1 Zoti mbëretënon, le të gëzohetë dheu, le të gazmohenë shumë ujdhëza.
2 Re e njegullë ashtë rreth ati, dreitëni e gjyq ashtë të qindruemit’ e shkambit ati.
3 Ziarrm ecën përpara ati, edhe diek rreth e rrotullë anëmiqt’ e ati.
4 Vetimat’ e ati ndrisinë botënë; pa dheu, edhe u tund.
5 Maletë tretenë porsi qiri prei faqesë Zotit, prei faqesë Zotit gjithë dheut.
6 Qijetë diftojënë dreitënin’ e ati, edhe gjithë popujtë shofinë lavdin’ e ati.
7 U turpënofshinë gjith’ ata qi lusinë të latuemetë, ata qi mburrenë ndë idhujt; lutni ate, gjithë perëndinate.
8 Ndëgjoi Siona edhe u gëzue, edhe u gëzuenë të bijat’ e Iudësë për gjyqet e tu, o Zot.
9 Se ti, o Zot,je i naltë mbë gjithë dhenë, fort u naltove përmbi gjithë perëndinat.
10 Ju qi doni Zotinë, kini mëni të keqenë; ai ruen shpirtënat’ e të dreitëvet vet, shpëton ata prei dorësë të pa-besëvet.
11 Dritë mbilletë për të dreitinë, edhe gëzim për zemërë-dreitët.
12 Gëzohi, o të dreitë, për Zotinë, edhe lavduroni të përmendunit’ e shenjtënisë ati.
1 Zoti mbëretëron, le të gëzonetë dheu, le të gëzonenë shumë ujëdhëza.
2 Re edhe miergullë është rreth ati, drejtëri e gjyq është të qëndruarët’ e fronit ati.
3 Ziar ecën përpara ati, edhe diek rreth e rrotullë arëmiqt’ e ati.
4 Vetëtimat’ e ati ndritnjënë botënë; pa dheu, edhe u tunt.
5 Maletë tretenë posi qiri prej faqesë Zotit, prej faqesë Zotit gjithë dheut.
6 Qiejtë dëftenjënë drejtërin’ e ati, edhe gjithë llauzetë shohënë lavdin’ e ati.
7 U turpërofshinë gjithë ata që lusënë të gdhënduratë, ata që mburrenë ndë idhullat; adhuroni atë, gjithë perënditë.
8 Ndigjoi Siona edhe u gëzua, edhe u gëzuanë të bijat e Judhësë për gjyqet’ e tu, o Zot.
9 Se ti, o Zot, je i lartë mbë gjithë dhenë; fort u lartove përmbi gjithë perëndit.
10 Ju që doni Zonë, kini mëri të keqenë; ay ruan shpirtet’ e të drejtëvet ti, shpëton ata prej dorësë fajtorëvet.
11 Dritë mbilletë për të drejtinë, edhe gëzim për zëmërë-drejtët.
12 Gëzohuni, o të drejtë, për Zotnë, edhe lavduroni kujtimn’ e shënjtërisë ati.