Allef.
1 Lum ata që dalënë faqe-bardhë mb’udhë, ata që ecënjënë ndë nom të Zotit.
2 Lum ata qi ruanjënë martyrit’ e ati, ata që kërkonjënë atë me gjithë zëmërë,
3 edhe ata nuk punonjënë pa udhë, po ecënjënë ndë udhët t’ati.
4 Ti urdhërove të ruhenë fort porosit’ e tua.
5 Makar të drejtonen’ udhët’ e mia, që të ruanj urdhërimet e tua.
6 atëhere nukë do të turpëronem, kur shtie sytë mbë gjithë urdhërimet e tu.
7 Do të të lavduronj me të drejtët të zëmrësë, kur të mësonj gjykimet’ e drejtërisë s’ate.
8 Do të ruanj urdhërimet’ e tu, mos hiq dorë prej meje fare.
Beth.
9 Me ç’farë pune do t’e qëronjë i riu udhën’ e ti, duke ruajturë fjalët’ e tua?
10 Të kërkova me gjithë zëmërë, mos më bën të largonem nga porosit’ e tua.
11 Ruajta fjalët e tua ndë zëmërët t’ime, që të mos fëjen mbë ty.
12 I bekuarë je, o Zot, mësomë urdhërimet’ e tu.
13 Me buzët e mia dëfteva gjithë gjyqet’ e gojësë s’ate.
14 U gëzuashë ndë udhët të martyrivet tua, si për ç’do pasëje.
15 Do të shkonj ndër mënt urdhërimet e tu, edhe do të ngjoh udhët’ e tua.
16 Do të gëzonem për urdhërimet e tu, nukë do të harronj fjalët’ e tua.
Gimell.
17 Çpago shërbëtorinë tënt, bëmë të rronj e të ruanj fjalënë tënde.
18 Çil syt’ e mi, edhe do të shoh punët’ e maniçime prej nomit tënt.
19 Unë jam i huaj ndë dhet, mos fshih prej meje porosit’ e tua.
20 Shpirti im dëshëron, për mallt që kam për gjyqet e tu përherë.
21 Qërtove të mallëkuarëtë madhështorë që përvarenë mbë-nj’-anë prej urdhërimevet tu.
22 Ngre prej meje turpëjenë edhe çpërnderimnë, se ruajta martyrit’ e tua.
23 Sepse ndënjtinë të parë, e folnë kundrë meje, po shërbëtori yt shkontej ndër mënt urdhërimet’ e tu.
24 Sepse martyrit’ e tua janë mendimi im,edhe këshillësit’ e mi.
Daleth.
25 Shpirti im ngeli ndë baltë, ep-më frymë të gjallë pas fjalësë s’ate.
26 Dëfteva udhët’ e mia, edhe më ndigjove; mëso-më urdhërimet’ e tu.
27 Bë-më të kupëtonj udhën’ e urdhërimevet tu, edhe do të shkonj ndër mënt punët’ e tua të maniçimetë.
28 Shpirti im po kullon prej shtrëngimit, forco-më pas fjalësë s’ate.
29 Mërgo prej meje udhën’ e gënjeshtrësë, edhe fal-më nomnë tënt.
30 Cgjodha udhën’ e së vërtetësë, vura ndër mënt gjyqet’ e tu.
31 U ngjita pas martyrivet tua, o Zot, mos më turpëro.
32 Do të ecënj ndë udhët të porosivet tua, kur të cgjeronjsh zëmrënë time.
He.
33 Mëso-më, o Zot, udhën’ e urdhërimevet tu, edhe do t’e ruanj kurdo.
34 Bë-më të mënçurë, edhe do të vështronj nomnë tënt, edhe do t’e ruanj me gjithë zëmërët time.
35 Hiqmë udhënë ndë urdhërimet e tu, se atë desha.
36 Unj zëmrënë t’ime ndë martyrit’ e tua, e mos ndë lakëmim.
37 Kthe mb’-nj’-anë syt’ e mi për të mos parë kotësirë, ep-më frymë të gjallë mb’udhët tënde.
38 Qëndro fjalënë tënde nde shërbëtori yt, që të ka frikënë.
39 Hiq çpërnderimnë t’im, që ndruanj, se gjyqet’ e tu janë të mirë.
40 Shih ndek dëshërova porosit’ e tua, ep-më frymë të gjallë me anët të drejtërisë s’ate.
Vau.
