The Parable of the Sower
(Mk 4.1‑9Lk 8.4‑8)1 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς τῆς οἰκίας ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν· 2 καὶ συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, ὥστε αὐτὸν εἰς πλοῖον ἐμβάντα καθῆσθαι, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν εἱστήκει. 3 καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς πολλὰ ἐν παραβολαῖς λέγων, Ἰδοὺ ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπείρειν. 4 καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ἃ μὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ ἐλθόντα τὰ πετεινὰ κατέφαγεν αὐτά. 5 ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰ πετρώδη ὅπου οὐκ εἶχεν γῆν πολλήν, καὶ εὐθέως ἐξανέτειλεν διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς· 6 ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυματίσθη καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν ῥίζαν ἐξηράνθη. 7 ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰς ἀκάνθας, καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ ἔπνιξαν αὐτά. 8 ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν καὶ ἐδίδου καρπόν, ὃ μὲν ἑκατόν, ὃ δὲ ἑξήκοντα, ὃ δὲ τριάκοντα. 9 ὁ ἔχων ὦτα ἀκουέτω.
The Purpose of the Parables
(Mk 4.10‑12Lk 8.9‑10)10 Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ εἶπαν αὐτῷ, Διὰ τί ἐν παραβολαῖς λαλεῖς αὐτοῖς; 11 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς, Ὅτι ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐκείνοις δὲ οὐ δέδοται. 12 ὅστις γὰρ ἔχει, δοθήσεται αὐτῷ καὶ περισσευθήσεται· ὅστις δὲ οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾽ αὐτοῦ. 13 διὰ τοῦτο ἐν παραβολαῖς αὐτοῖς λαλῶ, ὅτι βλέποντες οὐ βλέπουσιν καὶ ἀκούοντες οὐκ ἀκούουσιν οὐδὲ συνίουσιν, 14 καὶ ἀναπληροῦται αὐτοῖς ἡ προφητεία Ἠσαΐου ἡ λέγουσα,
Ἀκοῇ ἀκούσετε καὶ οὐ μὴ συνῆτε,
καὶ βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε.
15 ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου,
καὶ τοῖς ὠσὶν βαρέως ἤκουσαν
καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν,
μήποτε ἴδωσιν τοῖς ὀφθαλμοῖς
καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσιν
καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσιν καὶ ἐπιστρέψωσιν
καὶ ἰάσομαι αὐτούς.
16 ὑμῶν δὲ μακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ ὅτι βλέπουσιν καὶ τὰ ὦτα ὑμῶν ὅτι ἀκούουσιν. 17 ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε καὶ οὐκ εἶδαν, καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούετε καὶ οὐκ ἤκουσαν.
The Parable of the Sower Explained
(Mk 4.13‑20Lk 8.11‑15)18 Ὑμεῖς οὖν ἀκούσατε τὴν παραβολὴν τοῦ σπείραντος. 19 παντὸς ἀκούοντος τὸν λόγον τῆς βασιλείας καὶ μὴ συνιέντος ἔρχεται ὁ πονηρὸς καὶ ἁρπάζει τὸ ἐσπαρμένον ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, οὗτός ἐστιν ὁ παρὰ τὴν ὁδὸν σπαρείς. 20 ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπαρείς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λόγον ἀκούων καὶ εὐθὺς μετὰ χαρᾶς λαμβάνων αὐτόν, 21 οὐκ ἔχει δὲ ῥίζαν ἐν ἑαυτῷ ἀλλὰ πρόσκαιρός ἐστιν, γενομένης δὲ θλίψεως ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον εὐθὺς σκανδαλίζεται. 22 ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας σπαρείς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λόγον ἀκούων, καὶ ἡ μέριμνα τοῦ αἰῶνος καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου συμπνίγει τὸν λόγον καὶ ἄκαρπος γίνεται. 23 ὁ δὲ ἐπὶ τὴν καλὴν γῆν σπαρείς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λόγον ἀκούων καὶ συνιείς, ὃς δὴ καρποφορεῖ καὶ ποιεῖ ὃ μὲν ἑκατόν, ὃ δὲ ἑξήκοντα, ὃ δὲ τριάκοντα.
