Christian Humility and Christ’s Humility
1 Εἴ τις οὖν παράκλησις ἐν Χριστῷ, εἴ τι παραμύθιον ἀγάπης, εἴ τις κοινωνία πνεύματος, εἴ τις σπλάγχνα καὶ οἰκτιρμοί, 2 πληρώσατέ μου τὴν χαρὰν ἵνα τὸ αὐτὸ φρονῆτε, τὴν αὐτὴν ἀγάπην ἔχοντες, σύμψυχοι, τὸ ἓν φρονοῦντες, 3 μηδὲν κατ᾽ ἐριθείαν μηδὲ κατὰ κενοδοξίαν ἀλλὰ τῇ ταπεινοφροσύνῃ ἀλλήλους ἡγούμενοι ὑπερέχοντας ἑαυτῶν, 4 μὴ τὰ ἑαυτῶν ἕκαστος σκοποῦντες ἀλλὰ [καὶ] τὰ ἑτέρων ἕκαστοι. 5 τοῦτο φρονεῖτε ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 6 ὃς ἐν μορφῇ θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα θεῷ, 7 ἀλλ᾽ ἑαυτὸν ἐκένωσεν μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος· καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος 8 ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. 9 διὸ καὶ ὁ θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσεν καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ τὸ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, 10 ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων 11 καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν θεοῦ πατρός.
Shining as Lights in the World
12 Ὥστε, ἀγαπητοί μου, καθὼς πάντοτε ὑπηκούσατε, μὴ ὡς ἐν τῇ παρουσίᾳ μου μόνον ἀλλὰ νῦν πολλῷ μᾶλλον ἐν τῇ ἀπουσίᾳ μου, μετὰ φόβου καὶ τρόμου τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν κατεργάζεσθε· 13 θεὸς γάρ ἐστιν ὁ ἐνεργῶν ἐν ὑμῖν καὶ τὸ θέλειν καὶ τὸ ἐνεργεῖν ὑπὲρ τῆς εὐδοκίας. 14 πάντα ποιεῖτε χωρὶς γογγυσμῶν καὶ διαλογισμῶν, 15 ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καὶ ἀκέραιοι, τέκνα θεοῦ ἄμωμα μέσον γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραμμένης, ἐν οἷς φαίνεσθε ὡς φωστῆρες ἐν κόσμῳ, 16 λόγον ζωῆς ἐπέχοντες, εἰς καύχημα ἐμοὶ εἰς ἡμέραν Χριστοῦ, ὅτι οὐκ εἰς κενὸν ἔδραμον οὐδὲ εἰς κενὸν ἐκοπίασα. 17 ἀλλ᾽ εἰ καὶ σπένδομαι ἐπὶ τῇ θυσίᾳ καὶ λειτουργίᾳ τῆς πίστεως ὑμῶν, χαίρω καὶ συγχαίρω πᾶσιν ὑμῖν· 18 τὸ δὲ αὐτὸ καὶ ὑμεῖς χαίρετε καὶ συγχαίρετέ μοι.
Timothy and Epaphroditus
19 Ἐλπίζω δὲ ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ Τιμόθεον ταχέως πέμψαι ὑμῖν, ἵνα κἀγὼ εὐψυχῶ γνοὺς τὰ περὶ ὑμῶν. 20 οὐδένα γὰρ ἔχω ἰσόψυχον, ὅστις γνησίως τὰ περὶ ὑμῶν μεριμνήσει· 21 οἱ πάντες γὰρ τὰ ἑαυτῶν ζητοῦσιν, οὐ τὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ. 22 τὴν δὲ δοκιμὴν αὐτοῦ γινώσκετε, ὅτι ὡς πατρὶ τέκνον σὺν ἐμοὶ ἐδούλευσεν εἰς τὸ εὐαγγέλιον. 23 τοῦτον μὲν οὖν ἐλπίζω πέμψαι ὡς ἂν ἀφίδω τὰ περὶ ἐμὲ ἐξαυτῆς· 24 πέποιθα δὲ ἐν κυρίῳ ὅτι καὶ αὐτὸς ταχέως ἐλεύσομαι.
25 Ἀναγκαῖον δὲ ἡγησάμην Ἐπαφρόδιτον τὸν ἀδελφὸν καὶ συνεργὸν καὶ συστρατιώτην μου, ὑμῶν δὲ ἀπόστολον καὶ λειτουργὸν τῆς χρείας μου, πέμψαι πρὸς ὑμᾶς, 26 ἐπειδὴ ἐπιποθῶν ἦν πάντας ὑμᾶς καὶ ἀδημονῶν, διότι ἠκούσατε ὅτι ἠσθένησεν. 27 καὶ γὰρ ἠσθένησεν παραπλήσιον θανάτῳ· ἀλλ᾽ ὁ θεὸς ἠλέησεν αὐτόν, οὐκ αὐτὸν δὲ μόνον ἀλλὰ καὶ ἐμέ, ἵνα μὴ λύπην ἐπὶ λύπην σχῶ. 28 σπουδαιοτέρως οὖν ἔπεμψα αὐτόν, ἵνα ἰδόντες αὐτὸν πάλιν χαρῆτε κἀγὼ ἀλυπότερος ὦ. 29 προσδέχεσθε οὖν αὐτὸν ἐν κυρίῳ μετὰ πάσης χαρᾶς καὶ τοὺς τοιούτους ἐντίμους ἔχετε, 30 ὅτι διὰ τὸ ἔργον Χριστοῦ μέχρι θανάτου ἤγγισεν παραβολευσάμενος τῇ ψυχῇ, ἵνα ἀναπληρώσῃ τὸ ὑμῶν ὑστέρημα τῆς πρός με λειτουργίας.