41 Edhe arthtë përdëllimi yt mbë mua, o Zot, (edhe) shpëtimi yt pas fjalësë s’ate.
42 Edhe do t’u përgjigjem atyre që më çpërnderonjënë, se shpëreva mbë fjalët e tua.
43 Edhe mos ngre fare prej gojësë s’ime fjalën’ e së vërtetësë, se shpëreva mbë gjyqet e tu.
44 Edhe do të ruanj nomnë tënt përherë ndë jetët të jetësë.
45 Edhe do të ecënj ndë vënt të gjerë, se kërkova porosit’ e tua.
46 Edhe do të flas përpara mbëretrëve për martyrit’ e tua, edhe nukë do të turpëronem.
47 Edhe do të gëzonem për porosit’ e tua, që desha fort.
48 Edhe do të ngre duart’ e mia ndë porosit’ e tua, që desha, edhe do të shkonj ndër mënt urdhërimet’ e tu.
Zajn.
49 Kujto fjalënë ndë shërbëtori yt, ndë të cilënë më bëre të shpërenj.
50 Këjo më ngushëllon ndë shtrëngimt t’im, se fjala jote më dha frymë të gjallë.
51 Madhështorëtë më përqeshinë fort, po unë nukë dolla jashtë prei nomit tënt.
52 Mendova gjykimet’ e tu të jetëshmitë, o Zot, edhe u ngushëllova.
53 Më mori frikë nga fajtorëtë që kanë hequrë dorë prej nomit tënt.
54 Urdhërimet’ e tu më ishinë kënkë ndë dhe të huaj.
55 Kujtova natënë emrinë tënt, o Zot, edhe ruajta nomnë tënt.
56 Këjo m’u bë, se ruajta urdhërimet’ e tu.
Heth.
57 Piesa ime je, o Zot, thashë të ruanj fjalët’ e tua.
58 Iu luta faqesë s’ate me gjithë zëmërë; përdëllyemë pas fjalësë s’ate.
59 Mendova udhët’ e tua, edhe ktheva këmbët’ e mia mbë martyrit’ e tua.
60 Shpejtova, edhe s’mendova të ruanj porosit’ e tua.
61 Tufë fajtorësh më qarkuanë, po unë nukë harrova nomnë tënt.
62 Ndë mest të natësë cgjonem për të lavduruarë ty për gjyqet e drejtërisë s’ate.
63 Unë jam piesëtar i gjithë atyreve që të kanë frikë, e ruanjënë porosit’ e tua.
64 Dheu është plot me përdëllimnë tënt, o Zot, mësomë urdhërimet’ e tu.
Teth
65 I bëre mirë shërbëtorit tënt, o Zot, pas fjalësë s’ate.
66 Ep-më mëndëje të mirë, e dituri, se besova urdhërimevet tu.
67 Para se të vuanje, unë fëjeva, po tashi ruajta fjalënë tënde.
68 Ti je i mirë, edhe mirë-bërës; mësomë urdhërimet’ e tu.
69 U shumuanë ndek unë gënjeshtrat’ e madhështorëvet, po unë do të ruanj porosit’ e tua me gjithë zëmërë.
70 Zëmëra e atyreve ngriu posi dhiamë, po unë gëzonem për nomnë tënt.
71 U bë mirë për mua, që hoqa keq, për të mësuar’ urdhërimet’ e tu.
72 Nom’ i gojësë s’ate është më i mirë për mua, se mijëra ari e ergjëndi.
Jod.
73 Duart’ e tua më bënë, edhe më gatuanë; bë-më të mënçim, edhe do të mësonj porosit’ e tua.
74 Ata që të kanë frikë, do të më shohënë, edhe do të gëzonenë, se shpëreva mbë fjalët tënde.
75 Ngjoh, o Zot, se gjyqet’ e tu janë drejtëri, edhe me udhë më përgjunje.
76 Le të më ngushëllonjë pra përdëllimi yt, pas fjalësë s’ate mbë shërbëtorë tënt.
77 Le të vinjënë përdëllimet’ e tu mbë mua, që të rronj, se nomi yt është mendimi im.
78 U turpërofshinë madhështorëtë, se kërkonjënë të më prishnjënë pa udhë, po unë do të shkonj ndër mënt porosit’ e tua.
79 Le të kthenen ndek unë ata që të kanë frikë, edhe ata që ngjohënë martyrit’ e tua.
80 Zëmëra ime qoftë e kërkuarë mbë urdhëratat e tua, që të mos turpëronem.
Kaf.
81 Më digjetë shpirti për shpëtimnë tënt, shpëreva mbë fjalët tënde.
82 Më ranë sytë për fjalënë tënde, duke thënë: Kur do të më ngushëllonjç?
83 Se u bëshë posi shakulli ndë tym, (po) nukë harrova urdhëratat’ e tua.
84 Sa janë ditt’ e shërbëtorit tënt? Kur do të bënjç gjyqe kundrë atyreve që më ndiekënë?
85 Madhështorëtë rëmuanë gropa për mua, të cilëtë nukë janë pas nomit tënt.
86 Gjithë porosit’ e tua janë të vërteta; pa udhë më ndiekënë, ndihmë.
87 Për pak desh më rrëzuanë për dhe, po unë nukë hoqa dorë prej porosivet tua.
88 Pas përdëllimit tënt, ep-më frymë të gjallë, edhe do të ruanj martyrit’ e gojësë s’ate.
Llamed.
