Krie e tetëtë
1 E Savllosë i pëlqen vreil’ e tij. E u bë atë ditë një ndjekëjë e madhe kondrë Qishësë që qe ndë Ierusalim. E u përhapnë gjithë ndëpër fshatëra të Iudheësë e të Samariësë, përveçme Apostojet.
2 Ma njerëz me frikë të Perndisë bënë ksodhn’ e Stefanit, e bënë shumë të qarë mbë të.
3 E Savllua prishte Qishënë tuke hirë shtëpi mbë shtëpi e tuke zbranisurë burra e gra, e i vij ndë hapsanë.
4 Ata ndonëse qenë përhapurë, vijnë nga një vënd mbë tjatër, tuke dhidhaksurë fjalënë.
5 E Filippoi si vate ndë qutet të Samarisë, u dhidhaks ature Krishtinë.
6 E turma gjithë mbaijnë vesh me një zëmërë mb’ato që thuheshnë nga Filippoi, tek digjoijnë ata e tek shihnë thavmëtë që bën.
7 Sepse nga shumë që kishnë Shpirtëra të pëgëra dilë ata tuke thirrturë me zë të madh. E shumë të mbajturë e të çalë u shëruanë.
8 E u bë gaz i madh nd’ata të qutetit.
9 Ma një njeri që quhej Simon, gjëndej mb’atë qutet që bën magjira, e gënjen filin’ e Samariësë, tuke thënë vetëhen’ e tij se është një i madh.
10 Mb’atë digjoijnë gjithë i madh e i vogëlë, e thoshnë: Kij është ajo fuqi e madhe e Perndisë.
11 E i digjoijnë atij, sepse shumë kohë i kish nxjerë ata nga mëntë me magjira të tij.
12 Ma kur besuanë te Filippoi, që vangjelis për mbretëri të Perndisë edhe për ëmër të Iisu Hristoit, pagëzonishnë burra e gra.
13 Edhe ai Simoni besoi, e si u pagëzua, u bashkua me Filipponë. E si shih nishanet’ e thavmëtë të mëdha që bënejnë, çuditej.
14 E si digjuanë apostojtë që qenë ndë Ierusalim, që dheksi fjalën’ e Perndisë Samaria, dërguanë mb’ata Petronë edhe Ioannë.
15 E poqë vanë, u lutnë për këta që të mirrë Shpirt Shënjt.
16 (Sepse nuk’ ish edhe zbriturë mbë ndonjë nga ata, po vetëmë qenë pagëzuarë nd’ëmër të Zotit Iisuit).
17 Atëherë vijnë duartë mbi ta, e mirrë Shënjt Shpirt.
18 E si pa Simoni që me të vënë të duarvet s’apostojet ipetë Shënjt Shpirt, u pru ature asprë.
19 E u tha: Ëmëni edhe mua këtë eksusi, që mbë këdo të vë duartë sipër, të marrë Shënjt Shpirt.
20 Edhe Petrua i thot’ atij: Ergjëndi it le të humbasë me tij bashkë, sepse mëndove që dhurëtia e Perndisë blihetë me asprë.
21 Ti s’ke pjesë as shoqëri ndë këtë punë, sepse zëmëra ote nuk’ ësht’ e drejtë përpara Perndisë.
22 Bën adha metani nga këjo e keqia jote, e lutju Perndisë ndë ndodhtë që të të ndëjenetë marrëzia e zëmërësë sate.
23 Sepse unë të shoh ti që je plot me vërer të pikëtë, e ndë të lidhurë t’adhiqisë.
24 E u përgjegj Simoni, e u tha: Lutuni juvet Zotit për mua që të mos vijë mbi mua ndonjë nga këto që thatë.
25 E ata si dhanë martiri e dhidhaksnë fjalën’e Zotit, u kthenë ndë Ierusalim, e ndë shumë fshatëra të Samaritet rrëfienë Ungjillë.
26 E Ëngjëll’ i Zotit i foli Filippoit, e i tha: Ngreu mbë këmbë, e hajde prej Mesimvrisë, mb’udhë që zbret nga Ierusalimi ndë Gazë. Këjo është shkretëtirë.
27 E u ngrë e vate. E ja një njeri nga Ethiopia, hadëm, që qe shumë i vëjierë mbanë Kandhakësë, mbretëreshës’ Ethiopëvet, ai kish mbë dorë gjithë gjën’ e asaj; e kish ardhurë për të falë ndë Ierusalim.
