Kank’ e shkallëvet.
1 Ngre syt’ e mi ndë malet, prei kah ka me ardhunë ndifma eme.
2 Ndifma eme vien prei Zotit, qi bani qiellin’ edhe dhenë.
3 S’ka me lanë të tundetë kamba jote; as s’ka me i ardhunë gjum’ ati qi të ruen.
4 Qe te s’ka me i ardhunë gjumë, as s’ka me fletun’ ai qi ruen Israelinë.
5 Zoti ashtë rueitësi yt; Zoti ashtë mbulesa jote prei së diathtësë s’ate.
6 Dielli s’ka me të diegunë ditënë, as hana natënë.
7 Zoti ka me të rueitunë prei çdo të keqeje; ai ka me rueitunë shpirtinë tand.
8 Zoti ka me rueitunë të dalëtë t’at e të hymitë t’at, çë tashti e për gjithë jetënë.
1 Ὠιδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.
Εὐφράνθην ἐπὶ τοῖς εἰρηκόσιν μοι
Εἰς οἶκον κυρίου πορευσόμεθα.
2 ἑστῶτες ἦσαν οἱ πόδες ἡμῶν
ἐν ταῖς αὐλαῖς σου, Ιερουσαλημ.
3 Ιερουσαλημ οἰκοδομουμένη ὡς πόλις
ἧς ἡ μετοχὴ αὐτῆς ἐπὶ τὸ αὐτό.
4 ἐκεῖ γὰρ ἀνέβησαν αἱ φυλαί,
φυλαὶ κυρίου μαρτύριον τῷ Ισραηλ
τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματι κυρίου·
5 ὅτι ἐκεῖ ἐκάθισαν θρόνοι εἰς κρίσιν,
θρόνοι ἐπὶ οἶκον Δαυιδ.
6 ἐρωτήσατε δὴ τὰ εἰς εἰρήνην τὴν Ιερουσαλημ,
καὶ εὐθηνία τοῖς ἀγαπῶσίν σε·
7 γενέσθω δὴ εἰρήνη ἐν τῇ δυνάμει σου
καὶ εὐθηνία ἐν ταῖς πυργοβάρεσίν σου.
8 ἕνεκα τῶν ἀδελφῶν μου καὶ τῶν πλησίον μου
ἐλάλουν δὴ εἰρήνην περὶ σοῦ·
9 ἕνεκα τοῦ οἴκου κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν
ἐξεζήτησα ἀγαθά σοι.