89 Për gjithë jetënë, o Zot, fjala jote mbetetë ndë qiell.
90 E vërteta jote bres pas brezi; themelove dhenë, edhe mbetet.
91 Pas urdhëratësë s’ate mbetetë gjer më sot, se të tërë janë shërbëtorët’ e tu.
92 Nomi yt të mos ishtej mendimi im, atëhere do të humbeshe ndë shtrëngim t’im.
93 Gjithë jetënë nukë do të harronj porosit’ e tua, se me ato më dhe frymë të gjallë.
94 Unë jam yti, shpëtomë, se kërkova urdhërimet’ e tu.
95 Fajtorëtë më pritinë, që të më prishinë, (po) unë do të mbanj vesh martyrivet tua.
96 Mbë ç’do gjë të mbaruarë pashë funt, (po) porosia jote është fort e gjerë.
Mem.
97 Sa e dua nomnë tënt! Gjithë ditën’ e shkonj ndër mënt të mia.
98 Më bëre më të mënçurë se arëmiqt’ e mi, me anë të urdhëratavet tua, se janë përherë bashkë me mua.
99 Jam më i mënçurë se gjithë ata që më mësonjënë, se shkonj ndëpër mënt martyrit’ e tua.
100 Jam më i mënçurë se pleqtë, se ruajta porosit’ e tua.
101 Ndala këmbët’ e mia nga ç’do udhë e keqe, që të ruanj fjalënë tënde.
102 Nukë dola jashtë nga gjyqet’ e tu, se ti më mësove.
103 Sa të ëmbla janë fjalët’ e tua ndë gurrmast t’im!
104 Më tepërë se mialta ndë gojët t’ime. Prej porosivet tua u bëra i mënçurë, përandaj mora mëri ç’do udhë të shtrëmbërë.
Nun.
105 Fjala jote është kandile ndër këmbët të mia, edhe dritë ndë udhët të mia.
106 Bëra be, edhe do të qëndronj, për të ruajturë gjyqet’ e drejtërisë s’ate.
107 Hoqa keq fort, o Zot, ep-më frymë të gjallë pas fjalësë s’ate.
108 Prit dhuratat’ e gojësë s’ime pra, o Zot, që t’i bie me hir, edhe mësomë gjyqet’ e tu.
109 Shpirtinë e kam kurdo ndë dorë, po nukë harrova nomnë tënt.
110 Fajtorëtë më ngrehnë kurth, po unë nukë dolla jashtë porosivet tua.
111 Trashëgova martyrit’ e tua për gjithë jetënë, se këto janë gëzim’ i zëmrësë s’ime.
112 Unja zëmrënë time, për të bërë urdhërët’ e tu përherë gjer ndë funt.
Sameh.
113 Mora mëri mendimet’ e shtrëmbërë, edhe desha nomnë tënt.
114 Ti je ndihmësi im, edhe mburonjësi im, shpërenj mbë fjalët tënde.
115 Largohuni prej meje, ju të këqijtë, se do të ruanj porosit’ e Perëndisë t’im.
116 Ndih-më pas fjalësë s’ate, edhe do të rronj, edhe mos më turpëro mbë shpëresët t’ime.
117 Ndihmë, edhe do të shpëtonj, edhe do të kem ndër mënt kurdo urdhëratat’ e tua.
118 Ti shkelmove gjith’ ata që dalënë jashtë urdhëratavet tua, se gënjeshtr’ e atyre është e kotë.
119 Heth tej gjithë të këqijt’ e dheut, posi plehë, andaj desha martyrit’ e tua.
120 U droth misht t’im prej faqesë s’ate, edhe u frikësova nga gjyqet’ e tu.
Ain.
121 Bëra gjyq e drejtëri, mos më ep ndë dorë të atyreve që më bënjënë punë pa udhë.
122 Ziru dorë-zënë shërbëtorit tënt për mirë, le të mos më shtrëngonjënë madhështorëtë.
123 Më ranë sytë për shpëtimnë tënt, edhe për fjalën’ e drejtërisë s’ate.
124 Bënj bashkë me shërbëtorinë tënt pas përdëllimit tënt, edhe mësomë urdhërimet’ e tu.
125 Unë jam shërbëtori yt, bë-më të mënçurë, edhe do të njoh martyrit’ e tua.
126 Është kohë për të punuarë Zoti; prishnë nomnë tënt.