The Parable of the Weeds among the Wheat
24 Ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοῖς λέγων, Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείραντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ. 25 ἐν δὲ τῷ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἐπέσπειρεν ζιζάνια ἀνὰ μέσον τοῦ σίτου καὶ ἀπῆλθεν. 26 ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπὸν ἐποίησεν, τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια. 27 προσελθόντες δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ οἰκοδεσπότου εἶπον αὐτῷ, Κύριε, οὐχὶ καλὸν σπέρμα ἔσπειρας ἐν τῷ σῷ ἀγρῷ; πόθεν οὖν ἔχει ζιζάνια; 28 ὁ δὲ ἔφη αὐτοῖς, Ἐχθρὸς ἄνθρωπος τοῦτο ἐποίησεν. οἱ δὲ δοῦλοι λέγουσιν αὐτῷ, Θέλεις οὖν ἀπελθόντες συλλέξωμεν αὐτά; 29 ὁ δέ φησιν, Οὔ, μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον. 30 ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα ἕως τοῦ θερισμοῦ, καὶ ἐν καιρῷ τοῦ θερισμοῦ ἐρῶ τοῖς θερισταῖς, Συλλέξατε πρῶτον τὰ ζιζάνια καὶ δήσατε αὐτὰ εἰς δέσμας πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτά, τὸν δὲ σῖτον συναγάγετε εἰς τὴν ἀποθήκην μου.
The Parables of the Mustard Seed and the Leaven
(Mk 4.30‑32Lk 13.18‑21)31 Ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοῖς λέγων, Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν κόκκῳ σινάπεως, ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔσπειρεν ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ· 32 ὃ μικρότερον μέν ἐστιν πάντων τῶν σπερμάτων, ὅταν δὲ αὐξηθῇ μεῖζον τῶν λαχάνων ἐστὶν καὶ γίνεται δένδρον, ὥστε ἐλθεῖν τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατασκηνοῦν ἐν τοῖς κλάδοις αὐτοῦ.
33 Ἄλλην παραβολὴν ἐλάλησεν αὐτοῖς· Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἐνέκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία ἕως οὗ ἐζυμώθη ὅλον.
The Use of Parables
(Mk 4.33‑34)34 Ταῦτα πάντα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐν παραβολαῖς τοῖς ὄχλοις καὶ χωρὶς παραβολῆς οὐδὲν ἐλάλει αὐτοῖς, 35 ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος,
Ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς τὸ στόμα μου,
ἐρεύξομαι κεκρυμμένα ἀπὸ καταβολῆς [κόσμου].
The Parable of the Weeds Explained
36 Τότε ἀφεὶς τοὺς ὄχλους ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν. καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες, Διασάφησον ἡμῖν τὴν παραβολὴν τῶν ζιζανίων τοῦ ἀγροῦ. 37 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, Ὁ σπείρων τὸ καλὸν σπέρμα ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, 38 ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος, τὸ δὲ καλὸν σπέρμα οὗτοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τῆς βασιλείας· τὰ δὲ ζιζάνιά εἰσιν οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ, 39 ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος, ὁ δὲ θερισμὸς συντέλεια αἰῶνός ἐστιν, οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν. 40 ὥσπερ οὖν συλλέγεται τὰ ζιζάνια καὶ πυρὶ [κατα]καίεται, οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος· 41 ἀποστελεῖ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ, καὶ συλλέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν 42 καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 43 Τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν. ὁ ἔχων ὦτα ἀκουέτω.
Three Parables
44 Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷ κεκρυμμένῳ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψεν, καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάγει καὶ πωλεῖ πάντα ὅσα ἔχει καὶ ἀγοράζει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον.
45 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳ ζητοῦντι καλοὺς μαργαρίτας· 46 εὑρὼν δὲ ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην ἀπελθὼν πέπρακεν πάντα ὅσα εἶχεν καὶ ἠγόρασεν αὐτόν.
47 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃ βληθείσῃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐκ παντὸς γένους συναγαγούσῃ· 48 ἣν ὅτε ἐπληρώθη ἀναβιβάσαντες ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν καὶ καθίσαντες συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἄγγη, τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον. 49 οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος· ἐξελεύσονται οἱ ἄγγελοι καὶ ἀφοριοῦσιν τοὺς πονηροὺς ἐκ μέσου τῶν δικαίων 50 καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
Treasures New and Old
51 Συνήκατε ταῦτα πάντα; λέγουσιν αὐτῷ, Ναί. 52 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Διὰ τοῦτο πᾶς γραμματεὺς μαθητευθεὶς τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν ὅμοιός ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ, ὅστις ἐκβάλλει ἐκ τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ καινὰ καὶ παλαιά.
The Rejection of Jesus at Nazareth
(Mk 6.1‑6Lk 4.16‑30)53 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τὰς παραβολὰς ταύτας, μετῆρεν ἐκεῖθεν. 54 καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, ὥστε ἐκπλήσσεσθαι αὐτοὺς καὶ λέγειν, Πόθεν τούτῳ ἡ σοφία αὕτη καὶ αἱ δυνάμεις; 55 οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός; οὐχ ἡ μήτηρ αὐτοῦ λέγεται Μαριὰμ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ Ἰάκωβος καὶ Ἰωσὴφ καὶ Σίμων καὶ Ἰούδας; 56 καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ οὐχὶ πᾶσαι πρὸς ἡμᾶς εἰσιν; πόθεν οὖν τούτῳ ταῦτα πάντα; 57 καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Οὐκ ἔστιν προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ. 58 καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνάμεις πολλὰς διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν.
