Krie e njëzeteditë
1 E më dëftoi mua një lumë të kulluarë të ujit së gjallë, të llampsurë posi kristal, që dilte nga froni i Perndisë e qengjit.
2 E ndë mes të rrugësë saj e të lumit mbë të di anëtë, lisi i jetësë, që bën dimbëdhjetë pemmë, mbë çdo muaj ep nga një pemmë të tij. E fletat’ e lisit (janë) për jatri të miletevet.
3 As do të mos gjëndetë më çdo mallëkim; ma froni i Perndisë e i qengjit do të jetë mbë të; e shërbëtorët’ e tij do ta shërbejënë atë.
4 E do të shohënë faqen’ e tij, edhe ëmërin’ e tij mbi ballëra të ture.
5 E natë do të mos jetë atje, as do të mos kenë hri nga drit’ e fotisë, a nga drit’ e diellit; sepse Zoti Perndia i ndrit ata, e do të mbretërojënë ndë jetë pas jetet.
6 E më thotë mua: Këto fjalë janë të besuara e të vërteta. E Zoti Perndia i Shënjtorëvet profitet dërgoi ëngjëllin’ e tij t’u dëfton ropet së tij ato punëra që duheshnë të bënishnë shpejt.
7 E ja që shpejt vij unë. I lumurë ësht’ ai që ruan fjalët’ e profitisë të kësaj kartet.
8 E unë Ioanni (jam) ai që paçë e digjova këto punëra; e kur i paçë parë e digjuarë, raçë përmbis ndë këmbë të ëngjëllit që më dëfton këto punëra për të falurë.
9 E më thotë mua: Ruaju të mos bëç këtë, sepse jam rop si ti, edhe si vëllazërit’ e tu profitëtë, e ata që ruajnë fjalët’ e kësaj karte. Mbë Perndinë falu.
10 E më thotë mua: Të mos vuloç fjalët’ e profitisë kësaj kartet; sepse koha është e afërtë.
11 Kush dëmëton jetërinë, le të dëmëtojë gjithënjë; e kush leros, le të bënetë gjithënjë më i lerosurë; e kush është i drejtë, le të bënetë gjithënjë më i drejtë; sikush është shënjt, le të bënetë gjithënjë më shënjt.
12 E ja që unë vij shpejt; e bie me vetëhe atë që të ap pagënë, e t’i kthej cilitdo sikundrë ka punuarë.
13 Unë jam Allfaja edhe Omegaja, nisëja edhe sosëja, i pari edhe i pastajmi.
14 Lum ata që bëjënë porsit’ e tij; që të jetë urdhëri i ture mbi dru të jetësë, e që të hijënë ndë qutet nga portëratë.
15 Ma qentë, e magjishtjarëtë, e kurvjarëtë, e gjakëcorëtë, e idhollollatrëtë, e cilido është që do e bën gënjeshtrënë, do të jenë jashtë.
16 Unë Iisui dërgova ëngjëllinë tim t’u dëftojë juvet këto punëra ndë qishëra; e unë jam rrënja edhe soi i Dhavidhit, ulli i dritësë i mëngjesit.
17 E Shpirti e nusea thonë: Eja. E kush digjon, le të thotë: Eja. E kush ka et, le të vijë. E kush të dojë, le të marrë ujë të jetësë dhurëti.
18 Sepse u bëj gjithëvet bashkë të kupëtojënë cilido që digjon fjalët’ e profitisë kësaj kartet. E ndë shtoftë njeri mbë këto, do të vërë Perndia mbi të plagëtë që janë shkruarë ndë këtë kartë.
19 E ndë heqtë njeri nga fjalët’ e profisisë kësaj kartet, do të heqjë Perndia pjesën’ e tij nga kart’ e jetësë, edhe nga quteti shënjt, edhe nga ato që janë shkruarë ndë këtë kartë.
20 Thotë ai që martiris për këto punëra: Me të vërtetë, unë vij shpejt. Kështu qoftë! Vërtet, eja, o Zot Iisu.
21 Dhurëtia e Zotit sonë Iisu Hrishtoit, qoftë me juvet bashkë.
KAPTINA XXII.