127 Përandaj desha porosit’ e tua përmbi arnë, edhe përmbi arnë e kulluarë.
128 Andaj njoha të drejta gjithë porosit’ e tua për ç’do gjë, edhe mora mëri ç’do udhë të shtrëmbërë.
Pe.
129 Martyrit’ e tua janë të maniçime, përandaj i ruajti shpirti im.
130 Të dëftyerët’ e fjalëvet tua ndrit, edhe bën të mënçurë të mituritë.
131 Hapa gojënë t’ime, e mora frymë, se u mallënjeva për porosit’ e tua.
132 Shtierë sytë mbë mua, edhe përdëllyemë, pas gjyqit atyre që duanë emrinë tënt.
133 Ndreq çapet’ e mi ndë fjalët tënde, edhe le të mos më zotëronjë ndonjë pa-udhëri.
134 Shpëto-më prej shtrëngimit njerëzet, edhe do të ruanj porosit’ e tua.
135 Ndrit faqenë tënde mbë shërbëtorinë tënt, edhe mëso-më urdhërimet’ e tu.
136 Rrëke ujërash derthnë syt’ e mi, ndek nukë ruajtinë nomnë tënt.
Çade.
137 I drejtë je, o Zot, edhe të drejtë janë gjyqet’ e tu.
138 Martyrit’ e tua që urdhërove janë drejtëri e vërtetëri fort e madhe.
139 Zilia ime më treti, se arëmiqt’ e mi harruanë fjalët’ e tua.
140 Fjala jote është fort e kulluarë, përandaj shërbëtori yt e do.
141 Jam i vogëlë, edhe i pa-zënë për gjë, (po) nukë harrova porosit’ e tua.
142 Drejtëria jote është drejtëri për gjithë jetënë, edhe nomi yt i vërtetë.
143 Më gjetnë shtrëngime edhe nevola, (po) urdhëratat’ e tua janë gazi im.
144 Martyrit’ e tua janë drejtëri për gjithë jetënë, bë-më të mënçim, edhe do të rronj.
Kof.
145 Klitha me gjithë zëmërë, ndigjo-më, o Zot, edhe do të ruanj urdhëratat’ e tua.
146 Klitha mbë ty: shpëto-më, edhe do të ruanj martyrit’ e tua.
147 Mëngova pa cbardhëllyerë, e klitha; shpëreva mbë fjalët tënde.
148 Syt’ e mi harrinë përpara të ruajturavet natësë, për të shkuarë ndër mënt fjalënë tënde.
149 Ndigjo zënë t’im, o Zot, pas përdëllimit tënt, ep-më frymë të gjallë pas gjyqit tënt.
150 U afruanë ata që venë pas së keqesë, edhe u mërguanë prej nomit tënt.
151 Ti, o Zot, je ngjat, edhe gjithë urdhërimet’ e tu janë të vërtetë.
152 Sa për martyrit’ e tua e njoha që përpara, se i themelove për gjithë jetënë.
Resh.
153 Shih shtrëngimnë t’im, edhe dëlir-më, se nukë harrova nomnë tënt.
154 Gjyko gjyqnë t’im, edhe çpërble-më; ep-më frymë të gjallë pas fjalësë s’ate.
155 Lark nga të pa-besëtë shpëtimi, se nukë kërkonjënë urdhëratat’ e tua.
156 Të mëdhenj janë përdëllimet e tu, o Zot; ep-më frymë të gjallë pas gjyqit tënt.
157 Shumë janë ata që më ndiekënë e më shtrëngonjënë, (po) nukë dolla jashtë martyrivet tua.
158 Pashë ata që dalënë jshtë udhësë, edhe u drothçë, se nukë ruajtinë fjalënë tënde.
159 Shih sa i dua porosit’ e tua, o Zot, ep-më frymë të gjallë pas përdëllimit tënt.
160 Kryet’ e fjalësë s’ate ësht’ e vërteta, edhe gjithë gjykimet’ e drejtërisë s’ate janë për gjithë jetënë.
Shin.
161 Të parëtë më ndoqnë kot, po zëmrënë t’ime e mori frika për fjalënë tënde.
162 Gëzonem për fjalënë tënde, posi ay që gjen shumë plaçka.
163 Kam mëri edhe më vien të ndohtë nga gënjeshtra, po dua nomnë tënt.
164 Shtatë herë ditënë të lavduronj për gjyqet e drejtërisë s’ate.
165 Ata që duan nomnë tënt, kanë shumë paqtim, edhe për ata s’ka skandhall.
166 Prita shpëtimnë tënt, o Zot, edhe desha porosit’ e tua.
167 Shpirti im ruajti martyrit’ e tua, edhe i deshi fort.
168 Ruajta porosit’ e tua, edhe martyrit’ e tua, se gjithë udhët’ e mia janë përpara teje.
Tay.