Krie XIII.
1 Nd’ at dit dâlje Džesúi ka špia, uljej rrê ze dêtit.
2 E u‐mbjoθtin mbân atîje gjinde šûm, akj sa pat χipej mbi nje vark t’ uljej: e gjiθ gjíndia kjintrói te zali,
3 E folji atire šûm me pe rralez, tue θẽ n: Njô dúal aí tše mbíel, se te mbiêl.
4 E nde te štẽ n fare n, tsa râ pe r úδie, e érθe tin zókje te e kjíele s, e e χẽ́nge rtin.
5 Mê ditsá râ mbi gure t, ku nẽ ng kiše n šûm bot, e mbiátu ljeu, se ẽ ng kiš te pe rgjîrtur bótie.
6 E si dúal díeli u‐dokje : e pse nẽ ng kiš rrẽ nje, u‐θâ.
7 E mê ditsá râ mbi drizat: e u‐rríte tin drizat, e e pe rpíje tin.
8 Mê ditsá prana râ mbi δéun e mîr: e krapissi, tsa mbe nje kjinte , tsa mbe trezét, tsa mbe triδiét.
9 Kuš kâ veš te gjegjet, é te gjegjet.
10 E kjasur δišípuljit i θân: Pe r tše i fiét atire me pe rralez?
11 E pe rgjegjur aí, i θa: Pse juve ju kje δẽ n te njiχni misteret e rregje rîs e kjíelvet: e atire nẽ ng i kje δẽ n.
12 Pse kuš kâ, atîje i jipet, e i mburonet: kuš pra nẽ ng kâ, eδé até tše kâ i mirret.
13 Pe r kte ú fiás atire me pe rralez: pse tue vréitur nẽ ng šoχe n, e tue gjegjur nẽ ng marre n veš, ne nde ljgonje n.
14 E be χet mbi atá profidzía Isaîs tše θot: Gjégje ni me veš, e nẽ ng diljgoni: e tue pâr vreni, e nẽ ng šiχni.
15 Pse u‐ndraš zé me ra e ksâje gjíndie, e gjégje tin me ve š te ngure t, e mbe líje tin sît e tire: se te mos síχe je n me sît, e te gjégje je n me vešt, e te ndíeje n me zé me re n, e te priršin, e ú ti še roja.
16 Po ljumt sît tâje se šoχe n, e vešt tâje se gjegjen.
17 Se pe r vertét ju θom, se šûm profetra, e njere z te dréit diše rúan te šíχe je n tše šiχni ju, e nẽ ng e pân: e te gjégje šin até tše gjégje ni ju, e nẽ ng e gjégje tin.
18 Mandái ju mírre ni veš pe rráleze n e atîje tše mbíel.
19 Nganjé , tše gjegje n fiálje n e rregje rîs, e nẽ ng e de ljgón, vién i ljigu, e rre mbén até tše kje mbiêl te zé me ra tîje : ke jó e št ajó tše u‐mbúal pe r úδie.
20 Ajó prana tše u‐mbúal mbi gure t, kî e št, tše gjegje n fiálje n, e mbiátu e merr me χarê:
21 Po se kâ rrê nje nde té , e ê pak‐moti. E si árθe te χeljmi e te pe rze rit pe r paje t fiálje s, mbiátu skandalidzaret.
22 E ajó tše u‐mbúal te drizat, e št kî, tše gjegje n fiálje n, e kuideša ksâje jétie, e e rrémia δivarit mbíte nje n fiálje n, e nẽ ng krapisse n.
23 Ajó prana tše u‐mbúal mbi δéun e mîr, e št kî tše gjegjet fiálje n, e e nde ljgón: aí pe r ve rtét krapisse n, e bẽ n tsa nje kjinte , tsa trezét, e tsa triδiét.
24 Njate r pe rralez i vû pe rpara atire, tue θẽ n: Rregje ría e kjíelvet u‐gjâ njeríut, tše mbúal fare n e mîr te petku tîje .
25 E kûr njére zit fié je n, erθ armiku tîje , e mbúal égje r nde mest krapóit, e iku.
26 E kûr štû bari, e krapissi, aχíera u‐duke eδé égje ra.
27 Kjasur prana šerbe tore t e zotit špîs, i θân atîje : Zot, nẽ ng mbole fâr te mîr te δeu it? Prandái si kâ égje re n?
28 E aí θa atire: Njerî armík be ri kte . Šerbe tore t prana i θân: Do tše vatur te mbiéδe mi?
29 E aí θa: Jo: se tue mbiéδur égje re n, te mos te škuljni bašk me té eδé grure t.
30 Ljeni te rriten bašk njera nde te korra, e te moti te kórravet i θoni kórazvet: Mbjiδni pe rpara égje re n, e ljíδnie δomát pe r te dígje ni; krapúan prana mbjíδe nie te katokji im.
