1 Alleluia. Lavduro Zotinë, o shpirti em.
2 Kam me lavduruem Zotinë sa të rroj, kam me psallunë për Perëndinë t’em sa të jem.
3 Mos kini shpëresë mbë të parët, as mbë bir njeriu, prei të cillit s’ashtë shpëtim.
4 Ati i del fryma, edhe këthehetë ndë dhet të vet, ate ditë hupinë mendimet’ e ati.
5 Lum’ ai njeri, të cillit ndifmës ashtë Perëndia i Iakobit, edhe shpëresa e ati ashtë mbë Zotinë Perëndin’ e ati,
6 qi bani qiellin’ edhe dhenë, detin edhe gjithë sa janë nd’ato, qi ruen të vërtetënë për gjithë jetënë,
7 qi u ban gjyq atyne qi u bahetë pa udhë, qi ushqen të unshëmitë; Zoti sgjith të lidhunitë,
8 Zoti çel syt’ e të verbëvet, Zoti dreiton të kurrusunitë, Zoti do të dreitëtë,
9 Zoti ruen të huejtë, mburon të vorfënin’ edhe të venë, edhe prish udhën’ e fajtorëvet.
10 Zoti ka me mbëretënuem për gjithë jetënë, Perëndia yt, o Sionë, bres mbas brezi. Alleluia.
1 Αλληλουια· Αγγαιου καὶ Ζαχαριου.
Αἰνεῖτε τὸν κύριον, ὅτι ἀγαθὸν ψαλμός·
τῷ θεῷ ἡμῶν ἡδυνθείη αἴνεσις.
2 οἰκοδομῶν Ιερουσαλημ ὁ κύριος
καὶ τὰς διασπορὰς τοῦ Ισραηλ ἐπισυνάξει,
3 ὁ ἰώμενος τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν
καὶ δεσμεύων τὰ συντρίμματα αὐτῶν,
4 ὁ ἀριθμῶν πλήθη ἄστρων,
καὶ πᾶσιν αὐτοῖς ὀνόματα καλῶν.
5 μέγας ὁ κύριος ἡμῶν, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ,
καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἀριθμός.
6 ἀναλαμβάνων πραεῖς ὁ κύριος,
ταπεινῶν δὲ ἁμαρτωλοὺς ἕως τῆς γῆς.
7 ἐξάρξατε τῷ κυρίῳ ἐν ἐξομολογήσει,
ψάλατε τῷ θεῷ ἡμῶν ἐν κιθάρᾳ,
8 τῷ περιβάλλοντι τὸν οὐρανὸν ἐν νεφέλαις,
τῷ ἑτοιμάζοντι τῇ γῇ ὑετόν,
τῷ ἐξανατέλλοντι ἐν ὄρεσι χόρτον
καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων,
9 διδόντι τοῖς κτήνεσι τροφὴν αὐτῶν
καὶ τοῖς νεοσσοῖς τῶν κοράκων τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτόν.
10 οὐκ ἐν τῇ δυναστείᾳ τοῦ ἵππου θελήσει
οὐδὲ ἐν ταῖς κνήμαις τοῦ ἀνδρὸς εὐδοκεῖ·
11 εὐδοκεῖ κύριος ἐν τοῖς φοβουμένοις αὐτὸν
καὶ ἐν τοῖς ἐλπίζουσιν ἐπὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ.