Ngjallja
(Mk 16.1-8Lk 24.1-12Gjn 20.1-10)1 Pas së shtunës, në mëngjes herët, Maria Magdalena dhe Maria tjetër erdhën për të parë varrin. 2 Papritur ra një tërmet i fortë dhe një engjëll i Zotit zbriti nga qielli, rrokullisi gurin e u ul mbi të. 3 Fytyra e engjëllit shndriste si vetëtima e rrobat i kishte të bardha si dëbora. 4 Rojat i zuri një frikë aq e madhe, saqë u drodhën e mbetën si të vdekur. 5 Engjëlli foli e u tha grave: «Mos kini frikë! E di se po kërkoni Jezuin, të kryqëzuarin. 6 Nuk është këtu, se ai u ngjall siç pati thënë. Ejani e shihni vendin ku qe vënë .
7 Shkoni shpejt e u thoni dishepujve të tij se ai u ngjall prej të vdekurve dhe se do të shkojë përpara jush në Galile. Atje do ta shihni. Këto kisha për t'ju thënë».
8 Ato u larguan me të shpejtë nga varri dhe plot frikë e gëzim të madh vrapuan për të lajmëruar dishepujt. 9 Dhe ja, Jezui u doli përpara e u tha: «Ju përshëndes!». Ato iu afruan, i rrokën këmbët dhe e adhuruan. 10 Atëherë Jezui u tha: «Mos kini frikë! Shkoni e u thoni vëllezërve të mi të shkojnë në Galile. Atje do të më shohin».
Dëshmia e rojave
11 Ndërsa gratë ishin rrugës, disa roja shkuan në qytet e u treguan kryepriftërinjve gjithçka që kishte ndodhur. 12 Kryepriftërinjtë e pleqtë u mblodhën e pasi ranë në një mendje, u dhanë ushtarëve një shumë të madhe parash 13 e u thanë: «Ju duhet të thoni se dishepujt e tij erdhën gjatë natës kur ju po flinit dhe e vodhën trupin e tij. 14 Po ta marrë vesh qeveritari, do ta bindim ne e nuk do të lejojmë që ju të ndëshkoheni». 15 Ata morën paratë e bënë siç i mësuan.
Kështu këto fjalë janë përhapur ndër judenjtë deri në ditët e sotme.
Porosia
(Mk 16.14-18Lk 24.36-49Gjn 20.19-23Vp 1.6-8)16 Të njëmbëdhjetë dishepujt shkuan në Galile, në malin që u kishte thënë Jezui. 17 Kur e panë Jezuin, e adhuruan, por disa prej tyre dyshuan. 18 Jezui iu afrua e u tha: «Mua më është dhënë çdo pushtet në qiell e në tokë, 19 prandaj shkoni e mësojini të gjitha kombet dhe pagëzojini në emër të Atit, të Birit e të Shpirtit të shenjtë. 20 Mësojini të zbatojnë gjithë sa ju kam urdhëruar. Dhe ja, unë jam me ju të gjitha ditët, deri në mbarim të botës».
1 E n’ mràmia e sctunës, ci iscte tui scnrit n’ t’ paren dit t’ javës, sckoi Mria Maddalèn, e tiètra Mrii, me paa vorrin.
2 E cè u bââ gni tremèk i madh. Psè êgnλi i Tenԑòt ԑdrypi prei cièλet: e tui affrue ktheu guurin, e rriite permì tè:
3 E t’ paami e tii iscte sikursè gni vetìm, e petku e tii sikùr bora.
4 E prei frighës ssai u trèmene roiset, e u bââne si t’ dekun.
5 E tui pergièg êgnλi tha graavet: Ju mos frigohi: psè une di se lypni Jeԑu, ci kiè krygԑue:
6 Ai s’ âsct ktù: psè u gnaλ, sikursè kaa than. Eni, e kciỳrni vennin, ku kiè vûûm Ԑoti.
7 E me vrap sckoni, e thoni discèpuivet t’ tii se u gnaλ prei s’ dèkunit: e cè po ju prii n’ Galilee: atỳ keni per ta paa atè. Cè une ju diftova juve.
8 E me t’ scpeit duulne prei vorrit me frigh, e me gaԑmèn t’ madh, ngane me kalzuem discèpuivet tii.
9 E cè Jeԑu duul perpara atyne, tui than: Fàllemi. E atò u affruene, e sctrenguene kâmt e tii, e adhruene atè.
10 Athèr Jeԑu tha atyne: Mos tutni. Sckoni, kalzoni vλàԑnvet mii ci t’ sckoin n’ Galilee, atỳ kan me m’ paa.
11 Atò si ken sckue, cè dissaa prei roisesc erdhne n’ scehèr, e kalzuene t’ parvet t’ mesctarvet gith scka ci iscte bââ.
12 E ktà si u mlodhne me plect bââne ksciiλ, e dhane sciùm pare niԑamvet,
13 Tui than atyne: Thoni se discèpuit e tii erdhne nâtëne, e na tui fièt, vòdhene atè.
14 E kuur do t’ nniehet kiò prei ԑabitit, na kena me ja musc menn e tii, e kena me psctue ju prei cfar do t’ merԑiisc.
15 E atà, si muurne paret, bââne sikùr ken msue prei atyne. E muur dheen kiò fiàl nner Cfutet deri me dit sodit.
16 E t’ gnimdhètt discèpuit sckuene n’ Galilee n’ mal, ku kiscte scegnue atyne Jeԑu.
17 E tui paa atè e adhruene: pòr dissaa metne sciyblii.
18 E Jeԑu u affrue e foli atyne, tui than: M’ âsct dhanun mue gith pusctèdia n’ cièλ e n’ dhee.
19 Sckoni praa, msònie t’ gith ginnt: tui paghԑue atà n’ emn t’ Atit, e t’ Birit, e t’ Scpirtit scêit:
20 Tui msue atà me mmait gith scka ci une kam urdhnue juve: e cè une jam me ju per gith dittet, deri n’ t’ maruemit e scèkuλit.