Krie e gjashtëtë
1 Ç’të thomi adha? Do të qëndrojëmë ndë faj, që të shtonetë dhurëtia?
2 Jo, kurrë. Sepse nevet që vdiqm nga an’ e fajit, qish do të rrojëmë pa mbë të?
3 A nuk’ e diji që sa u pagëzuam mbë Hristo Iisunë, mbë vdekëjë të tij u pagëzuam?
4 Sepse jemi kallturë ndë varr bashkë me të me anë të pagëzimit; që sikundr’ u ngjall Krishti nga të vdekuritë për lëvdim të babait, kështu edhe na të rrojëmë jetë të re.
5 Sepse nd’u mboliasm nevet me Krishtinë mbë të shëmbëllierë të vdekëjësë tij, do të mboliasemi edhe ndë shëmbëllim të së ngjallturit së tij.
6 E dimë këtë na, që njeriu inë i vjetëri u kruqas bashkë me Krishtinë, që të prishej trupi i fajit, të mos punojëmë na më ndë faj.
7 E ai që vdiqi u lefteros nga faji.
8 E nd’është që vdiqm bashkë me Krishtinë, besojëmë që edhe do të rrojëmë me të bashkë.
9 Sepse e dimë që si u ngjall Krishti nga të vdekuritë, më nukë vdes. Vdekëja atë më s’e urdhëron.
10 Sepse për vdekëjë të tij, vdiqi një herë për faj. Sa për të rruarë pa, ai rron për Perndinë.
11 Të tillë lloi llogori të bëni edhe juvet, të jini vdekurë ndë faj, e të gjallë për Perndinë mbë Iisu Hristonë Zonë tënë.
12 Le të mos mbretërojë adha faji ndë kurm tuaj të vdekurë, që të shërbeni mbë të ndë dëshërime të tij.
13 E mos bëni anët’ e kurmit suaj armë të së shtrëmbërësë ndë faj; po bëni vetëhenë kurban te Perndia si të gjallë pas vdekëjësë, e anët’ e kurmit suaj bëni armë të së drejtësë te Perndia.
14 Sepse do të mos urdhërojë juvet, sepse s’jini ndënë nom, po ndënë hir.
15 E çë adha të fëjejmë na, sepse s’jemi ndënë nom, po ndënë hir? Perndia na ruajtitë!
16 Nuk’ e diji juvet, që atij që i ipni vetëhenë tuaj të gjegjurë si kopij, jini kopijt’ e atij që gjegji, ja fajit për vdekëjë, ja të së digjuarit për shpëtim?
17 Po lëvdimi i qoftë Perndisë, që juvet jeshëtë ropt’ e fajit, po digjuatë me zëmërë sikundrë qe kanoni i dhidhahisë që u kanonistë.
18 E si u lefterostë nga faji, u bëtë shërbëtorë mbë të drejtë.
19 Njerëzisht thom, për smundëjë të kurmit suaj, sepse sikundrë dhatë trupatë tuaj skllev ndë punëra të ndiera e të paudha, për të bënë të paudhatë, kështu epni ndashti trupatë tuaj e shërbeni ndë të drejtë për shënjtërim.
20 Sepse kur jeshëtë skllevt’ e fajit, jeshëtë të lefterosurë nga e drejta.
21 Ç’mbrodh adha keshëtë ahiere, mb’ato punëra që u bëjënë ndashti turp? Sepse ato punëra sosenë me vdekëjë.
22 Ma ndashti sepse shpëtuatë nga faji e u bëtë rop te Perndia, kini mbrodhë tuaj për shënjtërim, e të pastajmenë jetë të pasosurë.
23 Sepse paga e fajit është vdekëja; ma dhurëtia e Perndisë është jetë e pasosurë mbë Zotnë tonë Iisu Hristonë.
KAPTINA VI.
1 Qish kemi me thanë pra? Kemi me qindruem ndë fajt, qi të tepërojë hiri?
2 Qoftë lark; na qi vdiqmë ndë fajt, si kemi me rruem ma nd’ate?
3 A nuk’ e dini se sa u pagëzuem mbë Iesu Krishtinë, u pagëzuem mbë vdekët t’ati?
4 U vorruem pra bashkë me ate me anë të pagëzimit mbë vdekët; edhe sikurse Krishti u ngjall prei së vdekunish me anë të laftit Atit, kështu edhe na të ecimë ndë jetë të re.
5 Sepse sikurse na u bam nji bimë bashkë me ate mbas shëmbëllimit vdekës’ ati, kemi me qenun’ edhe mbas shëmbëllimit së ngjallëmesë;
6 tue ditunë këte, se i vietëri nieriu ynë u kryqëzue bashkë, për me u prishunë korpi i fajit, qi të mos i shërbejmë na ma fajit.
7 Sepse ai qi vdiq u lirue prei fajit.
8 Por ndë paçimë vdekunë bashkë me Krishtinë, besojmë se kemi me rruem bashkë me ate,
9 sepse e dimë, se Krishti u ngjall prei së vdekunish, e nukë vdes ma; vdeka nuk’ e pushton ma ate.
10 Sepse për ate qi vdiq, vdiq nji herë për fajinë; por për ate qi rron, rron mbë Perëndinë.
11 Kështu edhe ju numëroni vetëhenë tuei, se jeni të vdekunë prei fajit, por të gjallë mbë Perëndinë me anë të Zotit t’ynë Iesu Krishtit.
12 Le të mos mbëretënojë pra faji ndë korpit tuei të mortshiminë, qi t’i ndëgjoni ati mbas dëshërimesh ati;
13 as mos bani anët’ e korpit tuei, armë shtrembënie mbë fajinë, por nxirni vetëhetë tueja përpara Perëndisë, si të gjallë prei së vdekunish, edhe anët’ e korpit tuei, armë dreitënie te Perëndia.
14 Sepse faji s’ka me u pushtuem juvve, sepse nukë jeni ndënë ligjënë, por ndënë hirinë.
15 Qish pra? Duhetë të fëjeimë, sepse s’jemi ndënë ligjënë, por ndënë hirinë? Qoftë lark.
16 Nuk’ e dini, se mb’ate qi bani vetëhetë tueja shërbëtorë për ndëgjim, jeni shërbëtorët’ e ati qi i ndëgjoni, apo fajit për vdekë, apor ndëgjimit për dreitëni?
17 Por falemi nders Perëndisë, sepse qetë njiherë shërbëtorët’ e fajit, por tashti i ndëgjuetë me gjithë zemërë formësë mësimit qi u dhatë ndër duer mb’ate.
18 Edhe mbassi u liruetë prei fajit, u batë shërbëtorët’ e dreitënisë.
19 Nierëzisht po thom për ligështin’ e mishit tuei, sepse sikurse i bat’ anët’ e korpit tuei shërbëtorë mbë ndynësinënë, edhe mbë paligjëninë te paligjënia, kështu tashti bani anët’ e korpit tuei shërbëtorë mbë dreitëninë për shenjtënim.
20 Sepse kur ishitë shërbëtorët’ e fajit, ishitë të lirë prei dreitënisë.
21 Çfarë peme pra kishit’ atëherë prei atyne punëvet qi keni turp tashti për ato? Sepse e mbrapëmeja e atyneve ashtë vdekë.
22 Por tashti qi u liruetë prei fajit, edhe u batë shërbëtorë te Perëndia, keni pemënë tuei për shenjtënim, edhe të mbrapëmenë, jetë të pasosëme.
23 Sepse paga e fajit ashtë vdekë, por dhunëtia e Perëndisë ashtë jetë e pasosëme me anë të Zotit t’ynë Iesu Krishtit.