Krie e dhjetëtë
1 Vëllazër, dëshërimi i zëmërësë sime, e të luturitë që bëj te Perndia, për Israilnë është për shpëtim të ture.
2 Sepse un’ ap besë mbë ta, që kanë zili për Perndinë, po jo nga njohëja.
3 Sepse me të mosdijturë të drejtën’ e Perndisë, e me të kërkuarë të stisjënë të drejtën’ e ture, nuk’ u bindnë ndë të drejtë të Perndisë.
4 Sepse sosëjë e nomit është Krishti, mbë të dhënë të drejtë nde cilido që beson.
5 Sepse Moisiu shkroi, që ai njeri që të bëjë të drejtënë që vjen nga nomi, do të rrojë për të.
6 Ma e drejta që vjen nga besa thotë kështu: Mos rri të thuaç ndë zëmërë tënde: Kush do të hipëjë ndër Qiell? Domethënë të zbresë Krishtinë?
7 A kush do të zbresë ndë avis të dheut? Domethënë të ngjalljë Krishtinë nga të vdekuritë?
8 Po ç’thotë karta? Ti ke me vetëhe fjalënë ndë gojë tënde, edhe ndë zëmërë tënde, këjo është fjal’ e besësë që dhidhaksjëmë navet.
9 Sepse ndë mollojiç me gojë tënde Zotnë Iisunë, e të besoç që Perndia e ngjalli atë nga të vdekuritë me zëmërë tënde, do të soseç.
10 Sepse me zëmërë besonetë për të drejtë, e me gojë thuhetë për të shpëtuarë.
11 Sepse thotë karta: Çdo njeri që të besojë mbë të, do të mos turpëronetë.
12 Sepse nukë ka të shquarë Çifutit, a Elinit. Sepse ai vetë është Zot i së gjithëvet, i pasurë për gjith’ ata që e thërresënë atë.
13 Sepse cilido që të thërresë ëmërin’ e Zotit, do të shpëtojë.
14 Ma qish do të thërresënë një që nukë kanë besuarë mbë të? E qish do të besojënë atë që s’kanë digjuarë? E qish do të digjojënë pa qënë dhidhahu?
15 E qish do të dhidhaksjënë ndë mos qofinë dërguarë? Sikundr’ është shkruarë: Sa janë të bukura këmbët’ e ature që vangjelisjënë haberet’ e paqit, e që vangjelisjënë haberet’ e së miravet.
16 Ma jo gjithë u bindnë ndë Ungjill, se thotë Isaia: Zot, cili ka besuarë atë që digjoi nga navet?
17 Besa ësht’ adha nga të digjuaritë, e të digjuaritë bënetë prej fjalësë Perndisë.
18 Ma thom unë: Mos nukë digjuanë? Vërtet mbë gjithë dhe u përhap zëri i ture, e fjalët’ e ture ngjera mb’anë të dheut.
19 Ma thom unë: Mbase Israili nukë dijti fare gjë? I pari është Moisiu që thotë: Unë do t’u vë mbë zili me një fili që nuk’ është fili, me një fili të pamënde do t’u bëj të zëmëroni juvet.
20 Isaia pa me më shumë lefteri thotë: Më gjenë ata që nukë më kërkoijnë, u dëftuaçë faqeza mb’ata që s’pietnë për mua.
21 E për Israilë pa thotë: Gjithë ditënë ndënja me duar ndëjturë mbë llao që nukë bindetë, e që flet kondrë.
KAPTINA X.
1 Vëllazën, dëshërimi i zemrësë s’eme, edhe lutëja qi baj mbë Perëndinë për Israelinë, ashtë për shpëtim t’atyneve .
2 Sepse deshmoj për ata, se u përvëlohetë zemëra për Perëndinë, por jo mbas së ngjofëmesë.
3 Sepse tue mos ngjofunë dreitënin’ e Perëndisë, edhe tue kërkuem me ngrefunë dreitënin’ e vet, nuk’ ulnë vetëhenë ndë dreitëni të Perëndisë.
4 Sepse të mbaruemit’ e ligjës’ ashtë Krishti për dreitëni te cilli-do qi beson.
5 Sepse Moiseu shkruen për atë dreitëninë qi ashtë prei ligjësë, tue thanë : “Se ai nieri qi ban këto, ka me rruem prei atyneve”.
6 Por ajo dreitënia qi ashtë prei besësë thotë kështu: “Mos thuesh ndë zemërë tande: Kush ka me hipunë ndë qiellt?” Do me thanë, për me sdripunë Krishtinë;
7 a: “Kush ka me sdripunë ndë abysset?” Do me thanë, për me prumë nalt Krishtinë prei së vdekunish.
8 Por qish thotë? “Fjala ashtë ngjat teje, ndë gojët tande, e ndë zemërët tande”, do me thanë, fjala e besësë qi predikojmë,
9 se ndë rrëfefsh me gojët tande Zotinë Iesu, edhe ndë besofsh me zemërët tande, se Perëndia e ngjalli prei së vdekunish, ke me shpëtuem,
10 sepse me zemërë besohetë për dreitëni, edhe me gojë rrëfehetë për shpëtim,
11 sepse shkronja thotë: “Gjithë-kush t’i besojë ati, s’ka me u turpënuem”.
12 Sepse s’ka të damë ndërmiet Iudeu e Greku, sepse ai Zoti vetë asht’ i të gjithëve, i pasunë mbi gjith’ ata qi e thërresinë.
13 Sepse gjithë-kush të thërrasi emënin’ e Zotit, ka me shpëtuem.
14 Si pra kanë me thirrun’ ate qi s’i kanë besuem? Edhe si kanë me i besuem ati qi s’kanë ndëgjuem për ate? Edhe si kanë me ndëgjuem pa qenun’ ai qi predikon?
15 Edhe si kanë me predikuem, ndë mos u dërgofshinë? Sikurse ashtë shkruem: “Sa të bukura janë kambët’ e atyneve qi apinë zanin’ e mirë për paqtim , edhe atyneve qi ungjillëzojënë për të mirat”.
16 Por të gjithë nuk’ i ndëgjuen’ ungjillit, sepse Isaia thotë: “Zot, kush i besoi predikimit t’ynë?”
17 Besa pra ashtë prei së ndëgjuemesë, edhe e ndëgjuemeja prei fjalësë Perëndisë.
18 Por thom: Mos nukë ndëgjuenë? Po, “zani i atyneve duel mbë gjithë dhenë, edhe fjalët’ e atyneve deri mbë skanjet të botësë”.
19 Por thom: Mos nuk’ e ngjofi Israeli? I pari ashtë Moiseu qi thotë: “Unë kam me u shtimë juve ndë zmir me ata qi nukë janë komp, edhe kam me u bamë juve të zemërohi me nji komp pa mend”.
20 Por Isaia kuxon ma tepërë, e thotë: “U gjeta për-an’ atyneve qi nukë më kërkojnë, u duka përpara atyneve qi nukë pyesinë për mue”.
21 Por për Israelinë thotë: “Gjithë ditënë shtrina duert’ e mia te nji popull qi nukë bindetë, e qi flet kundrë”.