Krie e tretë
1 E qe një njeri nga eresi i Farisejet, që quhej Nikodhimo, nga të parët’ e Çifutet.
2 Kij erdhi natënë tek Iisui, e i thot’ atij: Dhaskal, e dimë që je dërguarë nga Perndia për të dhidhaksurë, sepse ndonjë s’mund të bëjë këto thavmëra që bën ti, ndë mos paftë Perndinë me vetëhe.
3 E ju përgjegj Iisui, e i thot’ atij: Vërtet, vërtet të thom tij, ndë mos leftë njeri sipërit, nukë mund të shohë mbretërin’ e Perndisë.
4 I thot’ atij Nikodhimoi: Qish mund kurrë një njeri të lejë për së ditit kur është plak? Mos mund ai të hijë për së ditit ndë bark të mëmësë tij e të lejë përsëri?
5 Ju përgjegj Iisui: Vërtet, vërtet të thom tij, kush nukë len për së ditit prej ujit e prej Shpirtit Shënjtit, nukë mund të hijë ndë mbretëri të Perndisë.
6 Çdo që është lerë prej kurmit, kurm është, e çdo që është lerë prej Shpirtit, Shpirt është.
7 Mos u çudit ndë të thaçë tij, që duhetë të leheni juvet sipërit.
8 Era tek do frin, edhe zën’ e saj ja digjon, po nukë di nga vjen, edhe ku vete. Kështu është edhe cilido që është lerë prej Shpirtit.
9 Ju përgjegj Nikodhimoi, e i thot’ atij: Qish mundjënë të bënenë këto?
10 Ju përgjegj Iisui, e i thot’ atij: Ti je dhaskali i Israilit, e nukë kupëton këto?
11 Vërtet, vërtet të thom tij, se navet ato që dimë kuvëndojëmë, e ato që kemi parë martirisjëmë, e ju nuk’ ipni besë ndë martiri tonë.
12 E nd’është që u thaçë juvet për punëra të dheut, e nukë më besuatë, nd’u thafça juvet punërat’ e Qiellit do të besoni?
13 E ndonjë nukë hipi ndër Qiell, përveçme atij që zbriti nga Qielli, i biri njeriut, që është ndër Qiell.
14 E sikundrë ngrijti Moisiu gjarpërinë nd’erimi, kështu duhetë të ngrihetë edhe i biri njeriut.
15 Që të mos humbasë cilido që të besojë tek ai, po të ketë jetën’ e pasosurë.
16 Sepse Perndia kaqë e deshi botënë, saqë dha të bir’ e tij të vetëminë, që cilido që të besojë nde ai të mos humbasë, po të ketë jetën’ e pasosurë.
17 Sepse nukë dërgoi Perndia të bir’ e tij ndë botë, që të dëmëtojë botënë, po që të sosetë bota me anë të tij.
18 Ai që beson tek ai, nuk’ është dëmëtuarë; e ai që nukë beson, që ndashti është dëmëtuarë, sepse nukë besoi mbë ëmër të birit së Perndisë së vetëmit.
19 E të dëmëtuaritë është ndë këtë, se drita erdhi ndë botë, e njerëzitë deshnë më shumë erësirënë se dritënë, sepse qenë të këqia punërat’ e ture.
20 Sepse cilido që punon punëra të liga, nukë do dritënë, e nukë vjen afër dritësë, që të mos çfaqenë punërat’ e tij.
21 E ai që punon sikundrë ësht’ e vërteta, vjen afër dritësë, që të dukenë punërat’ e tij, që janë bërë si do Perndia.
22 Pasandaj vate Iisui edhe mathitit’ e tij ndë Iudheë, e atje ndënji bashkë me ta, e pagëzon.
23 Ishte edhe Ioanni që pagëzon mbë Enon, afër Salimit, sepse atje qenë ujëra shumë, e vijnë e pagëzonishnë.
24 Sepse nuk’ ish vënë edhe ndë hapsanë Ioanni.
25 E u bë qartë për të larë ndë mes të mathitivet së Ioannit edhe çifutet.
26 E vanë nde Ioanni, e i than’ atij: Dhaskal, ai që qe bashkë me ti përtej Iordhanit, që për atë dhe martiri ti, ja, kij pagëzon, e gjithë bota venë tek ai.
