Kank’ e shkallëvet.
1 Zoti kur këtheu prapë robënit’ e Sionësë, ishim si ndëpër andërrë.
2 Atëherë u mbush me gas goja jonë, edhe gjuha jonë me gëzim; atëherë thoshinë ndër kombet: Zoti bani punë të mëdha për ata.
3 Zoti bani punë të mëdha për ne: u gëzuem.
4 Këthe, o Zot, robënitë t’anë, porsi purrojtë mb’anë të mies-ditësë.
5 Ata qi mbiellinë me lott, kanë me korrë me gëzim.
6 Ata venë edhe qajënë, tue bartunë farë të shtreitë, këta kanë me u këthyem me gëzim, tue bartunë dorëzat’ e veta.
Kënk’ e shkallëvet.
1 Zoti kur ktheu prapë sklleft’ e Sionësë, ishëm si ndëpër ëndërrë.
2 Atëhere u mbush me gas goja jonë, edhe gjuha jonë me gëzim; atëhere thoshnë ndër kombet: Zoti bëri punë të mëdha për ata.
3 Zoti bëri punë të mëdha për ne: u gëzuam.
4 Kthe, o Zot, sklleftë t’anë, posi përrenjtë ndë anët të mies-ditësë.
5 Ata që mbiellënë me lot, do të korrnjënë me gëzim.
6 Ata që venë edhe qjanjënë, duke mbarturë farë të shtrënjtë, këta do të kthenenë me gëzim, duke mbarturë duarzat’ e tyre.