31 Njate r pe rralez i vû pe rpara atire tue θẽ n: Rregje ría e kjíelvet i gjet kokjes sinapit, tše mârr njeríu e mbúal te petku tîje :
32 Ajó pe r ve rtét ê mê e vóge lje se gjiθ farat: kûr prana u‐rríte te , e št mê e maδe nde r gjiθ ljakrat, e bẽ net arvur, akje sa vĩnje n zókje te e kjíels, e bẽ nje n foljê te dege t e tîje .
33 Njate r pe rralez i rre fíeti atire. Rregje ría e kjíelvet i gjet brumit θare t, tše mârr grúaja e pe štíel te trî menza míel, njera te jêt i θare túar gjiθ.
34 Gjiθ kto šurbise rrefíeti Džesúi me pe rralez gjínde vet: e pâ pe rralez nẽ ng fjit atire:
35 Se te be χej e θe na e profetit tše θot: Ú χápe nje me pe rralez golje n time, sbuljonje šurbise te šéχura, tše ka te zẽ nit e jéte se .
36 Aχíera, lje ríer gjinde t, vate te špia Džesúi: e ju kjáse tin δišípuljit e tîje , tue θẽ n: Bẽ n te nde ljgónje mi pe rráleze n e égje re s te petkut.
37 E aí pe rgjegjur θa atire: Aí tše mbíel fare n e mîr, e št i Biri i njeríut.
38 Petku prana, e št jeta. E fara e mîr, kta jân te biljte e rregje rîs. E égje rat, jân te biljte e te ljigut.
39 Armiku prana, tše mbúal kto, e št diáli. E te korrat, e št te furnúarit e jéte se : e kôrzit, jân ẽ́ ngje ljit.
40 Andái si mbjíδen égje rat, e digjen mbe ziárr: ke štú vién nde te ljósurit e ksâje jétie.
41 I Biri i njeríut de rgón aχíera ẽ́ ngje ljit e tîje , e mbjíδe n ka rregje ría e tîje gjiθ skándalet, e gjiθ atá, tše bẽ nje n te ljige n:
42 E i štíen te kamini ziárrit. Atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δẽ mbeš.
43 Aχíera te dréitit lamparíse nje n si díeli te rregje ría e Jatit tire. Kuš kâ veš te gjegjet, é te gjegjet.
44 Papâ rregje ría e kjíelvet i gjet te rzúarit fšeχur te petku jašte : tše gjetur njeríu, e fšeχu, e pre χarên e tîje vete, e šet tše dó kâ, e bjên at petke .
45 Papâ rregje ría e kjíelvet i gjet merkantit, tše ke rkón perna te búkura.
46 E gjetur nje perne te štréite, vatur šiti gjiθ até tše kiš, e biéiti até .
47 Papâ rregje ría e kjíelvet i gjet rríte se e štẽ n te dêti, e tše mbiéθ piškje gjiθ šórtie.
48 Tše , kûr u‐mbiúa, po tše e χóljkje tin mbi zalin, e u‐uljtin, sgjóθtin te mire t nde ruganjet, e te ljíkje te i štûn jašte .
49 Ke štú vién nde te ljósurit e jéte se : dalje n ẽ́ ngje ljit, e sgjeδe n te ljíkje te ne mes te dréitvet,
50 E i štíen te kamini ziárrit: atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δẽ mbeš.
51 I θot aθire Džesúi: Nde ljgúat ju gjiθ kto šurbise? I θôn atîje : E χ, Zot.
52 E aí θa atire: Pe r kte nga skribe i me súar nde rregje rît e kjíelvet, i gjet njeríut zotit špîs, tše ndzíer ka te rzúari tîje šurbise te rea e te viétra.
53 E kje, se furnúar Džesúi kto pe rralez, u‐nis atêje .
54 E arδur te katundi tîje i me sói te sinagoga e tire, akje sa atá kjintroje n te marmaróst, e θojen: Kâ ktîje kjo urte sî, e kto fukjî?
55 Ẽ ng e št kî i biri miéštrit? Nẽ ng θuχet e je ma tîje Maríe, e vléze rit e tîje , Jápe ke , Sep, Simún, e Jûδe ?
56 E te motrat e tîje , ẽ ng jân gjiθ nde r nê? Andái kâ ktîje gjiθ kto šurbise?
57 E skandalidzáre šin tek aí. E Džesúi i θa: Nẽ ng e št profete pâ ndêr mosse te katundi tîje , e te špia tîje .
58 E se be ri atié me rákulje šûm, pe r béssien tše atá se kiše n.