27 E u përgjegj Ioanni, e tha: Nukë mund të marrë njeriu ndonjë punë, ndë mos i është dhënë atij nga Qielli.
28 Juvet vetë më jini martirë, që thaçë, se: Nukë jam unë Krishti, po jam i dërguarë të shkoj përpara tij.
29 Ai që ka nusenë, dhëndër është; ma miku i dhëndërit që rri mbë këmbë për të digjuarë atij, mbushetë me gëzim për zë të dhëndërit. Kij adha gëzimi im ësht’ i sosurë.
30 Ai duhetë të rritetë, e unë të unjem.
31 Ai që vjen lartazit, është sipër mbi gjithë të tjerëtë. E ai që vjen nga dheu, ësht’ i dheut, e nga të dheut kuvëndon. Ai që vjen nga Qielli, është sipër mbi gjithë të tjerëtë.
32 E atë që ka parë e ka digjuarë, atë martiris; e ndonjë nukë ep besë ndë martiri të tij.
33 Ai që beson martirin’ e tij, dëfton që Perndia ësht’ e vërtetë.
34 Sepse ai që u dërgua nga Perndia, fjalët’ e Perndisë thotë; sepse Perndia nukë ja ep Shpirtinë me merë.
35 Babai e do të birë, e ja dha gjithë punëratë ndë dorë të tij.
36 Ai që beson nde i biri ka jetë të pasosurë, ma kush nukë ep besë mbë të birë, do të mos shohë jetë, po urgji e Perndisë mbetetë mbi të.
KAPTINA III.
1 Edhe ishte nji nieri prei Fariseish, qi e kishte emninë Nikodem, i pari Iudevet.
2 Kyi erdhi natënë te Iesui, edhe i tha: Rabbi, e dimë se ke ardhunë prei Perëndiet Mieshtër, sepse askushi s’mundetë me bamë këto shenje qi ban ti, ndë mos qoftë Perëndia bashkë me ate.
3 Iesui u përgjeq e i tha: Me të vërtet, me të vërtet po të thom - Ndë mos leftë kush prei së naltit, s’mundetë me pamë mbëretënin’ e Perëndisë.
4 Nikodemi i thotë: Si mundetë nieriu me lemë, tue qenunë plak? Mos mundetë me hymë për së dyti ndë barkut s’amësë vet, e me lemë?
5 Iesui u përgjeq: Me të vërtet, me të vërtet po të thom - Ndë mos leftë kushi prei ujit e prei Shpirtit Shenjt , s’mundetë me hymë ndë mbëretënit të Perëndisë.
6 Qish ka lemë prei mishit, ashtë mish; qish ka lemë prei Shpirtit, ashtë shpirt.
7 Mos u mërekullo sepse të thashë, se - Duhetë të leni prei së naltit.
8 Era fryn ku do, edhe i ndëgjon zaninë, por s’di prei kah vien, e ku vete; kështu asht’ edhe gjithë-kush ka lemë prei Shpirtit.
9 Nikodemi u përgjeq e i tha: Si mundenë me u bamë këto?
10 Iesui u përgjeq e i tha: Ti je mieshtri Israelit, edhe nukë di këto?
11 - Me të vërtet, me të vërtet po të thom, se ate qi dimë flasimë, edhe për ate qi pam deshmoimë; por nukë pritni deshminë t’onë.