28 E kthenej ndënjurë mbë koçi, e dhiavas profitnë Isaianë.
29 E i thotë Filippoit Shpirti: Shko përpara e afërou kësaj koçiet.
30 E si u lëshua Filippoi me vrap, e digjoi atë që dhiavas profitnë Isaianë, e i tha: Vallë, kupëton ato që dhiavas?
31 Edhe ai i tha: Qish mund, ndë mos më dëftoftë mua ndonjë? E ju lut Filipoit të hipën e të rrij bashkë me të.
32 E cop’ e kartësë që dhiavas qe këjo: Posi dashi u pru për të therturë, e posi qengj që rri pa zë përpara atij që e qeth atë, ashtu nukë hapi gojën’ e tij.
33 Ndë të tapinosurë të tij ju ngre gjuqi i tij. E të lerët’ e tij cili mund ta ksijisjë? Sepse është ngrijturë nga dheu jet’ e tij.
34 Ju përgjegj i dredhuri Filippoit, e i thotë: Të lutem, për cilinë e thotë profiti këtë? Për vetëhe të tij, a për ndonjë tjatër?
35 E Filippoi hapi gojën’ e tij, e nisi nga këjo kartë, e i evangjelisi atij Iisunë.
36 E tek vijnë udhësë, erdhë mbë ca ujë. E thotë i dredhuri: Ja ujë. Ç’më mbodhis mua të pagëzonem?
37 Edhe Filippoi i thotë: Ndë beson me gjithë zëmërë, mund. Edhe ai u përgjegj, e tha: Besoj se Iisui Hristoi është i biri i Perndisë.
38 E porsiti që të qëndron koçia. E zbritnë që të di nd’ujë, edhe Filippoi edhe i dredhuri. E e pagëzoi atë.
39 E poqë duallë nga ujëtë, si Shpirti i Zotit rrëmbeu Filipponë, e më s’e pa atë i dredhuri, e vij tuke gëzuarë udhësë tij.
40 E Filippoi u gjënd nd’Azoto, e mbë të shkuarë dhidhaks Ungjillë ndëpër gjithë qutete ngjera sa arriu ai ndë Qesari.
KAPTINA VIII.
1 Edhe Saulit i pëlqente vrasëja e ati. Edhe atë ditë u ba nji ndiekëje e madhe kundrë kishësë qi ishte ndë Ierusalem; edhe të gjithë u shpërdanë ndëpër vendet e Iudesë e Samarisë, përveç apostujvet.
2 Edhe disa burra besëtarë prunë Stefaninë ndë vorr , edhe banë vaje të madhe mbi ate.
3 Edhe Sauli i bante keq kishësë, tue hymë ndëpër shtëpiat, e tue tërhequnë burra e gra, e i hethte ndë burk.
4 Ata pra qi u shpërdanë shkuenë vend mbë vend, tue dhanë zanin’ e mirë për fjalënë.
5 Edhe Filippi sdrypi ndë qytet të Samarisë, e u predikonte atyne Krishtinë.
6 Edhe gjithë gjindëja me nji zemër’ i mbajinë veç Filippit për ato qi thoshte, sepse ndëgjojin’ edhe shifin’ ato mërekulliatë qi bante.
7 Sepse prei shumë nierëzish qi kishinë fryma të ndyta, dilinë tue thërritunë me za të math, edhe shumë uloga e çala u shëndoshnë.
8 Edhe u ba gëzim i math nd’atë qytet.
9 Edhe atie ishte nji nieri qi quhei Simon, i cilli çë ndë krye të kohësë bante magjij nd’ate qytet, edhe nxirte menç popullin’ e Samarisë, tue thanë për vetëvetëhenë se ashtë nji nieri i math;
10 të gjithë të mëdhej e të vogjil i vejinë vesh, e thoshinë, se: Kyi ashtë fuqia madhe e Perëndisë.
11 Edhe i vejinë vesh, sepse i kishte nxierrë menç shumë kohë me magjit.
12 Por kur i besuenë Filippit qi epte zanin’ e mirë për punët’ e mbëretënisë Perëndisë, edhe për emënin’ e Iesu-Krishtit, pagëzoheshinë burra e gra.
13 Por edhe ai Simoni besoi; edhe si u pagëzue, mbeti bashkë me Filippinë, edhe tue pamë se baheshinë shenjë e mërekullia të mëdha, dilte jashtë menç.
14 Edhe apostujtë qi ishinë ndë Ierusalem kur ndëgjuenë, se Samaria priti fjalën’ e Perëndisë, dërguenë tek ata Pietrin’ edhe Gjionninë,
15 të cillëtë kur sdrypnë, u falnë për ata, qi të marrinë Shpirtinë Shenjt
16 (sepse edhe s’kishte sdrypun’ as mbë ndonji prei atyneve, por vesht ishinë pagëzuem mb’emënit të Zotit Iesu).
