Psallm’ e Davidit.
1 Zoti i tha Zotit t’em: Rri prei së diathtash mia, ngjer sa të ve anëmiqt e tu përposh kambëvet tua.
2 Zoti ka me dërguem shkopin’ e fuqisë s’ate prei Sionet; zotëno ndë miedis t’anëmiqvet tu.
3 Populli ytka me qenunë gati ndë ditët të fuqisë s’ate, ndë të ndritëmenë shenjtënorenë; vesa e dielmënisë s’ate ka me dalë prei shtratit të sbardhëmesë dritësë.
4 Zoti bani be, edhe s’ka me u penduem, Tije prift për gjithë jetënë mbas rregullit Melhisedekut.
5 Zoti prei së diathtash tua, ka me dërrmuem mbëretën ndë ditë të zemërimit vet.
6 Ka me gjukuem ndër kombet, ka me mbushunë dhenë me korpna të vdekunish, ka me thyem krenë mbë shumë vende.
7 Ka me pimë prei purroit mb’ujë, përandai ka me ngritunë kryetë nalt.
Psallm’ e Dhavidhit.
1 Zoti i tha Zotit t’im: Rri prej së diathtash meje, gjer sa të vë arëmiqt’ e tu përposh këmbëvet tua.
2 Zoti do të të dërgonjë shkop fuqie prej Sionësë, edhe zotëro ndë mes të arëmiqet tu.
3 Llauzi yt do të jetë gati ndë ditë të fuqisë s’ate, ndë të ndriturënë shënjtërorenë t’ënde, vesa e dialërisë s’ate do të dalë prej shtratit mëngjesit.
4 Zoti bëri be, edhe nukë do të pendonetë. Ti je prift për gjithë jetënë pas taksit Mellhisedhekut.
5 Zoti prej së diathtash tua, do të dërrmonjë mbëretrë ndë ditë zëmërimit ti.
6 Do të gjykonjë ndër kombet; do të mbushnjë (dhenë) me kurme të vdekurish;
7 do të thyenjë krerë mbë shumë vënde. Do të pijë prej përroit mb’udhë, përandaj do të ngrerë kryetë lart.