169 Le të afronetë lutëja ime përpara teje, o Zot; bë-më të mënçurë pas fjalësë s’ate.
170 Le të vinjë të luturitë t’im përpara teje; ruajmë pas fjalësë s’ate.
171 Buzët’ e mia do të nxierrënë kënkë, kur të më mësonjç urdhërimet’ e tu.
172 Gjuha ime do të flasë fjalënë tënde, se gjithë porosit’ e tua janë drejtëri.
173 Dora jote le të më ndihnjë, se cgjodha porosit’ e tua.
174 U mallëngjyeva për shpëtimnë tënt, o Zot, edhe nomi yt është mendimi im.
175 Do të rronjë shpirti im, edhe do të të lavduronjë; edhe gjyqet e tu do të më ndihnjënë.
176 U solla atej e këtej, posi dele e humburë; kërko shërbëtorinë tënt, se nukë harrova porosit’ e tua.
Alef
1 Lum njerëzit me sjellje të përsosur,
që ecin sipas ligjit të Zotit!
2 Lum ata që mbajnë dëshmitë e tij,
që e kërkojnë me gjithë zemër,
3 që nuk kryejnë paudhësi,
por ecin në udhët e tij.
4 Ti ke dhënë porositë e tua,
që me përpikëri të ruhen.
5 Qoftë e palëkundur sjellja ime,
që rregullat e tua t'i ruaj.
6 Atëherë nuk kam për t'u turpëruar,
kur të këqyr gjithë urdhërimet e tua.
7 Do të të përlëvdoj me zemër të dëlirë,
teksa mësoj vendimet e tua të drejta.
8 Rregullat e tua do t'i ruaj,
mos më braktis krejt!
Bet
9 Si mund ta ruajë i riu të pastër udhën e vet?
Duke ruajtur fjalën tënde.
10 Ty të kërkoj me gjithë zemër,
mos më lër t'u shmangem urdhërimeve të tua.
11 Thëniet e tua i mbaj fshehur në zemër,
që të mos mëkatoj kundër teje.
12 I bekuar je, o Zot,
mësomë rregullat e tua.
13 Me buzët e mia i shpalla
tërë vendimet e gojës sate.
14 Gëzohem kur ndjek dëshmitë e tua,
si të ishin gjithë pasuria ime.
15 Do të përsiat porositë e tua,
do të thellohem në shtigjet e tua.
16 Me rregullat e tua do të kënaqem,
fjalën tënde nuk do ta harroj.
Gimel
17 Tregohu i mirë me shërbëtorin tënd,
që të jetoj e të ruaj fjalën tënde.
18 Hapmi sytë,
që të sodis mrekullitë e ligjit tënd.
19 Kalimtar jam unë mbi tokë,
mos m'i fshih urdhërimet e tua.
20 Tretet shpirti im prej dëshirës
që ka për vendimet e tua kurdoherë.
21 Ti i qorton kryelartët, të mallkuarit,
që u shmangen urdhërimeve të tua.
22 Largoje prej meje turpin e poshtërimin,
se dëshmitë e tua i kam ruajtur.
23 Edhe kur prijësit mblidhen e flasin kundër meje,
shërbëtori yt përsiat rregullat e tua.
24 Dëshmitë e tua janë kënaqësia ime,
ato janë këshilltarët e mi.
Dalet
25 Nëpër pluhur zvarritet shpirti im,
jepmë jetë sipas fjalës sate.
26 Udhët e mia t'i dëftova e ti m'u përgjigje,
mësomë rregullat e tua.
27 Bëmë të kuptoj udhën e porosive të tua,
që të përsiat mrekullitë e tua.
28 Lëngon prej brengës shpirti im,
jepmë forcë sipas fjalës sate.
29 Mbamë larg udhës së mashtrimit
dhe përdëllemë me ligjin tënd.
30 Kam zgjedhur udhën e besnikërisë,
jam dhënë pas vendimeve të tua.
31 Jam kapur pas dëshmive të tua,
o Zot, mos lejo të turpërohem!
32 Udhës së urdhërimeve të tua vrapoj,
se ti ma bëre zemrën të gufojë.
He
33 Mësomë, o Zot, udhën e rregullave të tua,
dhe unë do ta ndjek deri në fund.
34 Me jep mençuri për të mbajtur ligjin tënd
e unë do ta ruaj me gjithë zemër.
35 Primë në shtegun e urdhërimeve të tua,
se atje gjej kënaqësi.
36 Prire zemrën time drejt dëshmive të tua
e jo drejt lakmisë.
37 Largo sytë e mi nga soditja e kotësisë,
jepmë jetë në udhët e tua.
38 Mbaje premtimin që i dhe shërbëtorit tënd,
atij që të druan ty.
39 Largoje prej meje poshtërimin, që më tmerron,
se vendimet e tua janë të mira.
