Krie e tetëtë
1 E kur hapi vulën’ e shtatë, u bë pushim ndër qiell afëro një gjusmë sahat.
2 E paçë të shtatë Ëngjëjtë, që rrijnë përpara Perndisë; e u dhan’ ature shtatë zurnara.
3 E erdhi tjatër Ëngjëll’, e qëndroi përpara thisiastirit, e mbaj një thimiato t’artë, e i dhan’ atij thimjamëra shumë, që të bij kurban të faluratë të gjithë shënjtorëvet mbi thisiastirio t’artë që qe përpara fronit.
4 E hipi timi i thimjamëvet së falavet Shënjtorëvet, nga dor’ e Ëngjëllit përpara Perndisë.
5 E mori Ëngjëlli thimjaton’ e artë, e mbushi atë nga zjari i thisiastirit, e e shtiu mbë dhe, e u bënë zënja, e brubullima, e vetëtima, e tërmet.
6 E të shtatë Ëngjëjtë që kishnë të shtatë zurnatë u bënë gati për të rarë zurnavet.
7 E i pari Ëngjëll’ i ra zurnasë, e u bë breshër e zjar nakatosurë me gjak; e u hodh mbë dhe; e e tret’ e lisavet u dogjnë, e gjithë bari i verdhë u dogj.
8 E i diti Ëngjëll i ra zurnasë, e posi një mal i madh që digjetë me zjar u hodh ndë det; u bë e treta e detit gjak.
9 E vdiqnë të tret’ e punëravet së bëra që janë ndë det, ato që kanë shpirt, edhe e tret’ e karavevet.
10 E i treti Ëngjëll i ra zurnasë; e ra nga qielli ull i madh i dhezurë posi një llambadhë, e ra mbë të tretë të lumëravet, e mbë të tretë të kronjet.
11 E ëmëri i ullit quhetë Apsinthio; e u bë e tret’ e ujëravet Apsinthio, e shumë njerëz vdiqnë nga ujëratë, sepse u idhëruanë.
12 E i katërti Ëngjëll i ra zurnasë; e u plagosnë e treta pjesë e diellit, e e treta pjesë e hënëzësë, e e treta pjes’ e ullet, kaqë sa u err e treta e ature, e ndajë e treta e ature nukë ip dritë, ashtu edhe natësë.
13 E paçë, e digjova zën’ e njëit Ëngjëllit që fluturon ndëpërmes të qiellit, e me zë të madh thosh: Ve, ve, ve mb’ata që rrinë mbi dhe nga zërat’ e tjera të zurnasë të tre Ëngjëjet që duanë të vijnë t’u bienë zurnavet.
KAPTINA VIII.
1 Edhe kur çeli të shtatënë bulë u ba pushim ndë qiellt si ndo-nja gjymës ore.
2 Edhe pashë të shtat’ engjujtë, të cillëtë rrijshinë përpara Hyjit, edhe u dhan’ atyneve shtatë trumbeta.
3 Edhe erdhi nji tietër’ engjullë, edhe qindroi mbë therorenë, e mbante nji qemtar t’artë; edhe iu dhan’ ati shumë qemna, qi t’i bierë me të falunat e gjithë shenjtënavet mbë theroren’ e artë qi ashtë përpara shkambit.
4 Edhe hipi tymi i qemnavet me të falunat e shenjtënavet prei dorës’ engjullit përpara Hyjit.
5 Edhe engjulli muer qemtarinë, edhe e mbushi prei ziarrmit theroresë, edhe e hodhi mbë dhet; edhe u banë zana e bumbullima e vetima e dhe-lëkundie.
6 Edhe të shtat’ engjujtë qi kishinë të shtatë trumbetat’ u banë gati me u ranë trumbetavet.
7 Edhe engjull’ i parë i ra trumbetësë, edhe u ba breshën e ziarrm përziem me gjak, edhe u hothnë mbë dhet; edhe e treta druvet u dogj, edhe qish-do bar’ i ngjomë u doq.
8 Edhe engjull’ i dytë i ra trumbetësë, edhe porsi nji mal i math i diegunë me ziarrm u hoth ndë det, edhe e treta detit u ba gjak.
9 Edhe vdiq e treta krijetyravet gjalla qi ishinë ndë det, edhe e treta barkavet u prish.
10 Edhe engjull’ i tretë i ra trumbetësë, edhe ra prei qiellit nji yll i math ndezunë porsi llambadhe, e ra mbi të tretën’ e lumnavet, edhe mbi gurrët e ujënavet.
11 Edhe emëni i yllit thohet’ Apsenth; edhe e treta e ujënavet u këthye mbë Apsenth, edhe shumë njerës vdiqnë prei ujënavet sepse u ithtuenë.
12 Edhe engjull’ i katërtë i ra trumbetësë, edhe u plague e treta e diellit, edhe e treta e hanësë, edhe e treta e yjevet, qi t’errësohet’ e treta e atyneve, edhe dita të mos ndrisi të tretën’ e asai, edhe nata por kështu.
13 Edhe pash’ edhe ndëgjova nji engjullë tue fluturuem ndë miedis të qiellit, qi thoshte me za të math: Mier, mier, mier ata qi rrinë mbë dhet, për zanat e tierë të trumbetësë tre engjujvet qi kanë për me u ranë trumbetavet.