Psallm’ e Asarit.
1 Sa i mirë ashtë Perëndia ndë Israel, te zemërë-këthiellëtitë.
2 Por mue për pak m’u tuntnë kambëtë; për pakëzë më rrëshqitnë hapatë.
3 Se pata zmir të marrëtë, tue pamë mbarësin’ e të këqivet.
4 Se s’kanë mundime ndë vdekët t’atyneve, por fuqia e atyneve asht’ e fortë.
5 Nukë janë ndër mundime njerëzish, as vishkullohenë bashkë me njerës.
6 Përandai i qarkon madhështia porsi qafore, i mbulon pa-udhënia porsi petk.
7 U kanë dalunë sytë prei dhiamit, kaluenë dashunimet’ e zemrësë.
8 Shkojënë ndër mend, e flasinë keq për pa-udhëni, flasinë me madhështi.
9 Venë gojën’ e vet ndë qiell, edhe gjuha e atyneve shkon dhenë.
10 Përandai ka me u këthyem këtu populli i ati, edhe do të gjindenë shumë ujëna ndër ata.
11 Edhe thonë: Qysh ngjef Perëndia? Edhe ka mend i Nalti?
12 Shif këta të pa-besëtë te shkojënë mbarë përherë, u shtohetë gjaja.
13 Vallë kot qirova zemrënë t’eme, edhe lava duert’ e mia pa faj.
14 Sepse u vishkullueshë gjithë ditënë, edhe mundimi em ishte për gjithë nadie.
15 Ndë thansha: Kam me folunë kështu, qe te shaj brezin’ e bijvet tu.
16 U mendueshë me kupëtuem këtë, por m’u duk e randë ndër sy.
17 Deri sa hyna ndë shenjtënoren’ e Perëndisë, atëherë kupëtova të mbrapmet’ e atyne.
18 Por ti vune ata ndë vende rrëshqiza, i hodhe ndë rrëpina.
19 Qysh u banë përnjiherë të shkretë! U shuenë, u vdornë për pa-udhënin’ e vet.
20 Porsi andërrën’ e ati qi sqohetë, o Zot, kur të ngrihesh, ke me prishunë shëmbëllesën’ e atyneve.
21 Kështu digjei zemëra eme, edhe mundoheshinë veshnjet’ e mia.
22 Edhe un’ ishiem pa mend, edhe nukë ngjifshiem, ishiem shtasë përpara teje.
23 Por unë jam përherë bashkë me tyi, ti më zune prei dorësë diathtë.
24 Me anë të këshillësë s’ate ke me më hiekun’ udhënë, edhe mbasandai ke me më marrë ndë lavdi.
25 Ke kam ndë qiell? Edhe mbë dhet s’due tietërë veç teje.
26 S’më mbeti mish e zemërë, Perëndia ashtë fuqia e zemrësë s’eme, edhe piesa eme për gjithë jetënë.
27 Sepse qe te kanë me u vdierrë ata qi largohenë prei teje, ti rrenove gjith’ ataqi dalinë jashtë udhësë s’ate tue kurvënuem.
28 Por për mue, të ngjitunitë mbas Perëndisë asht’ e mira eme, vuna shpëresënë t’eme mbë Zotinë Perëndinë, për me diftuem gjithë punët’ e tua.
A Psalm of Asaph.
1 Truly God is good to Israel, even to such as are of a clean heart.
2 But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
3 For I was envious at the foolish, when I saw the prosperity of the wicked.
4 For there are no bands in their death: but their strength is firm.
5 They are not in trouble as other men; neither are they plagued like other men.
6 Therefore pride compasseth them about as a chain; violence covereth them as a garment.
7 Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
8 They are corrupt, and speak wickedly concerning oppression: they speak loftily.
9 They set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
10 Therefore his people return hither: and waters of a full cup are wrung out to them.
11 And they say, How doth God know? and is there knowledge in the most High?
12 Behold, these are the ungodly, who prosper in the world; they increase in riches.
13 Verily I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocency.
14 For all the day long have I been plagued, and chastened every morning.
15 If I say, I will speak thus; behold, I should offend against the generation of thy children.
16 When I thought to know this, it was too painful for me;
17 Until I went into the sanctuary of God; then understood I their end.
18 Surely thou didst set them in slippery places: thou castedst them down into destruction.
19 How are they brought into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
20 As a dream when one awaketh; so , O Lord, when thou awakest, thou shalt despise their image.
21 Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
22 So foolish was I, and ignorant: I was as a beast before thee.
23 Nevertheless I am continually with thee: thou hast holden me by my right hand.
24 Thou shalt guide me with thy counsel, and afterward receive me to glory.
25 Whom have I in heaven but thee ? and there is none upon earth that I desire beside thee.
26 My flesh and my heart faileth: but God is the strength of my heart, and my portion for ever.
27 For, lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go a whoring from thee.
28 But it is good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all thy works.