Mbë të parinë kankatuer, mbi Al-tashheth. Psallmë kanke e Asafit.
1 Të lavduroim’, o Perëndi,të lavduroimë, sepse emëni yt asht’ afërë, tregohenë mërekullit’ e tua.
2 Kur të kem kohë, unë kam me gjykuem dreitë.
3 U tret dheu, edhe gjithë vendësit’ e ati, unë forcova shtyllat’ e ati. Selah.
4 U thashë të marrëvet: Mos bahi të marrë; edhe të pa-besëvet:
5 Mos naltoni bri, mos naltoni nalt brininë tuei, mos flitni me qafë të ashpërë.
6 Se as prei të lemit, as prei të perënduemit, as prei shkretisë, vien të naltuemitë,
7 por Perëndia ashtë Gjyqtar: këte ul, e ate ngre.
8 Se ndë dorë të Zotit ashtë potir plot me të qitunë venë të papërzieme, edhe ka me derdhunë prei këti, por gjithë të pabesët’ e dheut kanë me shtrydhunë të vielat e ati, edhe kanë me pimë.
9 Por unë kam me diftuem përherë, kam me i psallunë Perëndisë Iakobit.
10 Edhe kam me thyem gjithë brinat’ e të pa-besëvet,por brinat’ e të dreitëvet kanë me u naltuem.
1 Εἰς τὸ τέλος, ἐν ὕμνοις· ψαλμὸς τῷ Ασαφ, ᾠδὴ πρὸς τὸν Ἀσσύριον.
2 Γνωστὸς ἐν τῇ Ιουδαίᾳ ὁ θεός,
ἐν τῷ Ισραηλ μέγα τὸ ὄνομα αὐτοῦ.
3 καὶ ἐγενήθη ἐν εἰρήνῃ ὁ τόπος αὐτοῦ
καὶ τὸ κατοικητήριον αὐτοῦ ἐν Σιων·
4 ἐκεῖ συνέτριψεν τὰ κράτη τῶν τόξων,
ὅπλον καὶ ῥομφαίαν καὶ πόλεμον.
διάψαλμα,
5 φωτίζεις σὺ θαυμαστῶς ἀπὸ ὀρέων αἰωνίων.
6 ἐταράχθησαν πάντες οἱ ἀσύνετοι τῇ καρδίᾳ,
ὕπνωσαν ὕπνον αὐτῶν καὶ οὐχ εὗρον οὐδὲν
πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ πλούτου ταῖς χερσὶν αὐτῶν.
7 ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου, ὁ θεὸς Ιακωβ,
ἐνύσταξαν οἱ ἐπιβεβηκότες τοὺς ἵππους.
8 σὺ φοβερὸς εἶ, καὶ τίς ἀντιστήσεταί σοι;
ἀπὸ τότε ἡ ὀργή σου.
9 ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἠκούτισας κρίσιν,
γῆ ἐφοβήθη καὶ ἡσύχασεν
10 ἐν τῷ ἀναστῆναι εἰς κρίσιν τὸν θεὸν
τοῦ σῶσαι πάντας τοὺς πραεῖς τῆς γῆς.
διάψαλμα.
11 ὅτι ἐνθύμιον ἀνθρώπου ἐξομολογήσεταί σοι,
καὶ ἐγκατάλειμμα ἐνθυμίου ἑορτάσει σοι.
12 εὔξασθε καὶ ἀπόδοτε κυρίῳ τῷ θεῷ ὑμῶν·
πάντες οἱ κύκλῳ αὐτοῦ οἴσουσιν δῶρα
13 τῷ φοβερῷ καὶ ἀφαιρουμένῳ πνεύματα ἀρχόντων,
φοβερῷ παρὰ τοῖς βασιλεῦσι τῆς γῆς.