12 Ndë u thashë juve punët’ e dheut, edhe nukë besoni, si keni me besuem, ndë u thansha juve punët’ e qiellit?
13 Edhe askushi s’ka hypunë ndë qiellt, veç ai ka sdrypunë prei qiellit, i bir i nieriut qi ashtë ndë qiellt.
14 Edhe sikurse Moiseu ngriti nalt gjarpëninë ndë shkretinët, kështu duhetë me u ngritunë nalt edhe i bir’ i nieriut,
15 për mos me u vdierrë gjithë-kush t’i besojë, por të ketë jetë të pa-sosëme.
16 Sepse Perëndia kaqi e deshi botënë, sa dha Birin’ e vet, vetëm-leminë, për mos me u vdierrë gjithë-kush t’i besojë, por të ketë jetë të pasosëme.
17 Sepse Perëndia nukë dërgoi Birin’ e vet te bota me gjukuem botënë, por me u shpëtuem bota prei anës’ ati.
18 Ai qi i beson nukë gjukohetë, por ai qi nukë beson, tashti ashtë gjukuem, sepse nukë besoi mb’emënë të vetëm-lemit Birit Perëndisë.
19 Edhe kyi ashtë gjyqi, se drita erdhi ndë botët, edhe nierëzitë deshnë ma tepër errësinënë, se dritënë; sepse vepërat’ e atyneve ishinë të këqia.
20 Sepse gjithë-kush qi punon vepëra të këqia, ka mëni dritënë, edhe nukë vien te drita, qi të mos sbulohenë vepërat’ e ati.
21 Por ai qi ban të vërtetënë vien te drita, qi të diftohenë vepërat’ e ati, se janë punuem mbas Perëndisë.
22 Mbasandai erdhi Iesui edhe dishepujt’ e ati ndë dhe të Iudesë; edhe shkonte kohën’ atie bashkë me ata, edhe pagëzonte.
23 Ishte edhe Gjionni tue pagëzuem ndë Ainon, ngjat Salimit, sepse atie ishinë shumë ujëna, edhe vijshin’ e pagëzoheshinë.
24 Sepse Gjionni edhe s’ishte zanë ndë burk.
25 U ba pra kërkim për pastrim prei dishepujvet Gjionnit me disa Iude.
26 Edhe erthnë te Gjionni e i thanë: Rabbi, ai qi ishte bashkë me tyi përtej Iordanit, për të cillinë ti deshmove, shif kyi te po pagëzon, edhe të gjithë vinë tek ai.
27 Gjionni u përgjeq e tha: Nieriu nukë mundetë me marrë as gja, ndë mos iu pastë dhanë prei qiellit.
28 Ju vetë deshmoni për mue, se thashë: Unë nukë jam Krishti, por se jam dërguem përpara ati.
29 Ai qi ka nusen’ ashtë dhandërr; edhe miku i dhandrrit qi rri edhe ndëgjon ate, gëzohetë me gëzim për zanin’ e dhandrrit; kyi gëzimi em pra u mbush.
30 Ai duhetë me u rritun’, e unë me u vogëluem.
31 Ai qi vien prei së naltit, ashtë sipër të gjithëve; ai qi ashtë prei dheut, ashtë prei dheut, edhe flet prei dheut; ai qi vien prei qiellit, ashtë sipër të gjithëve.
32 Edhe ate qi pa edhe ndëgjoi, deshmon për këte; por askushi nukë pret deshmin’ e ati.
33 Ai qi pret deshmin’ e ati, ka vumë bulë se Perëndia asht’ i vërtetë.
34 Sepse ai qi ashtë dërguem prei Perëndisë flet fjalët e Perëndisë; sepse Perëndia nuk’ i ep Shpirtinë Shenjt me matës.
35 Ati do Birin’, edhe ia ka dhanë n’dorë të gjitha.
36 Ai qi i beson të Birit, ka jetë të pasosëme, por ai qi nuk’ i ul kryetë të Birit, s’ka me pamë jetë, por zemërimi i Perëndisë mbet mbi ate.