Urata e Davidit.
1 Kurrus veshinë tand, o Zot, edhe ndigjo-më, se unë jam i vobek e i nevojëshim.
2 Ruei shpirtinë t’em, se jam i dreitë; ti, o Perëndia em, shpëto shërbëtorinë tand, qi shpëren mbë tyi.
3 Përdëlle-më, o Zot, se tyi po thërras gjithë ditënë.
4 Gëzo shpirtin’ e shërbëtorit t’yt, se te ti, o Zot, vara shpirtinë t’em.
5 Se ti, o Zot, je i mirë, e i dhimpshim, e shumë i përdëllyeshim mbë gjith’ ata qi thërresinë mbë tyi.
6 Mba-i vesh të falunit t’em, o Zot, edhe ndigjo zanin’ e të lutunavet mia;
7 kam me thirrunë mbë tyi ndë ditë të shtrëngimit t’em, se ke me më ndigjuem.
8 Nukë të gjan ndonji ndër perëndinat, o Zot; as nukë janë porsi punët’ e tua.
9 Gjithë kombetë qi bane, kanë me ardhun’ e me lutunë përpara teje, o Zot, edhe kanë me lavduruem emëninë tand,
10 se ti je i math, edhe ban mërekulli, ti je i vetëmi Perëndi.
11 Hiq-më nd’udhët tande, o Zot, edhe kam me ecunë ndë të vërtetët tande, ngjit zemrënë t’eme ndë frikët të emënit t’yt.
12 Kam me të lavduem më gjithë zemrënë t’eme, o Zot Perëndia em, edhe kam me lavduruem emëninë tand për gjithë jetënë.
13 Se përdëllimi yt asht’ i math mbë mue, edhe shpëtove shpirtinë t’em prei vorrit fort të poshtëm.
14 O Perëndi, të paudhët’ u ngritnë kundrë meje, edhe përmëledhëje të fortësh kërkuenë shpirtinë t’em, edhe nukë të vunë përpara vetëvetëhesë.
15 Por ti, o Zot, je Perëndi i dhimpshim, e i përdëllueshim, e zemërë-gjanë, e përdëllim-math, e i vërtetë.
16 Shtierë sytë mbë mue, edhe përdëlle-më; ep-i fuqinë tandë shërbëtorit t’yt, edhe shpëto të birin’ e shërbëtoresë s’ate.
17 Ban tek unë shenjë për të mirë, qi të shofin’ ata qi më kanë mëni, edhe të turpënohenë, se ti, o Zot, më ndife, e më ngushullove.
A Prayer of David.
1 Bow down thine ear, O LORD, hear me: for I am poor and needy.
2 Preserve my soul; for I am holy: O thou my God, save thy servant that trusteth in thee.
3 Be merciful unto me, O Lord: for I cry unto thee daily.
4 Rejoice the soul of thy servant: for unto thee, O Lord, do I lift up my soul.
5 For thou, Lord, art good, and ready to forgive; and plenteous in mercy unto all them that call upon thee.
6 Give ear, O LORD, unto my prayer; and attend to the voice of my supplications.
7 In the day of my trouble I will call upon thee: for thou wilt answer me.
8 Among the gods there is none like unto thee, O Lord; neither are there any works like unto thy works.
9 All nations whom thou hast made shall come and worship before thee, O Lord; and shall glorify thy name.
10 For thou art great, and doest wondrous things: thou art God alone.
11 Teach me thy way, O LORD; I will walk in thy truth: unite my heart to fear thy name.
12 I will praise thee, O Lord my God, with all my heart: and I will glorify thy name for evermore.
13 For great is thy mercy toward me: and thou hast delivered my soul from the lowest hell.
14 O God, the proud are risen against me, and the assemblies of violent men have sought after my soul; and have not set thee before them.
15 But thou, O Lord, art a God full of compassion, and gracious, longsuffering, and plenteous in mercy and truth.
16 O turn unto me, and have mercy upon me; give thy strength unto thy servant, and save the son of thine handmaid.
17 Shew me a token for good; that they which hate me may see it , and be ashamed: because thou, LORD, hast holpen me, and comforted me.