40 Ja, sa i dëshiroj porositë e tua,
jepmë jetë me drejtësinë tënde.
Vau
41 Ardhtë mbi mua mirësia jote, o Zot,
shpëtimi yt, sipas fjalës sate,
42 që t'u përgjigjem atyre që më poshtërojnë,
se te fjala jote kam besim.
43 Mos ma hiq kurrë nga goja fjalën e së vërtetës,
se në vendimet e tua kam shpresuar.
44 Do ta ruaj ligjin tënd përgjithmonë,
përherë e në amshim.
45 Do të eci udhës së gjerë,
sepse kërkoj porositë e tua.
46 Para mbretërve do të flas për dëshmitë e tua
e turp nuk do të kem.
47 Do të kënaqem me urdhërimet e tua,
që aq fort i dua.
48 Duart do t'i ngre drejt urdhërimeve të tua, që i dua,
rregullat e tua do t'i përsiat.
Zain
49 Kujtohu për fjalën që i dhe shërbëtorit tënd,
me të cilën më dhe shpresë.
50 Atë e kam ngushëllim në pikëllime,
fjala jote më mban gjallë.
51 Kryelartët më përqeshnin së tepërmi,
por unë nuk u shmanga nga ligji yt.
52 Kujtova vendimet e tua të lashta, o Zot,
dhe gjeta ngushëllim.
53 Më pushtoi zemërimi për të paudhët,
për ata që braktisin ligjin tënd.
54 Rregullate tua ishin këngë për mua
atje ku isha shtegtar.
55 Kujtova emrin tënd natën, o Zot,
dhe ligjin tënd e ruajta.
56 Këto më ndodhën mua,
se mbajta porositë e tua.
Het
57 Zoti është pjesa e trashëgimit tim,
premtova se do t'i ruaj fjalët e tua.
58 Ty t'u përgjërova me gjithë zemër,
mëshiromë sipas fjalës sate.
59 I shqyrtova mirë udhët e tua
dhe hapat drejt dëshmive të tua i ktheva.
60 Shpejtova e nuk vonova
urdhërimet e tua për t'i ruajtur.
61 Leqet e të paudhëve më rrethuan,
por ligjin tënd nuk e harrova.
62 Në mesnatë ngrihem e të përlëvdoj
për vendimet e tua të drejta.
63 Jam mik me të gjithë ata që të druajnë
e me ata që ruajnë porositë e tua.
64 Toka është plot me mirësinë tënde, o Zot,
mësomë rregullat e tua.
Tet
65 I bëre të mira shërbëtorit tënd,
sipas fjalës sate, o Zot.
66 Mësomë dijen e të dalloj të mirën,
se tek urdhërimet e tua kam besim.
67 Para se të poshtërohesha, endesha i përhumbur,
por tani mbaj fjalën tënde.
68 I mirë je ti e të mira bën,
mësomë rregullat e tua.
69 Kryelartët më kanë mbuluar me mashtrime,
por unë ruaj me gjithë zemër porositë e tua.
70 U trash si dhjami zemra e tyre,
ndërsa unë kënaqem me ligjin tënd.
71 Më bëri mirë që u mundova,
se mësova rregullat e tua.
72 Më i mirë për mua është ligji i gojës sate,
sesa mijëra monedha ari e argjendi.
Jod
73 Duart e tua më bënë e më dhanë trajtë,
më jep mençuri, që të mësoj urdhërimet e tua.
74 Ata që të druajnë gëzojnë kur më shohin,
sepse kam shpresuar në fjalën tënde.
75 E di, o Zot, se vendimet e tua janë të drejta,
me të drejtë më ke munduar.
76 Më ngushëlloftë, pra, mirësia jote,
sipas fjalës që i dhe shërbëtorit tënd.
77 Ardhtë mëshira jote mbi mua, që të jetoj,
se ligji yt është kënaqësia ime.
78 U turpërofshin kryelartët,
se më kanë shtypur padrejtësisht,
ndërsa unë do të përsiat porositë e tua.
79 Le të kthehen tek unë ata që të druajnë
dhe ata që i njohin dëshmitë e tua.
80 Qoftë e përsosur zemra ime me rregullat e tua,
që të mos turpërohem.
Kaf
81 Shpirti im digjet për shpëtimin tënd,
në fjalën tënde kam shpresuar.
82 Sytë po më treten për fjalën tënde,
prandaj thashë: «Kur do të më ngushëllosh?».
83 Jam bërë si caliku i tharë në tym,
por rregullat e tua s'i kam harruar.
84 Edhe sa ditë i kanë mbetur shërbëtorit tënd?
Kur do t'ua bësh gjyqin përndjekësve të mi?
85 Kryelartët kanë hapur gropa për mua,
ata që s'jetojnë sipas ligjit tënd.
