1 Eni, le të gëzohemi për Zotinë, le të brohorijmë për gurin’ e shpëtimit t’ynë.
2 Le t’ia mbërrimë përpara ati bashkë me lavdurim, le të brohorijmë për ate me psallma.
3 Se Zoti ashtë Perëndia i math, edhe mbëret i math përmbi gjithë perëndinat.
4 Se nd’dorët t’ati janë të thellat’ e dheut, edhe të naltat’ e malevet janë t’ati.
5 Se deti asht’ i ati, edhe ai e bani ate, edhe duert’ e ati krijuenë tokënë.
6 Eni, le t’lusimë, e le t’i biemë ndër kambë, le të bienë ndë gjunë përpara Zotit, qi na krijoi.
7 Se ai ashtë Perëndia ynë, edhe na jemi populli i kullotës’ ati, edhe dhent’ e dorës’ ati. Sod ndë ndëgjofshi zanin’ e ati,
8 Mos ashpëroni zemërënë tuei, porsi ndë idhënimt t’asai ditësë të gërgamit ndë shkretinët,
9 atie ku më gërganë atenitë tuei, e më shprovuenë, edhe panë punët’ e mia.
10 Katerdhetë viet u idhënueshë me ate bres, edhe thashë: Kyi ashtë nji popull me zemërë të gënjyeme, edhe ata nukë ngjofnë udhët’ e mia.
11 Përandai u përbetueshë ndë zemërimt t’em, se s’kanë me hymë ndë të praitunit t’em.
1 Ejani, le të gëzonemi për Zotnë, le të brohorijmë për gurë e shpëtimit t’ynë.
2 Le të harrijmë përpara ati bashkë me lavdurimnë, le të brohorijmë për atë me psallmëra.
3 Se Zoti është Perëndi i math, edhe Mbëret i math përmbi gjithë perëndit.
4 Se ndë dorët të ati janë të thellat’ e dheut, edhe të lartat’ e malevet janë të ati.
5 Se deti ësht’ i ati, edhe ay e bëri atë; edhe duart’ e ati krijuanë tokënë.
6 Ejani, le të adhurojmë e le t’i biemë ndër këmbë; le të biemë ndë gjunjë përpara Zotit, që na krijoi.
7 Se ay është Perëndia ynë, edhe na jemi llauzi i kullotësë ati, edhe dhënt’ e dorësë ati.
8 Sot ndë ndigjofshi zën’ e ati, mos ashpëroni zëmrënë tuaj, posi ndë hidhërimt të asaj ditësë të gëciturit ndë shkretëtirët,
9 atie ku më gëcitnë atëritë tuaj, e më provuanë, edhe panë punët’ e mia.
10 Dyzet viet u hidhëruashë me atë bres, edhe thashë: Ky është një llaus me zëmërë të gënjyerë, edhe ata nukë ngjohnë udhët e mia.
11 Përandaj bëra be ndë zëmërimt t’im, se nukë do të hynjënë ndë të prënjturit t’im.