The Thousand Years
1 Καὶ εἶδον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔχοντα τὴν κλεῖν τῆς ἀβύσσου καὶ ἅλυσιν μεγάλην ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ. 2 καὶ ἐκράτησεν τὸν δράκοντα, ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος, ὅς ἐστιν Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, καὶ ἔδησεν αὐτὸν χίλια ἔτη 3 καὶ ἔβαλεν αὐτὸν εἰς τὴν ἄβυσσον καὶ ἔκλεισεν καὶ ἐσφράγισεν ἐπάνω αὐτοῦ, ἵνα μὴ πλανήσῃ ἔτι τὰ ἔθνη ἄχρι τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη. μετὰ ταῦτα δεῖ λυθῆναι αὐτὸν μικρὸν χρόνον.
4 Καὶ εἶδον θρόνους καὶ ἐκάθισαν ἐπ᾽ αὐτοὺς καὶ κρίμα ἐδόθη αὐτοῖς, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πεπελεκισμένων διὰ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ καὶ διὰ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ οἵτινες οὐ προσεκύνησαν τὸ θηρίον οὐδὲ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ καὶ οὐκ ἔλαβον τὸ χάραγμα ἐπὶ τὸ μέτωπον καὶ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτῶν. καὶ ἔζησαν καὶ ἐβασίλευσαν μετὰ τοῦ Χριστοῦ χίλια ἔτη. 5 οἱ λοιποὶ τῶν νεκρῶν οὐκ ἔζησαν ἄχρι τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη. αὕτη ἡ ἀνάστασις ἡ πρώτη. 6 μακάριος καὶ ἅγιος ὁ ἔχων μέρος ἐν τῇ ἀναστάσει τῇ πρώτῃ· ἐπὶ τούτων ὁ δεύτερος θάνατος οὐκ ἔχει ἐξουσίαν, ἀλλ᾽ ἔσονται ἱερεῖς τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ βασιλεύσουσιν μετ᾽ αὐτοῦ [τὰ] χίλια ἔτη.
The Defeat of Satan
7 Καὶ ὅταν τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη, λυθήσεται ὁ Σατανᾶς ἐκ τῆς φυλακῆς αὐτοῦ 8 καὶ ἐξελεύσεται πλανῆσαι τὰ ἔθνη τὰ ἐν ταῖς τέσσαρσιν γωνίαις τῆς γῆς, τὸν Γὼγ καὶ Μαγώγ, συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον, ὧν ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης. 9 καὶ ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ πλάτος τῆς γῆς καὶ ἐκύκλευσαν τὴν παρεμβολὴν τῶν ἁγίων καὶ τὴν πόλιν τὴν ἠγαπημένην, καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέφαγεν αὐτούς. 10 καὶ ὁ διάβολος ὁ πλανῶν αὐτοὺς ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρὸς καὶ θείου ὅπου καὶ τὸ θηρίον καὶ ὁ ψευδοπροφήτης, καὶ βασανισθήσονται ἡμέρας καὶ νυκτὸς εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
The Judgment at the Great White Throne
11 Καὶ εἶδον θρόνον μέγαν λευκὸν καὶ τὸν καθήμενον ἐπ᾽ αὐτόν, οὗ ἀπὸ τοῦ προσώπου ἔφυγεν ἡ γῆ καὶ ὁ οὐρανὸς καὶ τόπος οὐχ εὑρέθη αὐτοῖς. 12 καὶ εἶδον τοὺς νεκρούς, τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς μικρούς, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου. καὶ βιβλία ἠνοίχθησαν, καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνοίχθη, ὅ ἐστιν τῆς ζωῆς, καὶ ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. 13 καὶ ἔδωκεν ἡ θάλασσα τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτῇ καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἔδωκαν τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐκρίθησαν ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. 14 καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἐβλήθησαν εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός. οὗτος ὁ θάνατος ὁ δεύτερός ἐστιν, ἡ λίμνη τοῦ πυρός. 15 καὶ εἴ τις οὐχ εὑρέθη ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ζωῆς γεγραμμένος, ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός.
KAPTINA XX.
1 Edhe pashë nji engjullë tue sdripunë prei qielli, qi kishte çelsin’ e abyssit, edhe vargun’ e math n’dorë të vet.
2 Edhe zuni dreqinë, gjarpënin’ e motshim, i cilli ashtë Dialli edhe Satanai, edhe e lidhi ate nji mijë viet.
3 Edhe e hodhi ndë abyssë, edhe e mbylli, edhe vuni bulë sipër ati, qi të mos gënjejë ma kombetë, qysh sa të mbarohenë të nji mijë viet; edhe mbasandai duhetë të sgjidhetë pak kohë.
4 Edhe pashë shqembe, edhe ndenjunë mb’ato, edhe u dha atyneve gjyq; edhe pashë shpirtënat’ e atyneve qi ishinë copëzuem për deshmin’ e Iesuit, edhe për fjalën’ e Hyjit, edhe ata qi nuk’ adhuruenë bishënë, as figuren’ e asai; edhe nukë muernë shenjë ndë ball të vet edhe n’dorë të vet; edhe rruen’ e regjënuenë bashkë me Krishtinë për nji mijë viet.
5 Edhe të vdekunit’ e tierë nuk’ u ngjallnë qysh sa të mbushenë të nji mijë viet; ajo asht’ e ngjallëmeja parë prei së vdekunish .
6 I lumun’ edhe shenjt asht’ ai qi ka piesë mbë të ngjallëmen’ e parë; vdek’ e dytë s’ka pushtet mbi këta, por kanë me qenunë priftënit’ e Hyjit edhe të Krishtit, edhe kanë me regjënuem bashkë me ate nji mijë viet.
7 Edhe kur të mbarohenë të nji mijë viet, ka me u sgjidhunë Satanai prei burgut vet,
8 edhe ka me dalunë për me gënjyem kombetë qi gjindenë mbë katër kantet’ e dheut, Gogun’ edhe Magogunë, qi t’i mbëledhi mbë luftë; numëri i atyneve ashtë porsi ran’ e detit.
9 Edhe hipnë mbë gjanësinët të dheut, edhe rrethuen’ ushtërin’ e shenjtënavet, edhe qytetin’ e dashunë; edhe sdripi ziarrm prei qiellit kah Hyji, edhe i hangër.
10 Edhe dialli ai qi gënjente ata, u hoth ndë kënetë të ziarrmit e të surfullit, atie ku ashtë bisha edhe profet-rrenësi; edhe kanë me u munduem me nat’ e me ditë ndë jetët të jetëvet.
11 Edhe pashë nji shkamp të bardhë të math, edhe ate qi rrinte mb’ate, prei faqes’ ati iku dheu edhe qielli, edhe nuk’ u gjet vend për ata.
12 Edhe pashë të vdekunitë të vegjël’ e të mëdhej, ndenjunë përpara Hyjit, edhe librat’ u hapnë; edhe u hap nji libër tietër, qi ai asht’ i jetësë; edhe u gjukuenë të vdekunitë prei asosh qi ishinë shkruem ndë librat, mbas vepërash atyne.
13 Edhe deti dha të vdekunitë qi kishte përmbrenda, edhe vdeka edhe ferri dhanë të vdekunitë qi patnë përmbrenda atyneve, edhe u gjukuenë gjithë-se-cilli mbas vepërash vet.
14 Edhe vdeka edhe ferri u hothnë ndë kënetë të ziarrmit; këjo ashtë vdek’ e dytë.
15 Edhe ai qi s’u gjet shkruem ndë libër të jetësë, u hoth ndë kënetë të ziarrmit.