The Character of Men in the Last Days
1 Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· 2 ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι φιλάργυροι ἀλαζόνες ὑπερήφανοι βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι ἀνόσιοι 3 ἄστοργοι ἄσπονδοι διάβολοι ἀκρατεῖς ἀνήμεροι ἀφιλάγαθοι 4 προδόται προπετεῖς τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, 5 ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι· καὶ τούτους ἀποτρέπου. 6 ἐκ τούτων γάρ εἰσιν οἱ ἐνδύνοντες εἰς τὰς οἰκίας καὶ αἰχμαλωτίζοντες γυναικάρια σεσωρευμένα ἁμαρτίαις, ἀγόμενα ἐπιθυμίαις ποικίλαις, 7 πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα. 8 ὃν τρόπον δὲ Ἰάννης καὶ Ἰαμβρῆς ἀντέστησαν Μωϋσεῖ, οὕτως καὶ οὗτοι ἀνθίστανται τῇ ἀληθείᾳ, ἄνθρωποι κατεφθαρμένοι τὸν νοῦν, ἀδόκιμοι περὶ τὴν πίστιν. 9 ἀλλ᾽ οὐ προκόψουσιν ἐπὶ πλεῖον· ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν ἔκδηλος ἔσται πᾶσιν, ὡς καὶ ἡ ἐκείνων ἐγένετο.
Last Charge to Timothy
10 Σὺ δὲ παρηκολούθησάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, 11 τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένετο ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἐν Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ κύριος. 12 καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται. 13 πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. 14 σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνων ἔμαθες, 15 καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους [τὰ] ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 16 πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἐλεγμόν, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ, 17 ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος.
KAPTINA III.
1 Edhe ta dish këte, se mbë ditt të mbrapëna kanë me ardhunë kohëna të vështira,
2 sepse atëherë kanë me dashunë veç vetëvetëhenë, kanë me qenunë miqt’ e argjandit, krye-naltë, madhështorë, nemësa, të pabindunë mbë përint, të pangjofunë të mirënë, të paudhë,
3 të padhimtshim, të papaqtueshim, kallëzimtorë, të papërmbaitunë vetëhenë, të pa-sbutunë, të padashunë të mirënë,
4 trathtorë, gojë-smbrazëtë, të frueitunë, miqt’ e kënaqievet ma shumë se miqt’ e Perëndisë,
5 të cillëtë kanë të pamit’ e besësë mirë, por mohojënë fuqin’ e asai; edhe u resht prei këtyneve.
6 Sepse prei këtyneve jan’ ata qi hyjënë ndëpër shtëpiat, e bajënë rop gratë qi janë ngarkuem me faje, e tërhiqenë prei qish do farë dëshërimesh,
7 të cillatë kurdo mësohenë, e kurrë s’mundenë me ardhunë ndë të ngjofunit të së vërtetësë.
8 Mb’ate mëndyrë edhe Ianneu edhe Iambreu i duelnë kundrë Moiseut, kështu edhe këta i dalinë kundrë të vërtetësë, nierës të prishunë mentsh, të paprovueshim prei besësë.
9 Por s’kanë për me shkuem mbarë ma tepërë, sepse marria e këtyneve ka me dalunë për faqe mbë të gjithë, sikurse duel’ për faqe edhe e atyneve.
10 Por ti i re mbrapa mësimit t’em, të shkuemesë jetësë, këshillësë, besësë, zemërësë gjanë, dashunisë, durimit,
11 të ndiekunavet, pësimevet, sa më erthnë ndë Andiohi, ndë Ikoni, ndë Lystrë, qish farë të ndiekunash shëfreva, edhe Zoti më shpëtoi prei së gjithash.
12 Por edhe gjithë sa duenë me rruem me besë të mirë te Iesu Krishti kanë për me u përzanë.
13 Por nierës të këqi e gënjeshtarë kanë me shkuem mbarë mbë të keqenë, tue gënjyem, edhe tue u gënjyem.
14 Por ti të mbesish mb’ato qi xune edhe zune besë, sepse e di se prei kuit i ke xanë.
15 Edhe se i di shkronjat’ e shenjtënueshimë çë kur se ishie foshnje, ato qi mundenë me të bamë të ditshim për shpëtiminë me anë të besësë qi ashtë mbë Iesu Krishtinë.
16 Gjithë shkronja ashtë frymë prei Perëndisë, edhe e vëjefshime për mësim, për qartim, për të ndrequnë, për mësim qi ashtë me dreitëni,
17 qi të jet’ i kullutë nieriu i Perëndisë, bamë gati për qish do farë pune të mirë.