Krie e njëmbëdhjetëtë
1 Të bëni të gjajturë mbë mua, sikundrë gjava edhe unë Krishtit.
2 U mburr juvet, vëllazër, sepse më kujtoni mua mbë çdo punë, e sepse mbai ato që u paradhosa unë, sikundr’ ua dhaçë.
3 Ndashti dua të diji juvet se çdo njeriut krie është Krishti. E krie pa e gruasë është burri. E krie e Krishtit, është Perndia.
4 Çdo burrë kur faletë a kur profiteps, e ka gjë mbë krie, bie turp mbë krie të tij.
5 Edhe çdo grua kur faletë a kur profiteps me krie zbuluarë, bie turp mbë krie të saj, e andaj është një lloi sikur të qe rruarë.
6 Sepse ndë mos mbulonetë gruaja, edhe le të qethetë. Ma nd’është pun’ e shëmtuarë mbë gruanë të qethuritë a të rruaritë, le të mbulonetë.
7 Sepse burri nukë duhetë të mbulojë kokënë, sepse është konismë e nder’ e Perndisë. Ma gruaja është nder i burrit.
8 Sepse nuk’ është burri nga gruaja, po gruaja është nga burri.
9 Sepse nukë qe bërë burri për gruanë, po gruaja për burrënë.
10 Andaj duhetë, për Ëngjëj, të ketë gruaja nishan ndë krie, që është ndënë urdhër të burrit.
11 Ndonëse as burri pa grua, as gruaja pa burrënë janë mbë Zotnë.
12 Sepse sikundr’ është gruaja nga burri, kështu edhe burri me anë të gruasë, e të gjitha nga Perndia.
13 Bëhuni juvet gjukatas vetë, i ka he gruasë të faletë Perndisë pa mbuluarë?
14 A nukë ju dëfton juvet edhe fisi vetiut, që është turp për burrënë të rritjë çepenë.
15 Ma gruaja ndë pastë leshëra është nderi i asaj, sepse leshërat’ i janë dhën’ asaj ndë vënd të bulicësë.
16 Ma ndë dëfton ndonjë që do qartënë, navet s’kemi të tillë adet, as Qishët’ e Perndisë.
17 E këtë u porsit juvet e nuk’ u mbur, sepse nukë mbëjidheni mbë më të mirënë po mbë më të ligënë.
18 Sepse protoparë kur mbëjidheni juvet ndë qishë, digjoj që janë të përçqiera ndë juvet. E dica i besoj.
19 Sepse duhetë që të jenë edhe erese mbë juvet, që të dukenë ata që janë ndë mes tuaj të zgjedhurë.
20 Kur mbëjidheni dha juvet mbë një vënd, nuk’ është të ngrënë dark’ e Zotit.
21 Sepse cilido nxiton mbë të ngrënë darkën’ e tij, e njëit i vjen u, e tjatëri ësht’ i dejturë.
22 Mos nukë kini juvet shtëpira për të ngrënë e për të pirë? A ksenderoni qishën’ e Perndisë, e bëni të turpëronenë ata që s’kanë fare? Ç’t’u thom juvet? t’u lëvdoj juvet? Mbë këtë nuk’ u lëvdoj.
23 Sepse unë mora nga Zoti atë që u dhaçë juvet, se Zoti Iisu mb’atë natë që u paradhos mbë vdekëjë, mori bukë.
24 E si bëri efharisti, e theu, e tha: Merri, hai, kij është kurmi im, që do të ipetë (ndë vdekëjë) për juvet. Këtë bëni për të kujtuarë tim.
25 Ashtu edhe potirë si dërkujti e pastaje, tuke thënë: Kij potir është dhjata e re mbë gjaknë tim. Këtë bëni sa herë të piji, për të kujtuarë tim.
26 Sepse sa herë të hai këtë bukë, e të piji këtë potir, dëftoni vdekëjën’ e Zotit, ngjera mb’atë kohë që të vijë ai.
27 Për këtë punë cilido që të hajë këtë bukë, a të pijë këtë potir të Zotit pa qënë aksio (i qëruarë) do të jetë fajëtuar i kurmit edhe i gjakut së Zotit.
28 Andaj le të mendonetë njeriu vetëhen’ e tij, e kështu le të hajë nga ajo bukë, e le të pijë nga ai potir.
29 Sepse ai që ha e pi i paqënë aksio, ha e pi katadhiknë e dëmn’ e tij, sepse nukë zgjuadh kurmn’ e Zotit.
30 Pra andaj janë ndër ju shumë të pafuqiçim e të sëmurë, e vdesënë dica.
31 Sepse ndë gjukojëm nevet vetëhenë tënë, do të mos jeshëm të gjukuarë.
32 Ma kur jemi gjukuarë, mundonemi nga Zoti, që të mos gjukonemi bashkë me botë.
33 Pra andaj, vëllazërit’ e mi, kur mbëjidheni për të ngrënë, pritni njeri-jatërinë.
34 Ma nd’ i ardhtë u ndonjëit, le të hajë mbë shtëpi, që të mos mbëjidheni për të dëmëtuarë. E punërat’ e tjera kur të vij unë, do t’i vë mb’udhë.
