Mashhill’ i Ethan Ezrahitit.
1 Do të këndonj gjithë jetënë për përdëllimet e tu, o Zot, me gojët timë do të dëftenj të vërtetënë tënde bres pas brezi.
2 Se thashë, do të bënetë përdëllim për gjithë jetënë, do të forconjç të vërtetënë tënde ndër qiejt.
3 Bëra dhiatë bashkë me të cgjedhurinë t’im, iu përgjëruashë Dhavidhit shërbëtorit t’im,
4 kurdo kam për të forcuarë farënë tënde, edhe kam për të ndërtuarë fronë tënt bres pas brezi. Sellah.
5 Edhe qiejtë do të lavduronjënë punët’ e tua të maniçimetë, o Zot, edhe të vërtetënë tënde ndë mbëledhëje shënjtorësh.
6 Se kush munt të bënetë një me Zonë ndë qiell, edhe cili ndër bijt e të fortit munt të shëmbëllenjë mbë Zonë?
7 Perëndia është fort i lavduruarë ndë këshillët të shënjtorëvet, edhe i frikshim ndë gjithë ata që janë rreth ati.
8 O Zot Perëndia i fuqivet, kush të shëmbëllen ty? Je i fortë, o Zot, edhe e vërteta jote është rrotullë teje.
9 Ti urdhëron fuqin’ e detit, edhe ti cbut të ngriturit’ e valëvet ati.
10 Ti dërrmove Raavenë posi të plagosurë; përndave arëmiqt’ e tu me krahën’ e fuqisë sate.
11 Qiejtë janë të tutë, edhe dheu ësht’ yti; ti themelove botënë edhe të mbushurit e asaj.
12 Ti krijove anën’ e borësë edhe anën’ e mies-ditësë; Thavori edhe Hermoni do të gëzonenë për emrinë tënt.
13 Krahu yt ësht’ i fortë, dora jote ësht’ e fuqishime, e diathëta jote ësht’ e lartë.
14 Drejtëri edhe gjyq është themeli i fronit tënt; përdëllimi edhe e vërteta do të ecënjënë përpara syvet tu.
15 Lum ay llaus që ngjeh brohori; o Zot, do të ecënjënë ndë dritët të faqesë s’ate,
16 Edhe do të gëzonenë mbë emërit tënt gjithë ditënë, edhe do të lartonenë mbë drejtërit tënde.
17 Se ti je mburimi i fuqisë atyre, edhe ndë pëlqimt tënt do të lartonetë briri ynë.
18 Se ndihma është’ e Zotit, edhe mbëreti ynë ësht’ i shënjtit Israill.
19 Atëhere i fole të drejtit tënt me të parë, edhe the: Vura ndihmë mbë një të fortë, lartova një të cgjedhurë prej llauzit tim.
20 Gjeta Dhavidhë, shërbëtorinë t’im, e leva me vaj t’im të shënjtëruarë.
21 Dora ime do t’e forconjë, edhe krahu im do t’i apë fuqi.
22 Arëmik s’ka për të dalë më i fortë se ay, edhe bir pa-udhërie s’i ka për të bërë keq.
23 Edhe kam për të prerë arëmiqt’ e ati përpara syvet ati, edhe kam për të thyerë ata që i kanë mëri.
24 Po drejtëria ime edhe përdëllimi im do të jenë bashkë me atë, edhe mbë emërit tim do të lartonetë briri ati.
25 Edhe do të vë dorën’ e ati mbë det, edhe të diathtën’ e ati mbë lumënjt.
26 Ay do të thërresë ndek unë: Ti je Ati im, Perëndia im, edhe gur’ i shpëtimit t’im.
27 Edhe unë do t’e bënj dialë të parë, të lartë mbi mbëretrit të dheut.
28 Kurdo do të ruanj përdëllimnë t’im për atë, edhe dhiata ime do të jetë e besuarë bashkë me atë.
29 Edhe do të bënj farën’ e ati të mbetetë jetë pas jete, edhe fron’ e ati posi ditt’ e qiellit.
30 Ndë heqshinë dorë të bijt’ e ati prej nomit t’im, edhe ndë mos ecëshinë ndë gjyqet të mi,
31 ndë prishçinë urdhëratat’ e mia, edhe ndë mos ruajtishinë porosit’ e mia,
32 atëhere do të vështronj me shkop pa-udhërit’ e atyreve, edhe me frushkulla shtrëmbërit’ e atyreve.
