Mbë të parinë kankatuer, mbi Al-tashheth, Miktam i Davidit, kur dërgoi Sauli, e rueishinë shtëpin’ eati për me e vramë.
1 Shpëto-më prei anëmiqvet mi, o Perëndia em, mburo-më prei atyne qi janë ngritunë kundrë meje.
2 Ruei-më prei atyne qi punojënë pa udhë, edhe shpëtomë prei njerëzish gjaknash.
3 Sepse, qe te përgjojënë shpirtinë t’em; u mbëlothnë mbi mue të fortë, aspër pa-udhëninë t’eme, aspër fajinë t’em, o Zot.
4 Pa qenunë mbë mue pa-udhëni, ecin’ e bahenë gati, çohu e më del’ përpara, edhe shif.
5 Ti pra, o Zot Perëndia i fuqivet, Perëndia i Israelit, çohu për me vumë ore gjithë kombetë, mos përdëllejsh gjith’ ata qi punojënë pa udhë. Selah.
6 Këthehenë mbramanet, edhe lefinë si qen, edhe qerthullojënë qytetinë.
7 Qe ata te nxierrinë fjalë prei gojësë vet, edhe ashtë shpatë ndë buzët t’atyne, sepse thonë : Kush ndëgjon?
8 Por ti, o Zot, ke me qeshunë për ata, ke me përqeshunë gjithë kombetë.
9 O fuqia eme, kam me pritunë tyi, se ti , o Perëndi, je ndifmësi em.
10 Perëndia i përdëllimit t’em ka me më mbërrimë, Perëndia ka me më diftuem prishëjen’ e anëmiqvet mi.
11 Mos vrit ata, se mos harrojë ndonji-herë populli em, shpërdai ata me fuqinë tande, edhe shtier’-i poshtë, o Zot, mburonja eme.
12 Për fajin’ e gojësë vet, për fjalët e buzëvet veta, u zançinë ndë madhështi të vet, edhe për mallëkimin’ e për rrenënëqi flasinë.
13 Prish ata me zemërim, prish ata, sa të mos jenë, edhe le ta ngjofinë, se Perëndia zotënon te Iakobi, edhe deri te kantet’ e dheut. Selah.
14 U këthefshinë pra ndë mbramiet, edhe ulurifshinë si qen, edhe qerthullofshinë qytetinë.
15 Le të shpërdahenë për të ngranë, edhe ndë mos u ngifshinë, do të hahenë.
16 Por unë kam me kënduempër fuqinë tande, edhe ndë nadie kam me lavduruem me gëzim përdëlliminë tand, se m’u bane ndifmës, edhe mpshtetëje ndë ditë të shtrëngimit t’em.
17 O fuqia eme, kam me psallunë për tyi, se ti , o Perëndi,je ndifmësi em, Perëndia i përdëllimit t’em.
To the chief Musician, Al-taschith, Michtam of David; when Saul sent, and they watched the house to kill him.
1 Deliver me from mine enemies, O my God: defend me from them that rise up against me.
2 Deliver me from the workers of iniquity, and save me from bloody men.
3 For, lo, they lie in wait for my soul: the mighty are gathered against me; not for my transgression, nor for my sin, O LORD.
4 They run and prepare themselves without my fault: awake to help me, and behold.
5 Thou therefore, O LORD God of hosts, the God of Israel, awake to visit all the heathen: be not merciful to any wicked transgressors. Selah.
6 They return at evening: they make a noise like a dog, and go round about the city.
7 Behold, they belch out with their mouth: swords are in their lips: for who, say they , doth hear?
8 But thou, O LORD, shalt laugh at them; thou shalt have all the heathen in derision.
9 Because of his strength will I wait upon thee: for God is my defence.
10 The God of my mercy shall prevent me: God shall let me see my desire upon mine enemies.
11 Slay them not, lest my people forget: scatter them by thy power; and bring them down, O Lord our shield.
12 For the sin of their mouth and the words of their lips let them even be taken in their pride: and for cursing and lying which they speak.
13 Consume them in wrath, consume them , that they may not be: and let them know that God ruleth in Jacob unto the ends of the earth. Selah.
14 And at evening let them return; and let them make a noise like a dog, and go round about the city.
15 Let them wander up and down for meat, and grudge if they be not satisfied.
16 But I will sing of thy power; yea, I will sing aloud of thy mercy in the morning: for thou hast been my defence and refuge in the day of my trouble.
17 Unto thee, O my strength, will I sing: for God is my defence, and the God of my mercy.