Psallm’ e Davidit.
1 I bekuem qoftë Zoti, shkambi em, ai qi mëson duert’ e mia për të zanë, gishtënit’ e mi për luftë.
2 Përdëllimi em edhe kasteli em, e nalta mpshtetëja eme, edhe liruesi em, mburonja eme, shpëreva mb’ate, qi ve ndënë mue popullinë t’em.
3 O Zot, qish ashtë njeriu, qi ta ngjofish! A i bir’ i njeriut, qi ta mendojsh!
4 Njeriu i gjan së kotësë, ditt’ e ati shkojënë porsi hie.
5 O Zot, ul qijet’ e tu, edhe sdrip; përkit maletë, edhe kanë me nxierrë tym.
6 Vetëtij vetimë, edhe ke me i përdamë; hith shigjetat’ e tua, edhe ke më i përziemë.
7 Ngjat duert’ e tua prei së naltit, shpëto-më edhe liro-më prei ujënavet shuma, prei dorësë të bijvet huej.
8 Të cillëvet goja flet të kotë, edhe e diathta e atyne asht’ e diathtë rrene.
9 O Perëndi, kam me të kënduem kankë të re, kam me të psallunë me psallter dhetë-kordhëzash,
10 tyi qi ep shpëtim mbëretënavet, qi liron Davidinë shërbëtorinë tand prei shpatësë keqe.
11 Shpëto-më edhe liro-më prei dorësë të bijvet huej, të cillëvet goja flet të kotë, edhe e diathta e atyne asht’ e diathtë rrene,
12 qi të jenë bijtë t’anë, porsi bima të ra, qi rritenë, kur janë të rij; bijatë t’ona, porsi gurë të latuem, qi vihenë ndë ballë të murit pallatit;
13 qilitë t’ona janë plot, e nxierrinë çdo farë gjaje ; dhentë t’anë shumohenë me mijëna e me dhetë mijëna ndë fushat t’ona;
14 qetë t’anë janë të fortë për me bartunë barrë; mos qoftë as të hymë, as të dalë, as të bërtitunë ndër rrugat t’ona.
15 Lum ai popull, qi gjindetë kështu! Lum ai popull, të cillit Zoti ashtë Perëndia i ati!
A Psalm of David.
1 Blessed be the LORD my strength, which teacheth my hands to war, and my fingers to fight:
2 My goodness, and my fortress; my high tower, and my deliverer; my shield, and he in whom I trust; who subdueth my people under me.
3 LORD, what is man, that thou takest knowledge of him! or the son of man, that thou makest account of him!
4 Man is like to vanity: his days are as a shadow that passeth away.
5 Bow thy heavens, O LORD, and come down: touch the mountains, and they shall smoke.
6 Cast forth lightning, and scatter them: shoot out thine arrows, and destroy them.
7 Send thine hand from above; rid me, and deliver me out of great waters, from the hand of strange children;
8 Whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood.
9 I will sing a new song unto thee, O God: upon a psaltery and an instrument of ten strings will I sing praises unto thee.
10 It is he that giveth salvation unto kings: who delivereth David his servant from the hurtful sword.
11 Rid me, and deliver me from the hand of strange children, whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood:
12 That our sons may be as plants grown up in their youth; that our daughters may be as corner stones, polished after the similitude of a palace:
13 That our garners may be full, affording all manner of store: that our sheep may bring forth thousands and ten thousands in our streets:
14 That our oxen may be strong to labour; that there be no breaking in, nor going out; that there be no complaining in our streets.
15 Happy is that people, that is in such a case: yea , happy is that people, whose God is the LORD.