33 Po nukë do të heq përdëllimnë t’im prej ati, as do të dal rremës ndë të vërtetët t’ime.
34 Nukë do të prish dhiatënë t’ime, as nukë do të kthenj ç’dualë prej buzëvet mia.
35 Një herë bëra be mbë shënjtërinë time, se nukë do të dal rremës te Dhavidhi.
36 Far’ e ati ka për të mbeturë gjithë jetënë. Edhe fron’ i ati posi dielli përpara meje,
37 edhe posi hëna ka për të qëndruarë gjithë jetënë, edhe (posi) martyr i besuarë ndë qiell. Sellah.
38 Po ti hodhe tej, edhe more mëri, u zëmërove kundrë të lyerit tënt.
39 Prishe dhiatën’ e shërbëtorit tënt; ndyre për dhe kurorën’ e ati.
40 Rrëzove gjithë gjerdhet’ e ati, prishe muret’ e ati.
41 Rrëmbenjënë atë gjithë ata që shkonjënë udhësë; u bë çpërnderim ndër fëqinjt’ e mi.
42 lartove të diathtën’ e arëmiqet ati, gëzove gjithë arëmiqt’ e ati,
43 shtrëmbërove presëjen’ e shpatësë ati, edhe nuk’ i ndihe ndë luftë,
44 shove shkëlqimn’ e ati, edhe hodhe për dhe fron’ e ati.
45 Shkurtove ditt’ e dialërisë ati, e mbulove me turp. Sellah.
46 Gjer kur, o Zot, do të kthenç faqenë mbë-nj’-anë për herë? Do të digjetë zëmërimi yt posi ziar?
47 Kujto, sa e shkurtërë është koha ime, mos i ke krijuarë kot gjithë të bijt’ e njerëzet?
48 Cili njieri ka për të rruarë, edhe s’ka për të parë vdekëje? (Cili) ka për të shpëtuarë shpirtin’ e ti prej dorësë varrit? Sellah.
49 Ku janë përdëllimet’ e tu të moçimitë, o Zot, që bëre be Dhavidhit ndë të vërtetët tënde?
50 Kujto, o Zot, çpërnderimn’ e shërbëtorëvet tu, që mbanj ndë gjit t’im prej shumë kombeve,
51 me të cilënë çpërnderuanë arëmiqt’ e tu, o Zot, me të cilënë çpërnderuanë gjurmët’ e të lyerit tënt.
52 I bekuarë qoftë Zoti për gjithë jetënë. U bëftë, u bëftë!
1 Himn i Etan Ezrahitit.
2 Mirësive të tua, o Zot,
do t'u këndoj në amshim,
besnikërinë tënde do ta shpall
brez pas brezi me gojën time.
3 Se thashë: «Mirësia jote mbetet në amshim,
në qiej i ka rrënjët besnikëria jote».
4 E ti the: «Kam bërë një besëlidhje me të zgjedhurin tim,
i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim.
5 Pasardhësit e tu do t'i ruaj në amshim,
fronin tënd do ta forcoj brez pas brezi». selah
6 Qiejt rrëfejnë mrekullitë e tua, o Zot,
kuvendi i të shenjtëve të tu, besnikërinë tënde.
7 Kush ndër re krahasohet me Zotin?
Ndër bijtë e perëndive, kush është si Zoti?
8 I tmerrshëm është Perëndia në kuvendin e të shenjtëve,
i madh e i frikshëm për ata që e rrethojnë.
9 Kush është si ti, o Zot, Perëndi i ushtrive?
I fuqishëm je, o Zot,
me besnikërinë tënde rrethuar.
10 Ti e sundon tërbimin e detit,
rrëmbimin e dallgëve të tij, ti e fashit.
11 Ti e dërrmove Rahabën dhe e plandose,
armiqtë i shpërndave me krahun tënd të fuqishëm.
12 Yti është qielli, jotja edhe toka,
ti e themelove botën dhe gjithçka në të.
13 Veriun e jugun ti i krijove,
Tabori dhe Hermoni brohorasin për emrin tënd.
14 Krahu yt është plot fuqi,
e fortë është dora jote,
e djathta jote lart është ngritur.
15 Drejtësia dhe e drejta janë themeli i fronit tënd,
mirësia dhe besnikëria të rrinë kundruall.
