Mbë të parinë kënkëtuar, mbi Gittith. Psallm’ e Dhavidhit.
1 O Zot Zoti ynë, sa i maniçim ësht’ emëri yt mbë gjithë dhenë! Se u lartua madhëria jote përmbi qiejt.
2 Nga goj’ e foshnjevet edhe atyreve që pinë sisë bëre gati lavdurim për punë të arëmiqet mi, për të prishurë arëmiknë edhe çpagë-marrësinë.
3 Kur vështron qiejtë, punën’ e gishtrëvet tu, hënën’ edhe yjtë, që themelove ti!
4 Ç’është njieriu, që t’e kujtonjç? A i biri njieriut, që t’e vështronjç?
5 Po ti bëre atë pak gjë më të poshtërë nga ëngjëjtë, edhe e kurorëzove me lavdi e me nder.
6 Edhe vure atë zot mbi punët’ e duaret tua, të gjitha ja vure poshtë ndënë këmbët të ati.
7 Gjithë dhëntë edhe qetë, po edhe shtëzët’ e fushësë,
8 shpesët’ e qiellit, edhe pishqet’ e detit, që shkonjënë udhëvet detevet.
9 O Zot Zoti ynë, sa i maniçim ësht’ emëri yt mbë gjithë dhenë!
1 Mjeshtrit të korit. Për Gititin. Psalm i Davidit.
2 O Zot, Zoti ynë,
sa i mrekullueshëm është emri yt mbi tokën mbarë!
Mbi qiej e shpalos madhështinë tënde.
3 Me gojën e fëmijëve dhe të foshnjave
tregove fuqinë kundër armiqve të tu,
që t'i bësh të heshtin armiq e kundërshtarë.
4 Kur vështroj qiellin, veprën e duarve të tua,
hënën e yjet që ti krijove,
5 ç'është njeriu që të kujtohesh për të,
apo biri i njeriut që të kujdesesh për të?
6 Pak më pak se Perëndi e bëre,
e kurorëzove me nder e me lavdi.
7 I dhe pushtet mbi veprat e duarve të tua,
gjithçka ia nënshtrove nën këmbë:
8 mbarë dhentë, gjedhët
dhe egërsirat e fushës,
9 zogjtë e qiellit, peshqit e detit,
gjithçka që shtigjet e deteve përshkon.
10 O Zot, Zoti ynë,
sa i mrekullueshëm është emri yt mbi tokën mbarë!