86 Tërë urdhërimet e tua janë të vërteta;
po më përndjekin pa të drejtë, ndihmomë!
87 Desh më plandosën përtokë,
por unë s'i braktisa porositë e tua.
88 Jepmë jetë sipas mirësisë sate
dhe dëshmitë e gojës sate do t'i ruaj.
Lamed
89 Përgjithmonë, o Zot,
fjala jote qëndron në qiej.
90 Besnikëria jote është brez pas brezi,
ti e themelove tokën e ajo mbahet fort.
91 Me urdhrin tënd qëndrojnë deri më sot,
se gjithçka është në shërbimin tënd.
92 Po të mos ishte ligji yt kënaqësia ime,
do të kisha humbur në mjerim.
93 Porositë e tua nuk do t'i harroj kurrë,
se përmes tyre më ke mbajtur gjallë.
94 Yti jam unë, shpëtomë,
se porositë e tua i kërkoj.
95 Të paudhët presin të më shkatërrojnë,
por unë përsiat dëshmitë e tua.
96 Çdo përsosmërie ia kam parë cakun,
por urdhërimi yt është i gjerë pa fund.
Mem
97 Sa shumë e dua ligjin tënd!
Gjithë ditën e përsiat!
98 Urdhërimi yt më bën më të urtë se armiqtë,
se është përherë me mua.
99 Jam më i ditur se të gjithë mësuesit e mi,
sepse dëshmitë e tua janë përsiatja ime.
100 Jam më i mençur edhe se pleqtë,
sepse mbaj porositë e tua.
101 I kam shmangur këmbët nga çdo udhë e keqe,
që të ruaj fjalën tënde.
102 Prej vendimeve të tua nuk jam shmangur,
sepse më ke mësuar ti.
103 Sa të ëmbla fjalët e tua për qiellzën time,
më të ëmbla se mjalti në gojën time!
104 Prej porosive të tua bëhem më i mençur,
prandaj e urrej çdo udhë të gënjeshtërt.
Nun
105 Fjala jote është llambë për këmbën time,
dritë për shtegun tim.
106 Jam betuar e fjalën do ta mbaj:
vendimet e tua të drejta do t'i ruaj.
107 Jam munduar së tepërmi,
o Zot, jepmë jetë sipas fjalës sate!
108 Pranoji, o Zot, zotimet e gojës sime
dhe mësomë vendimet e tua.
109 Jeta ime është përherë në rrezik ,
por ligjin tënd nuk e harroj.
110 Të paudhët më kanë ngritur kurth,
por nuk u jam shmangur porosive të tua.
111 Dëshmitë e tua janë trashëgimia ime përjetë,
se ato janë gëzimi i zemrës sime.
112 E kam vendosur në zemrën time,
që rregullat e tua t'i zbatoj përjetë, deri në fund.
Samek
113 I urrej ata që janë me dy fytyra,
por e dua ligjin tënd.
114 Ti je streha dhe mburoja ime,
shpresoj në fjalën tënde.
115 Largohuni prej meje, o ju që bëni të keqen,
që të zbatoj urdhërimet e Perëndisë tim.
116 Përkrahmë sipas fjalës sate, që të jetoj,
e mos lejo të më shuhen shpresat.
117 Mbamë fort e do të shpëtoj,
rregullat e tua do t'i kem përherë në mendje.
118 Ti i hedh poshtë të gjithë sa u shmangen rregullave të tua,
se ata janë plot gënjeshtër e mashtrim.
119 Gjithë të këqijtë i zhbin si zgjyrë nga faqja e dheut,
prandaj unë i dua dëshmitë e tua.
120 Më dridhet mishi prej frikës sate,
prej gjykimeve të tua më zë tmerri.
Ain
121 Kam vepruar me gjykim e drejtësi,
mos më lër në dorë të shtypësve të mi.
122 Bëhu dorëzanë për të mirën e shërbëtorit tënd,
që të mos më shtypin kryelartët.
123 Sytë po më treten për shpëtimin tënd
e për fjalën e drejtësisë sate.
124 Vepro me shërbëtorin tënd sipas mirësisë sate
e mësomë rregullat e tua.
125 Shërbëtori yt jam unë, bëmë të kuptoj,
që t'i njoh dëshmitë e tua.
126 Është koha të veprosh, o Zot,
se e kanë thyer ligjin tënd.
127 Prandaj i dua urdhërimet e tua,
më shumë se arin, arin e kulluar.
128 Prandaj i mbaj si të drejta gjithë porositë e tua
dhe e urrej çdo udhë të gënjeshtërt.
Pe
129 Dëshmitë e tua janë të mrekullueshme,
prandaj i ruan shpirti im.
130 Zbulimi i fjalëve të tua sjell ndriçim,
njerëzve të thjeshtë u jep mençuri.
