Krie e ditë
1 E juvet (u dha jetë) kur jeshëtë të vdekurë ndë të këqia e ndë fajëra.
2 Mb’ato që patë rruarë njëherë, sikundrë qe shpeti i kësaj jetet, sikundrë ish arhondi që ka urdhër mbi këtë erë, Shpirti që ndashti urdhëron ndë bij të së pabesëvet.
3 Ndëpër ata edhe nevet gjithë pam rruarë njëherë sikundrë qe dëshërimi i kurmit sonë, tuke bënë thelimat’ e kurmit e të kshillit. E jeshëm me të vërtetë djelmt’ e urgjisë, si edhe të tjerëtë.
4 Ma Perndia, që ësht’ i pasurë mbë lejmosin, për dashuri të madhe të tij, që na deshi nevet.
5 E tek jeshëm nevet të vdekurë për faje, na dha jetë edhe nevet me anë të Krishtit (dhurëti jini sosurë).
6 E bashkë me të na ngjalli, e na bëri të rrimë ndër Qiell mbë Krishtinë Iisunë.
7 Që të dëftojë ndë jetëra që vijënë të pasurit’ e madh të dhurëtisë tij, me të mirë mbë nevet me anë të Krishtit Iisuit.
8 Sepse me hir jini sosurë me anë të besësë, e këjo s’është prej jush, dhurata ësht’ e Perndisë.
9 Jo me fuqi të punëravet, që të mos ketë kush të mburretë.
10 Sepse nevet nga ai jemi bërë, të ktisurë mbë Krishtinë Iisunë për punëra të mira, të bëra gati nga Perndia, që të ecëjmë mbë to.
11 Pra andaj kinie ndër mënd, që ju njëherë jeshëtë Ethniko nga mëmma, që quheshitë të paprerë nga ata që quhenë të prerë ndë kurm, për të prerë që bënetë me dorë ndë kurm të ture.
12 Juvet (thom), që jeshëtë mb’atë mot ndarë nga Krishti, përshqierë nga shoqëria e Israilit, e të huaj nga dhiathiqetë e të taksurit, pa pasurë shpëresë, e pa Perndi ndë këtë jetë.
13 Ma ndashti mbë Krishtinë Iisunë, juvet që jeshëtë ndë kohë të parë larguarë, jini afëruarë me anë të gjakut së Krishtit.
14 Sepse ai është paqia onë, ai që bëri nga të di punëratë një, tuke prishurë muretë që qenë ndë mes të së ndarit.
15 Domethënë armiqërinë me anë të kurmit së tij, tuke bërë ndë urdhërë të tij të qëndron nomi i porsivet, që të dërton mbë vetëhe të tij nga të di një njeri të ri, tuke bërë paq.
16 E t’i pajtojë të di me një kurm vetëmë me Perndinë me mes të Kruqit, tuke prishurë mbë vetëhe të tij armiqërinë.
17 E erdhi të vangjelisjë paq mbë juvet që jeshëtë larg, edhe mb’ata që ishnë afër.
18 Se me mes t’atij kemi të hijturitë të di me anë të njëit Shpirtit te babai.
19 Ju adha nukë jini të huaj a ksenit, po jini nga një qutet me Shënjtorë, e gjëri nga fëmij’ e Perndisë.
20 Stisurë mbi bina t’apostojet e të Profitëvet, që është gur e qoshesë vetë Iisu Hristoi.
21 Mb’atë gjithë shtëpia mbëjedhurë, rritetë mbë Qishë shënjte të Zotit.
22 Mbi atë edhe juvet jini ktisurë gjithë bashkë, për ndënjëjë të Perndisë me anë të Shpirtit.
KAPTINA II.
1 Edhe ju qi ishitë të vdekunë për kapërcimin’ e porosivet e për fajet u dha juve jetë ,
2 qi mb’ate ecët njiherë mbas jetësë kësai bote, mbas urdhënarit erësë pushtetit, ati shpirtit qi vepëron sot mbë të bijt e të pabindëmesë;
3 ndër ata edhe na të gjithë u përziem njiherë mbas dëshërimesh mishit t’anë, tue bamë dashunimin’ e mishit edhe mendimevet; edhe ishim prei natyrësë dielmt’ e zemërimit, sikurse edhe të tierëtë.
4 Por Perëndia qi asht’ i pasunë ndë përdëllim, për dashunin’ e vet të shumënë, qi na deshi,
5 edhe tue qenunë na të vdekunë për fajet, na dha jetë bashkë me Krishtinë (me hir jeni shpëtuem),
6 edhe na ngjalli bashkë, edhe na vuni me ndenjunë bashkë ndë vendet të qijevet me anë të Iesu Krishtit,
7 qi të diftojë ndë jetët qi vinë pasëjen’ e tepërë të hirit vet me mirëni te na me anë të Iesu Krishtit.
8 Sepse me hir jeni shpëtuem me anë të besësë, edhe këjo nuk’ashtë prei jush, por ashtë dhunëti Perëndie,
9 jo prei vepërash, qi të mos mburret’ askush.
10 Sepse jemi krijesa e ati, krijuem mbë Iesu Krishtinë për punë të mira, të cillat’ i bani gati Perëndia çë përpara, qi të ecimë mbas atyneve.
11 Përandai kinia ndër mend, se ju qi ishitë njiherë kombe mbas mishit, qi thohenë pa-rreth-presëje prei asai qi thohetë rreth-presëje bamë me dorë ndë mish,
12 se ishitë nd’ate kohë pa Krisht, damë veç prei qytetënisë Israelit, edhe të huej prei dhiatavet e të zotuemesë, pa pasunë shpëresë, edhe të paperëndi ndë botët.
13 Por tashti me anë të Iesu Krishtit, ju qi ishitë nji herë lark, u batë ngjat me anë të gjakut Krishtit.
14 Sepse ai ashtë paqtimi ynë, qi bani të dyjatë nji, edhe rrenoi murinë qi ishte ndërmiet të mbyllëmesë,
15 kur prishi anëmiqësinë ndë misht të vet, do me thanë , ligjën’ e porosivet qi ishinë ndë urdhëna qi të krijojë mbë vetëvetëhenë të dyja mbë nji nieri të ri tue bamë paqtim;
16 edhe të paqtojë me Perëndinë të dy mbë nji korp me anë të kryqit, mbassi vrau anëmiqësinë ndë vetëvetëhet.
17 Edhe erdhi e ungjillëzoi paqtim juve qi ishitë lark, edhe atyne qi ishinë ngjat,
18 sepse me anë t’ati të dy kemi të hymitë tek Ati prei nji Shpirti.
19 Përandai s’jemi ma të huej e të përjashtim, por prei nji qyteti me shenjtënit, e prei nji shtëpie me Perëndinë,
20 ndërtuem mbi themelin’ e apostujvet e të profetënavet, qi ashtë gur’ i kantit vetë Iesu Krishti;
21 mb’ate gjithë ndërtesa përmbëledhunë bashkë rritetë ndë tempullë të shenjtënueshim mbë Zotinë;
22 mb’ate edhe ju jeni ndërtuem bashkë, për me ndenjunë Perëndia me anë të Shpirtit.