Psallmë kanke mbë të përtërimit e shtëpisë Davidit.
1 Kam me të naltuem, o Zot, se më naltove, edhe nukë gëzove anëmiqt e mi mbë mue.
2 O Zot Perëndia em, bërtita te ti, edhe më shëndoshe.
3 O Zot, nxore shpirtinë t’em prei vorrit, më rueite jetënë, qi të mos sdryp ndë gropët.
4 Psallni Zotit, o të dreitët’ e ati, edhe lavduroni kuitimin’ e shenjtënisë ati.
5 Sepse zemërimi ati mba vetëmë nji grime herë, por ashtë jetë ndë dashunim t’ati; ndë mbramiet mund të vijë të qjamë, por ndë mëngjes bahetë gëzim.
6 Por unë thashë ndë mbarësit t’eme: S’kam me u tundunë për gjithë jetënë.
7 O Zot, me anë të dashunimit tand i dhe fuqi malit t’em. Këtheve mbënjanë faqenë tande, edhe u përzishë.
8 Te ti thërrita, o Zot, edhe iu luta Zotit.
9 Ç’ të mirë bahetë ndë gjakt t’em, ndë sdrypsha ndë gropë? Mos ka me të lavduruem pluhuni? A ka me diftuem të vërtetënë tande?
10 Ndëgjo o Zot, edhe përdëlle-më, o Zot, bahu ndifmësi em.
11 Këtheve të qjamitë t’em ndë gas, grise thesinë t’em, edhe më ngjeshe gëzim,
12 qi të psalli për tyi lavdia eme , edhe të mos pushojë. O Zot Perëndia em, kam me të lavduruem për gjithë jetënë.
Psallmë kënke për të përtëriturit e shtëpisë Dhavidhit.
1 Do të të lartonj, o Zot, se më ndihe, edhe nukë gëzove arëmiqt’ e mi mbë mua.
2 O Zot Perëndia im, bërtita mbë ty, edhe më shërove.
3 O Zot, nxore shpirtinë t’im prej varrit, më shpëtove nga ata që cbresënë ndë gropë.
4 Psallni Zotit, o të drejtët’ e ati, edhe lavduroni kujtimn’ e shënjtërisë ati.
5 Sepse zëmërim’ i ati (është vetëmë për një çikë herë) kur zëmëronetë, po (është) jetë ndë dashurim t’ati, mbrëmanet mund të vinjë të qarë, po ndë mëngjes (bënetë) gëzim.
6 Po unë thashë ndë mbarësit t’ime: Nukë do të tundem për gjithë jetënë.
7 O Zot, me anë të dashurimit tënt i dhe fuqi malit t’im. Po ktheve mbënjanë faqenë tënde, edhe u përzieshë.
8 Mbë ty thërrita, o Zot, edhe iu luta Perëndisë t’im.
9 Ç’ të mirë (bënetë) ndë gjakt t’im, ndë cbritsha ndë gropë? Mos do të të lavduronjë pluhuri? A do të dëftenjë të vërtetënë tënde?
10 Ndigjo o Zot, edhe përdëllye-më, o Zot, bënu ndihmësi im.
11 Ktheve të qarëtë t’im ndë gëzim, grise thesnë t’im, edhe më ngjeshe gëzim,
12 që të psallë për ty lavdia ime, edhe të mos pushonjë. O Zot Perëndia im, do të të lavduronj gjithë jetënë.