1 Edhe më diftoi nji lum të këthiellëtë me ujë të jetësë, të shkëlqyeshim porsi krystallë, edhe delte prei shkambit Hyjit, edhe Qengjit.
2 Ndë miedis të rrugësë qytetit edhe mb’-at’-anë e mbë-kët’-anë lumit ishte druja e jetësë, qi ban dy-mbë-dhetë pemë, për qish-do muej ban pemën’ e vet; edhe gjethet’ e drusë janë për të shëndoshunit e kombevet.
3 Edhe qish-do mallëkim s’ka me qenunë ma; edhe shkamb’ i Hyjit edhe i Qengjit ka me qenunë nd’ate, edhe shërbëtorët’ e ati kanë me u lutunë.
4 Edhe kanë me pamë faqen’ e ati, edhe emëni i ati ka me qenunë ndë ballënat t’atyne.
5 Edhe natë s’ka me qenun’ atie, edhe s’kanë nevojë për kandil e për dritë dielli, sepse Zoti Hyj ndrit ata; edhe kanë me regjënuem ndë jetët të jetëvet.
6 Edhe më tha: Këto fjalë janë të zana besë edhe të vërteta; edhe Zoti Hyj i profetënavet shenjtënueshim dërgoi engjullin’ e vet për me u diftuem shërbëtorëvet vet sa duhenë me u bamë për së shpeiti.
7 - Nje te vij shpeit, lum ai qi ruen fjalët’ e profezisë këti libri.
8 Edhe unë Gjionni jam ai qi pashë këto edhe qi ndëgjova; edhe kur ndëgjova edhe pashë, rashë me adhuruem përpara kambëvet ati engjullit qi më diftonte këto.
9 Edhe ai më thotë: Shiko mos bajsh këte , sepse jam shërbëtuer shoqi yt, edhe i vëllazënavet tu profetënavet, edhe i atyneve qi ruejënë fjalët’ e këti libri, por adhuro Hyjinë.
10 Edhe më thotë: Mos bulosish fjalët’ e profezisë këti libri, sepse koha ashtë ngjat.
11 Ai qi ban dam, le të bajë dam edhe ma; edhe ai qi asht’ i shgrytë le të shgryhet’ edhe ma; edhe i dreiti le të dali i dreitë edhe ma; edhe shenjti le të shenjtënohet’ edhe ma.
12 Edhe nje te vij shpeit; edhe paga eme ashtë bashkë me mue, qi t’ia paguej gjithë-se-cillit sikurse ka me qenunë puna e ati.
13 Unë jam Alfa edhe Omega, e filluemeja edhe e mbarumeja, i pari edhe i mbrapëni.
14 Të lumunë jan’ ata qi bajën’ urdhënimet e ati, qi të kenë pushtet mbi drun’ e jetësë, edhe të hyjënë ndëpër dyert ndë qytet.
15 Edhe jashtë janë qent’ e magjistarët’ e kurvarët’ e idhullatrëtë, edhe kush-do qi don edhe ban rrenënë.
16 Unë Iesui dërgova engjullinë t’em me deshmuem te ju për këto mbë kishat; unë jam rranja edhe fara e Davidit, ylli i ndritshim edhe i mengjesëjesë.
17 Edhe Shpirti edhe nuseja thonë: Eja. Edhe ai qi ndëgjon, le të thotë: Eja, edhe ai qi ka et, le të vijë; edhe ai qi don, le të marri dhunëti ujët’ e jetësë.
18 Sepse ap deshmi mbë gjithë-se-cillinë qi ndëgjon fjalët’ e profezisë këti libri. Ndë shtoftë kushi mbë këto, Hyji ka për me i shtuem ati plagëtë qi janë shkruem ndë këte libër.
19 Edhe ndë hiektë kushi prei fjalëvet librit kësai profezie, Hyji ka për me hiekunë piesën’ e ati prei librit jetësë, edhe prei qytetit shenjtënueshim, edhe prei asosh qi janë shkruem ndë këte libër.
20 Edhe ai qi deshmon për këto thotë: Po, vij shpeit. Amen. Po, eja, o Zoti Iesu.
21 Hiri i Zotit t’ynë Iesu Krisht qoftë bashkë me ju të gjithë. Amen.