131 Hapa gojën e dihata
nga dëshirimi për urdhërimet e tua.
132 Kthehu nga unë e mëshiromë,
sipas vendimit që ke marrë
për ata që duan emrin tënd.
133 Drejtoji hapat e mi sipas fjalës sate
e mos lejo të më sundojë asnjë paudhësi.
134 Çliromë nga njerëzit që më shtypin,
që të ruaj porositë e tua.
135 Le të ndriçojë fytyra jote mbi shërbëtorin tënd,
mësomë rregullat e tua.
136 Rrëke lotësh derdhën sytë e mi,
se ligji yt nuk zbatohet.
Cade
137 I drejtë je ti, o Zot,
të drejta vendimet e tua.
138 Ti ke dhënë dëshmi të drejta
e më se të besueshme.
139 Zelli po më bren,
se armiqtë e mi i kanë harruar fjalët e tua.
140 Fjala jote është e sprovuar në zjarr,
prandaj shërbëtori yt e do.
141 I vogël jam unë e i përbuzur,
por porositë e tua nuk i harrova.
142 Drejtësia jote është e drejtë përjetë
dhe ligji yt është i vërtetë.
143 Më ka pushtuar vuajtja dhe pikëllimi,
por urdhërimet e tua janë kënaqësi për mua.
144 Dëshmitë e tua janë drejtësi e amshuar,
bëmë të kuptoj, që të kem jetë.
Kof
145 Po thërras me gjithë zemër,
përgjigjmu, o Zot,
rregullat e tua do t'i ruaj.
146 Po të thërras, shpëtomë,
dëshmitë e tua do t'i ruaj.
147 Zgjohem para agimit e thërras për ndihmë,
shpresoj në fjalën tënde.
148 Sytë e mi rrinë zgjuar çdo rojë të natës,
për të përsiatur fjalët e tua.
149 Dëgjoma zërin sipas mirësisë sate,
o Zot, jepmë jetë sipas gjykimit tënd.
150 Më janë afruar ata që rendin pas paudhësisë,
larg janë nga ligji yt.
151 Por ti, o Zot, je afër
dhe të gjitha urdhërimet e tua janë të vërteta.
152 Qëmoti kam mësuar prej dëshmive të tua
se i ke caktuar për amshim.
Resh
153 Shih mjerimin tim e çliromë,
se nuk e kam harruar ligjin tënd.
154 Mbroje çështjen time e shpengomë,
jepmë jetë sipas fjalës sate.
155 Shpëtimi është larg nga të paudhët,
se nuk i kërkojnë rregullat e tua.
156 Përdëllimet e tua janë të mëdha, o Zot,
jepmë jetë sipas vendimeve të tua.
157 Të shumtë janë përndjekësit dhe armiqtë e mi,
por nga dëshmitë e tua nuk jam shmangur.
158 I pashë të pabesët e më erdhi pështirë,
se nuk e mbajtën fjalën tënde.
159 Shih sa i dua porositë e tua,
o Zot, jepmë jetë sipas mirësisë sate.
160 Parimi i fjalës sate është e vërteta,
çdo vendim i yt i drejtë është për amshim.
Sin
161 Prijësit më përndjekin pa shkak,
por zemra ime trembet veç prej fjalës sate.
162 Ngazëllej për fjalën tënde,
si ai që gjen shumë plaçkë.
163 E urrej mashtrimin e më kall krupën,
por ligjin tënd e dua.
164 Të lavdëroj shtatë herë në ditë
për vendimet e tua të drejta.
165 Paqe të madhe kanë ata që duan ligjin tënd,
asgjë nuk i pengon.
166 Shpëtimin tënd pres, o Zot,
dhe mbaj urdhërimet e tua.
167 Shpirti im i ruan dëshmitë e tua
e unë fort i dua.
168 Porositë dhe dëshmitë e tua i kam mbajtur,
gjithë udhët e mia janë para teje.
Tau
169 Ardhtë përgjërimi im para teje, o Zot,
bëmë të kuptoj sipas fjalës sate.
170 Mbërrittë lutja ime para teje,
sipas fjalës sate çliromë.
171 Nga buzët e mia do të burojnë lavde,
se më ke mësuar rregullat e tua.
172 Gjuha ime shpalltë fjalën tënde,
se gjithë urdhërimet e tua janë të drejta.
173 Dora jote më ardhtë në ndihmë,
se kam zgjedhur porositë e tua.
174 Shumë e dëshiroj shpëtimin tënd, o Zot,
ligji yt është kënaqësia ime.
175 Jetoftë shpirti im e të lavdëroftë,
vendimet e tua më ndihmofshin!
176 Po endem si delja e humbur,
kërkoje shërbëtorin tënd,
se urdhërimet e tua nuk i kam harruar.