The Preaching of John the Baptist
(Mk 1.1‑8Lk 3.1‑9, Lk 15‑17Jn 1.19‑28)1 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας 2 [καὶ] λέγων, Μετανοεῖτε· ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 3 οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ῥηθεὶς διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος,
Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ·
Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου,
εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ.
4 Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωάννης εἶχεν τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, ἡ δὲ τροφὴ ἦν αὐτοῦ ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον. 5 τότε ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν Ἱεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαία καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος τοῦ Ἰορδάνου, 6 καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ᾽ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
7 Ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς, Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας 9 καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ. λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ. 10 ἤδη δὲ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 11 ἐγὼ μὲν ὑμᾶς βαπτίζω ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν, ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μού ἐστιν, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς τὰ ὑποδήματα βαστάσαι· αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν πνεύματι ἁγίῳ καὶ πυρί· 12 οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα αὐτοῦ καὶ συνάξει τὸν σῖτον αὐτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ.
The Baptism of Jesus
(Mk 1.9‑11Lk 3.21‑22)13 Τότε παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ. 14 ὁ δὲ Ἰωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων, Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με; 15 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτόν, Ἄφες ἄρτι, οὕτως γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην. τότε ἀφίησιν αὐτόν. 16 βαπτισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εὐθὺς ἀνέβη ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδοὺ ἠνεῴχθησαν [αὐτῷ] οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδεν [τὸ] πνεῦμα [τοῦ] θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν [καὶ] ἐρχόμενον ἐπ᾽ αὐτόν· 17 καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα, Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα.
Krie III.
1 Nd’ató dit prana erθ Janje Tista te preδikárneje te ére mi i Juδês,
2 E tue θẽ n: Metanóseni: pse u‐kjas rregje ría e kjíelvet.
3 Pse kî e št aí, tše kje θẽ n ka Isaía profeti tše θôje : Vudža e atîje tše θe rrét te ére mi: De rtoni uδe n e Tinzoti: bẽ ni te drékje ta karrarat e tîje .
4 Janji stessu prana kiš te véšure n e tîje kjime kameli, e nje bres lje kúrie te messi tîje : te ngre nit e tîje iš karkaljetse, e miáljte t’ ege r.
5 Aχíera víneje tek aí Džerusalemi, e gjiθ Juδéa, e gjiθ katundet prei Džurdanit;
6 E iše n te pakzúar te Džurdani ka aí, tue skomolissur ftesmet e tire.
7 Pâr prana šûm nde r Fariserat, e Saδukjerat, tše vije n te pakzimi tîje , i θa: Rratsima anapre mteš, kuš ju buθtói t’ ikni ka kjerratía tše kat vĩ̂nje ?
8 Andái bẽ ni te bẽ na peniténdzie.
9 E mos te ju škônje ka kríet te θoni mbe vetχên: kemi tat Abramin. Pse ju θom se Inzót mund bẽ nje ka kta gûr te dalje n bilj Abrami.
10 Po eδé topra e št e vẽ n te rrẽ nje t e árvurvet. Andái nka arvur tše se bẽ n frut te mîr, pritet, e štiχet nde ziárr.
11 Ú ju pakzonje nd’ ûje pe r peniténdzie: aí tše vién pas meje, munde n mé se ú, kui nẽ ng meritónje te kjéle nje tsariχet: aí ju pakzón nde Špîrte šé it, e nde ziárre .
12 Ljopata tîje e št te dora tîje : e χjeθ lje min e tîje , e mbiéθ krapúan e tîje te katokji, kašte n prana e diék te ziárri pa‐šúam.
13 Aχíera vién Džesúi ka Galiléa Džurdán te Janji, se t’ iš i pakzúar ka aí.
14 Janji prana e largóneje , tue θẽ n: Ú kam be zônje te jêm ka ti i pakzúar, e ti vién tek ú?
15 Pe rgjegjur prana Džesúi, i θa: Ljem pre naní: pse ke štú na nget te bẽ́ nje mi gjiθ te dréite n. Aχíera e lja.
16 E pakzúar tše kje Džesúi, dúal mbiátu ka uje t. E njô ju‐χaptin kjíelt: e pâ Špirtin e Tinzoti tše kalarej si pe lúmb, e tše víneje mbi até .
17 E njô nje vûdže ka kjíelt tše θoi: Kî e št biri im i dášuri mîr, tek ú vura zé me re n time.