KAPTINA II.
1 Ndë qoftë pra ndonji ngushullim mbë Krishtinë, ndë qoftë ndonji fjalë e butë dashunie, ndë qoftë ndonji shoqëni shpirti, ndë qofshinë zemëra të dhimtshime e mallngjime,
2 më mbushni me gëzim, qi të jeni me nji mend, tue qenunë me nji dashuni, bashkë me nji shpirt, me nji mend;
3 mos punoni gja me zmir, a me mendie të kotë, por me mendie të ulëtë, tue kuituem njiani tietërinë se ashtë ma i naltë se vetëvetëhenë;
4 le të mos vejë ore gjithë-se-cilli prei jush për të vetat, por edhe për të tierët gjithë-se-cilli.
5 Edhe le të jetë ndër ju ajo mendia qi ishte edhe mbë Iesu Krishtinë,
6 i cilli tue qenunë ndë formë të Perëndisë, nukë kucoi rrëmbim për me qenunë si nji-nji me Perëndinë,
7 por shprazi vetëvetëhenë, e muer formë shërbëtori, e u ba porsi nierëzit ndë shëmbëllim:
8 edhe u gjind porsi nieri ndë fityrë, uli vetëvetëhenë, e u ba i ndëgjueshim deri mbë vdekë, edhe me vdekë kryqi.
9 Përandai edhe Perëndia e naltoi tepërë, edhe i fali emënë, qi ashtë përmbi gjith’ emënë,
10 qi të uletë mb’emënë të Iesu Krishtit qish do gjunjë atyneve qi janë mbë qiell e ndë dhet, e ndënë dhet,
11 edhe qish do gjuhë të rrëfejë se Iesu Krishti ashtë Zot, ndë laft të Perëndisë Atit.
12 Përandai, o të dashunit’ e mi, sikurse keni ndëgjuem përherë, jo vetëmë porsi kur jeni ndër sy të mi, por tashti shumë ma fort qi nukë jam ndër sy, punoni për shpëtimin’ e vetiut me frikë e me drithtim,
13 sepse Perëndia asht’ ai qi vepëron mbë ju edhe të dashunit’ edhe të vepëruemitë, mbas pëlqimit vet.
14 Punoni të gjitha pa murmurim e pa mendime të doba,
15 qi të dilni faqe-bardhë e të qiruem, dielmt’ e Perëndisë pa palavi ndë miedis këti kombi dredharak e të shtrembëtë; ndërmiet atyneve ndritni porsi dritatë te bota,
16 tue mbaitunë fjalën’ e jetësë, për të mburrunitë t’em ndë ditë të Krishtit, sepse nuk’ eca kot, as nuk’ u mundueshë kot.
17 Por ndonëse bije vetëhenë t’eme për të stërpikunë ndë kurban e ndë shërbesë të besësë tuei, gëzohem e gazmohem bashkë me gjithë ju,
18 kështu edhe ju gëzohi e gazmohi bashkë me mue.
19 Edhe shpërej mbë Zotinë Iesu me u dërguem juve për së shpeiti Timothenë,
qi të më gëzohetë shpirti, kur të marr vesht për punët tueja.
20 Sepse s’kam ndonji kështu me nji shpirt, qi të ketë kujdes me zemërë të këthiellëtë për punët tueja,
21 sepse të gjithë kërkojnë për punët e veta, e jo për të Iesu Krishtit.
22 Edhe e dini provimin’ e ati, se punoi bashkë me mue mbë ungjillt, porsi diali me t’atinë.
23 Shpërej pra me dërguem juve këte përnjiherë, porsa të shof se si venë punët’ e mia.
24 Edhe kam shpëresë mbë Zotinë, se edhe unë vetë kam me ardhunë shpeit.
25 Por u kuitueshë se ashtë nevojë për me u dërguem juve Epafroditinë vëllan’ edhe punëtorin’ edhe ushtëtorinë shoqinë t’em, e apostullinë tuei, edhe shërbëtorin e nevojëse s’eme,
26 sepse kishte mall për të gjithë ju, edhe i vinte keq, sepse ndëgjuetë se ishte sëmunë.
27 Edhe për të vërtetë qe sëmunë afër për vdekë, por Perëndia e përdëlleu, edhe jo vetëm’ ate, por edhe mue, qi të mos kem idhënim përmbi idhënim.
28 Përandai u dërgova juve ate me nxitim, qi të gëzohi kur ta shifni për-së-ri, edhe unë të kem ma pak idhënim.
29 Pritnia pra mbë Zotinë me gjithë gëzim, edhe të tillë nierës t’i keni për nderë,
30 sepse për punën’ e Krishtit u afrue deri mbë vdekë, edhe s’pat kujdes për jetën’ e vet, për me mbushunë qish u mengon juve prei punësë qi pata për me bam’ unë.