17 Atëherë vejinë duertë mbi ata, edhe merrinë Shpirtinë Shenjt.
18 Edhe Simoni kur pa, se me të vumen’ e duervet apostujvet epei Shpirti Shenjt, u pruni atyne astrë,
19 tue thanë: Më epni edhe mue këte pushtet, qi mbi cillinë-do të ve duertë, të marri Shpirtinë Shenjt.
20 Por Pietri i tha: Argjandi yt le të vdiretë bashkë me tyi, sepse kujtove se dhunëtia e Perëndisë fitohetë me astrë.
21 Ti s’ke piesë, as shortë ndë këte fjalë, sepse zemëra jote s’asht’ e dreitë përpara Perëndisë.
22 Pendohu pra prei kësai së keqesë s’ate, edhe iu lut Perëndisë, druese të ndëjehetë kyi kujtim i zemrësë s’ate,
23 sepse po të shof se je ndë vëner idhënie edhe ndë të lidhunë paudhënie.
24 Atëherë Simoni u përgjeq, e tha: Lutuni ju Zotit për mue, për mos me ardhunë mbi mue as ndonji prei asosh qi thatë.
25 Edhe ata, mbassi dhanë deshmi, edhe folnë fjalën’ e Zotit, u këthyenë ndë Ierusalem, edhe dhanë zanin’ e mirë ndëpër shumë krye-katunde të Samaritanëvet.
26 Edhe engjull i Zotit i foli Filippit, tue thanë: Ngreu, edhe shko prei anësë Mies-ditësë, mb’udhë qi sdryp prei Ierusalemit ndë Gazë, qi ashtë shkretinë.
27 Edhe ai u ngrit, e vote. Edhe qe nji nieri Ethiopës, i tredhunë, urdhënar i Kandakësë, mbretëneshës’ Ethiopësavet, i cilli ishte mbi gjithë thesorët e asai; kyi kishte ardhunë për me adhuruem ndë Ierusalem;
28 edhe kur ishte tue u këthyem, edhe tue ndenjunë mbi qerren’ e vet, po këndonte profetin’ Isai.
29 Edhe Shpirti Shenjt i tha Filippit: Avitu, e iu ngjit kësai qerreje.
30 Edhe Filippi mbassi u turr ngjat, ndëgjoi ate tue kënduem profetin’ Isai, edhe tha: Vallë merr vesht ato qi këndon?
31 Edhe ai tha: E si mundem me marrë vesht , ndë mos më diftoftë kushi? Edhe iu lut Filippit me hypun’ e me ndenjunë bashkë me ate.
32 Edhe ai vendi shkronjësë qi po këndonte ishte kyi: “U pru porsi dash për me u therë, edhe porsi qengj qi rri pa za përpara ati qi e qeth, kështu nukë hap gojën’ e vet;
33 ndë të përvumen’ e ati u ngrit gjyqi i ati; edhe brezin’ e ati kush ka me e diftuem? Sepse ngrihetë prei dheut jeta e ati”.
34 Edhe i tredhuni u përgjeq, e i tha Filippit: Të lutem, për cillinë thotë këte profeti? Për vetëvetëhenë, apor për ndonji tietër?
35 Atëhere Filippi hapi gojën’ e vet, e filloi prei kësai shkronje, edhe i dha zanin’ e mirë për Iesunë.
36 Edhe kur ishinë tue shkuem udhësë, erthnë mbë nji ujë; edhe i tredhuni thotë: Qe ku ashtë ujë; çfarëgjaje më ndal me u pagëzuem?
37 Edhe Filippi tha: Ndë besofsh me gjithë zemërë, mundesh. Edhe ai u përgjeq, e tha: Besoj se Iesu Krishti asht’ i Bir’ i Perëndisë.
38 Edhe urdhënoi me ndalunë qerrenë; edhe sdrypnë të dy nd’ujët, edhe Filippi edhe i tredhuni; edhe e pagëzoi.
39 Edhe kur duelnë prei ujit, Shpirt’ i Zotit rrëmbeu Filippinë, edhe i tredhuni s’e pa ma, por shkonte udhësë vet tue u gëzuem.
40 Edhe Filippi u gjind ndë Azot; edhe mbë të shkuemitë epte zanin’ e mirë ndëpër gjithë qytetet, deri sa erdhi ndë Kaisari.