Mbë të parinë kënkëtuer. Psallm’ e Dhavidhit.
1 Gjer kur, o Zot, do të më harronjç gjithë-në? Gjer kur do të kthenjç mbë-nj-anë faqenë tënde prej meje?
2 Gjer kur do të bënj këshillë ndë shpirt t’im, të dhëmbura ndë zëmërë t’ime dit’ e natë? Gjer kur do të lartonet’ arëmiku im mbi mua?
3 Vërë re, ndigjo-më, o Zot Perëndia im, ndrit syt’ e mi, mos fle ndonjë herë gjumën’ e vdekëjesë,
4 mos thotë ndonjë herë arëmiku im: Dola më i fortë se ay, ata që më shtrëngonjënë, do të gëzonenë, ndë u tunça.
5 Po unë shpëreva mbë përdëllimnë tënt, zëmra ime do të gëzonetë për shpëtimnë tënt.
6 Do t’i këndonj Zotit, që më bëri mirë.
1 Mjeshtrit të korit. Psalm i Davidit.
2 Deri kur do të më harrosh, o Zot?
Deri kur do ta fshehësh fytyrën prej meje?
3 Deri kur do të kem ankth në shpirt
e brengë në zemër gjithë ditën?
Deri kur armiku do të ngadhënjejë mbi mua?
4 Shikomë e përgjigjmu, o Zot, Perëndia im!
Jepu dritë syve të mi,
që të mos më zërë gjumi i vdekjes,
5 që armiku të mos thotë: «Ngadhënjeva mbi të!»
që kundërshtarët të mos gëzojnë po të më merren këmbët.
6 Por unë kam besim në mirësinë tënde,
zemra ime u gëzoftë për shpëtimin tënd.
Do t'i këndoj Zotit për të mirat që më dha.