Kank’ e shkallëvet Davidit.
1 U gëzueshë, kur më thanë: Le të vemi ndë shtëpi të Zotit.
2 Kambëtë t’ona kanë me qindruem ndër duert e tua, o Ierusalemë.
3 Ierusalema ashtë ndërtuem si qytet i përmbëledhunë bashkë.
4 Atie hipinë faratë, farat’ e Zotit, mbas deshmimit Israelit, për me lavduruem emënin’ e Zotit.
5 Se atie u vunë shkembe për gjyq, shkembet’ e shtëpisë Davidit.
6 Kërkoni paqtimin’ e Ierusalemësë; le t’u vejë mbarë atyne qi të duenë.
7 Le të jetë paqtim ndë muret e tu, edhe mbarësi ndë pallatet e tu.
8 Për punë të vëllazënavet mi, edhe t’afërëvet mi, kam me thanë tashti: Paqtim mbë tyi!
9 Për punë të shtëpisë Zotit Perëndisë t’onë, kam me kërkuem të mirënë tande.
Kënk’ e shkallëvet Dhavidhit.
1 U gëzuashë, kur më thanë: Le të vemi ndë shtëpi të Zotit.
2 Këmbëtë t’ona do të qëndronjënë ndër dyert e tua, o Jerusallimë.
3 Jerusallima është ndërtuarë, si qytet i përmbëledhurë bashkë.
4 Atie hipënjënë farratë, farrat’ e Zotit pas martyrisë Israillit, për të lavduruar’ emërin’ e Zotit.
5 Se atie u vunë frone për gjyq, fronet’ e shtëpisë Dhavidhit.
6 Kërkoni paqtimn’ e Jerusallimësë, le t’u vejë mbarë atyre që të duanë,
7 le të jetë paqtim ndë muret e tu, edhe mbarësi ndë pallatet e tu.
8 Për punë të vëllezrëvet mi, edhe të afrëvet mi, do të them tashi, paqtim mbë ty!
9 Për punë të shtëpisë Zotit Perëndisë t’ënë, do të kërkonj të mirënë tënde.