Mbë të parinë kankatuer. Psallm’ e Davidit.
1 Nder kurë, o Zot, ke me më harruem gjithë nji? Nder kurë ke me këthyem mbë-nj’-anë faqenë tande prei meje?
2 Nder kurë kam me bamë këshille ndë shpirt t’em, të dhimptuna ndë zemërët t’eme për ditë? Nder kurë ka me u naltuem anëmiku em mbi mue?
3 Ven’ore, ndëgjo-më, o Zot Perëndia em, ndrit syt’ e mi, mos fle ndonji herë gjumin’ e vdekësë,
4 mos thotë ndonji herë anëmiku em: Dola ma i fortë se ai, edhe të gëzohen’ ata qi më shtrëngojënë, ndë u tunça.
5 Por unë shpëreva mbë përdëlliminë tand, zemëra eme ka me u gëzuem mbë shpëtiminë tand.
6 Kam me i kënduem Zotit, sepse më bani mirë.
To the chief Musician, A Psalm of David.
1 How long wilt thou forget me, O LORD? for ever? how long wilt thou hide thy face from me?
2 How long shall I take counsel in my soul, having sorrow in my heart daily? how long shall mine enemy be exalted over me?
3 Consider and hear me, O LORD my God: lighten mine eyes, lest I sleep the sleep of death;
4 Lest mine enemy say, I have prevailed against him; and those that trouble me rejoice when I am moved.
5 But I have trusted in thy mercy; my heart shall rejoice in thy salvation.
6 I will sing unto the LORD, because he hath dealt bountifully with me.