Dhjetë virgjëreshat
1 «Mbretëria e qiejve mund të krahasohet me dhjetë virgjëresha që morën kandilat e shkuan për të takuar dhëndrin. 2 Pesë prej tyre ishin të marra e pesë të mençura. 3 Të marrat, kur morën kandilat, nuk morën vaj me vete, 4 ndërsa të mençurat morën enë vaji për kandilat. 5 Dhëndri u vonua e ato dremitën të gjitha e i zuri gjumi. 6 Por në mesnatë dikush thirri: “Erdhi dhëndri, dilni ta takoni”. 7 Atëherë të gjitha virgjëreshat u zgjuan për të bërë gati kandilat. 8 Të marrat u thanë të mençurave: “Na jepni pak nga vaji juaj, se po na fiken kandilat”. 9 Por të mençurat u përgjigjën: “Jo, se pastaj nuk do të na mjaftojë as neve e as juve. Më mirë shkoni te tregtarët e blini”. 10 Kur shkuan për të blerë, mbërriti dhëndri. Virgjëreshat që ishin gati, hynë së bashku me të në dasmë dhe dera u mbyll. 11 Pastaj erdhën virgjëreshat e tjera e thanë: “Zotëri, zotëri, na e hap derën!”. 12 Por ai u përgjigj: “Me të vërtetë po ju them se nuk ju njoh”.
13 Rrini zgjuar, pra, se nuk e dini as ditën e as orën ».
Shëmbëlltyra e monedhave
(Lk 19.11-27)14 «Mbretëria e qiejve ngjan me një njeri që, para se të nisej për në një vend të huaj, thirri shërbëtorët e vet e u besoi pasurinë. 15 Njërit i dha pesëqind monedha ari, një tjetri dyqind e tjetrit njëqind, secilit sipas aftësisë që kishte. Pastaj u nis për rrugë. 16 Ai që kishte marrë pesëqind monedha, shkoi menjëherë, bëri tregti me to dhe fitoi edhe pesëqind të tjera. 17 Po ashtu, ai që kishte marrë dyqind monedha, fitoi edhe dyqind të tjera. 18 Por, ai që kishte marrë njëqind monedha, shkoi, gërmoi tokën e i fshehu atje monedhat e zotërisë së vet.
19 Pas një kohe të gjatë i zoti i këtyre shërbëtorëve erdhi e bëri llogaritë me ta. 20 Ai që kishte marrë pesëqind monedha, erdhi e solli edhe pesëqind të tjera e tha: “Zotëri, më dhe pesëqind monedha, ja, fitova edhe pesëqind të tjera”. 21 I zoti i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë e besnik. U tregove besnik në gjëra të vogla, unë do të të besoj gjëra të mëdha. Hyr në gëzimin e tët zoti”. 22 Edhe ai që kishte marrë dyqind monedha erdhi e tha: “Zotëri, më dhe dyqind monedha, ja, fitova edhe dyqind të tjera”. 23 I zoti i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë e besnik. U tregove besnik në gjëra të vogla, unë do të të besoj gjëra të mëdha. Hyr në gëzimin e tët zoti”.
24 Edhe ai që kishte marrë njëqind monedha, erdhi e tha: “Zotëri, unë të njoh për njeri të rreptë, që korr ku nuk ke mbjellë e mbledh ku nuk ke shpërndarë, 25 prandaj pata frikë dhe shkova e i fsheha në tokë monedhat që më dhe. Merri, ja ku i ke!”. 26 Por i zoti iu përgjigj: “Shërbëtor i mbrapshtë e përtac. Ti e paske ditur se unë korrkam ku nuk kam mbjellë e mblidhkam ku nuk kam shpërndarë? 27 Atëherë duhej t'i kishe futur paratë e mia në bankë që, kur të kthehesha, t'i merrja bashkë me fitimin.
28 Prandaj merrjani këtij monedhat e jepjani atij që ka një mijë, 29 se atij që ka, do t'i jepet edhe më shumë e do t'i teprojë, por atij që nuk ka do t'i merret edhe ajo që ka. 30 Shërbëtorin e pavlerë hidheni përjashta në errësirë, ku ka vajtim e kërcëllimë dhëmbësh”».
Gjykimi i kombeve
31 «Kur Biri i njeriut të vijë në lavdinë e tij bashkë me të gjithë engjëjt, do të ulet mbi fronin e tij të lavdishëm. 32 Të gjitha kombet do të mblidhen para tij dhe ai do t'i ndajë njërin nga tjetri, siç ndan bariu delet nga dhitë. 33 Delet do t'i vërë në të djathtë, ndërsa dhitë në të majtë.
34 Pastaj mbreti do t'u thotë atyre që janë në të djathtën e tij: “Ejani, o të bekuarit e Atit tim, trashëgojeni mbretërinë e përgatitur për ju që nga krijimi i botës, 35 sepse pata uri e më dhatë për të ngrënë, pata etje e më dhatë për të pirë, isha i huaj e më pritët, 36 isha i zhveshur e më veshët, isha i sëmurë dhe erdhët të më shihni, isha në burg dhe erdhët tek unë”. 37 Atëherë të drejtët do t'i përgjigjen: “Zot, kur të pamë të uritur e të dhamë për të ngrënë? Ose të pamë të etur e të dhamë për të pirë? 38 Dhe kur të pamë të huaj e të pritëm apo të zhveshur e të veshëm? 39 Kur të pamë të sëmurë ose në burg dhe erdhëm te ti?”. 40 Mbreti do t'u përgjigjet: “Me të vërtetë po ju them se sa herë e keni bërë këtë gjë për njërin nga këta vëllezërit e mi më të vegjël, ma keni bërë mua”.
