרֶץ׃ 24 וְהָאָ֣רֶץ תַּעֲנֶ֔ה אֶת־הַדָּגָ֖ן וְאֶת־הַתִּיר֣וֹשׁ וְאֶת־הַיִּצְהָ֑ר וְהֵ֖ם יַעֲנ֥וּ אֶֽת־יִזְרְעֶֽאל׃ 25 וּזְרַעְתִּ֤יהָ לִּי֙ בָּאָ֔רֶץ וְרִֽחַמְתִּ֖י אֶת־לֹ֣א רֻחָ֑מָה וְאָמַרְתִּ֤י לְלֹֽא־עַמִּי֙ עַמִּי־אַ֔תָּה וְה֖וּא יֹאמַ֥ר אֱלֹהָֽי׃ פ