KAPTINA XI.
1 Bani si baj unë, sikurse edhe unë baj si Krishti.
2 Edhe u lavdoj juve, o vëllazën, se më kuitoni mbë gjithë punët, edhe mbani porositë qi u lashë juve, sikurse ua dhashë juve.
3 Edhe due ta dini ju, se kryet’ e qish do burri ashtë Krishti, edhe kryet’ e grues’ ashtë burri, edhe kryet’ e Krishtit ashtë Perëndia.
4 Qish do burr kur të lutetë, a kur të profetizojë, ndë pastë mbuluem kryetë turpënon kryet’ e vet;
5 edhe qish do grue kur të lutetë, a kur të profetizojë me krye të sbulutë, turpënon kryet’ e vet, sepse ashtë gjithënji sikur me pasunë rrueitunë kryetë .
6 Sepse ndë mos u mbëloftë grueja, le të qethetë, por ndë ashtë turp për gruenë me u qethun’ a me u rrueitunë, le të mbulohetë,
7 sepse burri nukë duhetë me mbuluem kryetë, sepse ashtë figure edhe laft i Perëndisë, por grueja ashtë laft i burrit;
8 sepse burri nuk’ ashtë prei gruesë, por grueja prei burrit;
9 sepse nuk’ u krijue burri për gruenë, por grueja për burrinë.
10 Përandai grueja duhetë me pasunë pushtet mbi krye të vet për engjujt.
11 Por as burri pa gruenë, as grueja pa burrinë janë mbë Zotinë.
12 Sepse sikurse grueja ashtë prei burrit, kështu edhe burri ashtë me anë të gruesë, por të gjitha janë prei Perëndisë.
13 Gjukoni ju ndër vetëhet tueja: i ka hie gruesë me iu falunë sbulutë Perëndisë?
14 Apor as ajo natyra nuk’ u difton juve, se burri ndë pastë flokë të gjatë, ashtë turp për atë?
15 Por grueja ndë pastë flokë të gjatë, ashtë laft për ate, sepse floku iu ka dhanë ndë vend të mbulesësë.
16 Por ndë duketë kushi, se do me bamë qartë, na s’kemi të tillë zakon, as kishat’ e Perëndisë.
17 Edhe tue porositunë këte, nukë lavdoj, se mbëlidhi jo për ma të mirënë, por për ma të keqenë.
18 Sepse ma përpara kur mbëlidhi ju ndë kishët, ndëgjoj se janë shqerra ndërmiet jush, edhe mbë nji anë besoj.
19 Sepse duhetë me qenun’ edhe eresia ndërmiet jush, për me u shpërfaqun’ ata qi janë të provueshim ndërmiet jush.
20 Kur të mbëlidhi pra mbë nji vend, nuk’ ashtë për me ngranë darkën’ e Zotit,
21 sepse mbë të ngranët gjithë-se-cilli merr përpara tietërit darkën’ e vet, edhe njianit i vien uni e tietëri asht’ i deitunë.
22 Mos nukë keni shtëpia për me ngran’ e për me pimë? Apor s’e zini për gja kishën’ e Zotit, edhe turpënoni ata qi s’kanë? Qish t’u thom juve? T’u lavdoj për këte? Nuk’ u lavdoj.
23 Sepse un’ e mora prei Zotit ate qi u dhash’ edhe juve, se Zoti Iesu mb’ate natë qi do të trathtohei, muer bukë,
24 edhe si u fal ndersë theu, edhe tha: Merrni, e hani; kyi ashtë korpi em, qi thyhetë, për ju, këte bani për kuitiminë t’em.
25 Por kështu edhe kupënë, mbassi kishte darkuem, tue thanë: Këjo kupë ashtë dhiata e re ndë gjakunë t’em; këte bani, sa herë të pini për kuitiminë t’em.
26 Sepse sa herë të hani këte bukë, edhe të pini këte kupë, diftoni vdekën’ e Zotit, deri mb’ate kohë qi të vijë.
27 Përandai ai qi të hajë këte bukë, a të pijë këte kupën’ e Zotit pa qenun’ i vëjefshim, ka me qenunë fajtuer i korpit edhe i gjakut Zotit.
28 Por le të shikojë vetëvetëhenë nieriu, edhe kështu le të hajë prei asai bukësë, edhe le të pijë prei asai kupësë.
29 Sepse ai qi ha e pi pa qenun’ i vëjefshim, ha e pi gjukim për dam për vetëvetëhenë, sepse nukë dan korpin’ e Zotit.
30 Përandai janë shumë të dobë edhe të sëmunë ndër ju, edhe vdesinë mëjaftvetë .
31 Sepse ndë shqyeishim vetëhetë t’ona, s’do të gjukoheshim,
32 por kur gjukohemi, mundohemi prei Zotit, qi të mos gjukohemi për të keq bashkë me botënë.
33 Përandai, o vëllazën, kur të mbëlidhi për me ngranë, pritni njiani tietërinë,
34 por ndë i arth’ uni kuit, le të hajë ndë shtëpi, qi të mos mbëlidhi për me u gjukuem për dam . Edhe të tieratë kam me i vumë mbë rregullë, kur të vij.