16 Lum ai popull, që di të brohorasë për ty,
në dritën e pranisë sate do të ecë, o Zot.
17 Në emrin tënd do të ngazëllojnë tërë ditën,
në drejtësinë tënde do të lartësohen.
18 Se ti je krenaria e fuqisë së tyre,
me hirin tënd bëhemi edhe më të fortë.
19 Mbrojtja jonë vjen prej Zotit,
mbreti ynë prej të shenjtit të Izraelit.
20 Në vegim fole dikur me besnikët e tu:
«I dhashë ndihmë një trimoshi», the,
«Lartësova një të zgjedhur prej popullit.
21 Gjeta Davidin, shërbëtorin tim,
me vajin tim të shenjtë e vajosa.
22 Dora ime do të jetë përherë me të
e krahu im do t'i japë forcë.
23 Armiku nuk do ta mposhtë,
biri i paudhësisë nuk do t'i bëjë keq.
24 Para syve të tij do t'i thyej armiqtë e tij,
ata që e urrejnë do t'i godas.
25 Besnikëria e mirësia ime do të jenë me të,
në emrin tim do të bëhet gjithnjë e më i fortë.
26 Dorën e tij do ta shtrij mbi det,
të djathtën e tij mbi lumenj.
27 Ai do të më thërrasë: “Ati im je ti,
Perëndia im, shkëmbi i shpëtimit tim”,
28 e unë do ta bëj të parëlindurin tim,
më të madhin ndër mbretërit e tokës.
29 Mirësia ime do të jetë me të përgjithmonë,
besëlidhja me të do të mbetet e pathyeshme.
30 Pasardhësit e tij do t'i ruaj në amshim,
fronin e tij për sa kohë të jenë qiejt.
31 Nëse bijtë e tij e lënë ligjin tim
e sipas vendimeve të mia nuk ecin,
32 nëse i shkelin rregullat e mia
e urdhërimet e mia nuk i mbajnë,
33 me thupër do t'i ndëshkoj shkeljet e tyre,
paudhësinë e tyre me fshikullima,
34 por nuk do të heq dorë nga mirësia për të
e besnikërinë time për të nuk do ta shkel.
35 Besëlidhjen time nuk do ta thyej,
premtimin që bëra nuk do ta ndryshoj.
36 Jam betuar një herë për shenjtërinë time,
se Davidin kurrë nuk do ta zhgënjej.
37 Pasardhësit e tij do të mbeten në amshim,
sa dielli do të zgjatë froni i tij para meje.
38 Do të qëndrojë në amshim si hëna,
një dëshmi e besueshme ndër re». selah
39 Por ti na hodhe tej e na përçmove,
me të vajosurin tënd u zemërove.
40 Besëlidhjen me shërbëtorin tënd e prishe,
kurorën e tij në baltë e përdhose.
41 Të gjitha muret ia rrënove,
fortesat në gërmadha ia ktheve.
42 E plaçkitin gjithë sa kalojnë asaj udhe,
është bërë gazi i fqinjëve të vet.
43 Lartësove të djathtën e kundërshtarëve të tij,
të gjithë armiqtë e tij i bëre të gëzojnë.
44 Tehun e shpatës së tij e çmprehe,
në betejë nuk e përkrahe.
45 I dhe fund madhështisë së tij,
fronin e tij përtokë e hodhe.
46 Ditët e rinisë ia shkurtove,
me turp e mbulove. selah
47 Deri kur, o Zot?
A do të fshihesh përgjithmonë?
A do të djegë si flaka zemërimi yt?
48 Kujtohu sa e shkurtër është jeta ime!
A thua më kot i krijove gjithë bijtë e njerëzve?
49 Kush do të jetojë pa e parë vdekjen?
Kush do t'ia shpëtojë shpirtin prej skëterrës? selah
50 Ku janë mirësitë e tua të dikurshme, o Zot,
që ia premtove Davidit në besnikërinë tënde?
51 Kujto, o Zot, poshtërimin e shërbëtorëve të tu,
fyerjen e shumë popujve, që më rëndon në gji,
52 poshtërimin që bëjnë armiqtë e tu, o Zot,
çnderimin që i bëjnë hapave të të vajosurit tënd.
53 Bekuar qoftë Zoti në amshim!
Amen! Amen!