Kank’ e shkallëvet.
1 Ngre syt’ e mi ndë malet, prei kah ka me ardhunë ndifma eme.
2 Ndifma eme vien prei Zotit, qi bani qiellin’ edhe dhenë.
3 S’ka me lanë të tundetë kamba jote; as s’ka me i ardhunë gjum’ ati qi të ruen.
4 Qe te s’ka me i ardhunë gjumë, as s’ka me fletun’ ai qi ruen Israelinë.
5 Zoti ashtë rueitësi yt; Zoti ashtë mbulesa jote prei së diathtësë s’ate.
6 Dielli s’ka me të diegunë ditënë, as hana natënë.
7 Zoti ka me të rueitunë prei çdo të keqeje; ai ka me rueitunë shpirtinë tand.
8 Zoti ka me rueitunë të dalëtë t’at e të hymitë t’at, çë tashti e për gjithë jetënë.
Kënk’ e shkallëvet.
1 Ngre syt’ e mi ndë malet, nga do të vinjë ndihma ime.
2 Ndihma ime (vien) prej Zotit, që bëri qielln’ edhe dhenë.
3 Nukë do të lërë të tundetë këmba jote, as nukë do të dremitnjë ay që të ruan.
4 Na ndek nukë do të dremitnjë, as nukë do të flerë ay që ruan Israillë.
5 Zoti është ruajtësi yt, Zoti është mbulesa jote mbë dorët tënde të diathtënë.
6 Ditënë dielli nukë do të diegë, as hëna natënë.
7 Zoti do të të ruanjë prej ç’do të keqeje, ay do të të ruanjë shpirtinë tënt.
8 Zoti do të ruanjë të dalëtë tënt e të ryrët tënt, që tani e gjithë jetënë.