41 Pastaj do t'u thotë atyre që janë në të majtën e tij: “Largohuni prej meje, o të mallkuar, në zjarrin e amshuar që është përgatitur për djallin dhe engjëjt e tij, 42 sepse pata uri e nuk më dhatë për të ngrënë, pata etje e nuk më dhatë për të pirë, 43 isha i huaj e nuk më pritët, isha i zhveshur e nuk më veshët, isha i sëmurë dhe në burg e nuk erdhët të më shihni”. 44 Atëherë edhe ata do të përgjigjen: “O Zot, kur të pamë të uritur, të etur, të huaj, të zhveshur, të sëmurë apo në burg e nuk të shërbyem?”. 45 Ai do t'u thotë: “Me të vërtetë po ju them se sa herë që nuk e keni bërë këtë për ndonjërin nga vëllezërit e mi më të vegjël, nuk ma keni bërë as mua”.
46 Këta do të shkojnë në dënimin e amshuar, ndërsa të drejtët në jetën e amshuar».
1 Reɣnia e cièλvet athèr kaa me ken barabàr me thettvet virginèscia: zilat tui marr kanilat e vet, duulne perpara dhândrit e nusses.
2 E pes prei kssòsc iscin t’ mârra, e pes t’ urta:
3 E pes t’ mârrat, si muurne kanilat, nuk muurne voin me veti:
4 E t’ urtat basck me kanila muurne edhè voin n’ ân t’ veta.
5 E tui vanue dhândri, atò t’ pergiùmscme i muurne t’ githat giùmi.
6 E n’ miessnàt u bââ gni brim: Cè po vièn dhândri, delni atii perpara.
7 Athèr u ciuene t’ gith atò virginèscia, e goditne kanilat e veta.
8 E t’ mârrat thane t’ ùrtavet: Na èpnie nee prei voit tui: psè kanilat tâân po fiken.
9 T’ urtat pergièɣne, tui than: Aboλà mos t’ mungòn neve e juve, sckoni mââ mir tu atà ci e scièssin, e bleni per veti.
10 E tui voit me blee, erdh dhândri: e atò ci iscin gadi, hîîne me atè n’ darsm, e u myλ dera.
11 E nnevone erdhne edhè tièrat virginèscia, tui than: Ԑot, Ԑot, na cil.
12 E ai tui pergièg e tha: Per t’ vertèt po ju tham, nuk po ju gnoff.
13 Rrini ciuem praa, psè nuk dini as diten, as oren.
14 Psè sikursè gni nièri tui voit largh, thirri yԑmeciàrt e vet, e dha n’ dor tynvet gith giââ e vet.
15 E gnenit dha pes talenta, e gnenit dyy, e gnenit gni, gith t’ zilit sikundersè iscte virtytin e tii, e me gni her sckoi.
16 E voiti ai, ci pat marr pes talentat, e tui rescperue me ta, fitoi edhè pes tièra.
17 Asctù edhè ai, ci kiscte marr dyy, fitoi edhè dyy tièra.
18 Por ai, ci kiscte marr gni, sckoi e bâni gni grop n’ dhee, e mscèhi paret e ԑotniis vet.
19 E mas sciùm motit erdh ԑotnia i atyne yԑmeciàrve, e thirri atà me i dhanun essàp.
20 E u affrue ai, ci kiscte marr pes talenta, e i dha edhè pes tieer talenta, tui than: Ԑot, ti m’ kee dhan pes talenta, cè pes mââ sciùm, ci e kam fitue.
21 Tha atii ԑotnia: Fort mir, yԑmeciàri i mir e besnìk, psè n’ pak jee ken besnìk, kam me t’ bââ ԑotnii t’ sciùmës, hîîn n’ gaԑmèn t’ ԑotniis tyt.
22 E u affrue edhè ai tiètri, ci kiscte marr dyy talentat, e tha: Ԑot, ti m’ dhae dyy talenta, cè ci une fitova edhè dyy tièra.
23 Tha atii ԑotnia: Mir fort, yԑmeciàri i mir e besnìk, psè jee ken besnìk n’ pak, kam me t’ bââ ԑotnii t’ sciùmës, hîîn n’ gaԑmèn t’ ԑotniis tyt.
24 E tui affrue edhè ai ci kiscte marr gni talènt, e tha: Ԑot, une di ci ti jee gni nièri i sctrenguescm, korr ku nuk kee mièλ, e mledh ku nuk kee derdh:
25 E tui drasct sckova, e msceha n’ dhee talentin tândin: cè kee scka âsct jòtia.
26 E tui pergièg ԑotnia, tha atii: Yԑmeciàri mrapsct, e demèl, ti diisce se une korri ku nuk kam mièλ, e mledhi ku nuk kam derdh:
27 Vièfti tyy praa me dhan paret e mia serraffvet, e tui ardh une kiscna marr po scka âsct èmia me faide.
28 Hicni praa prei sì talentin, e èpnie atii, ci kaa dhett talentat.
29 Psè atii ci kaa kaa meu dhanun, e kaa me pass sciùm: por atii, ci nuk kaa, kaa meu hièk edhè atè, ci duket me pass.
30 E yԑmeciàri i paa vièfscm cìttnie n’ terr t’ priàsctem: atỳ kaa me ken vai, e t’ kerssitun t’ dhâmvet.
31 E kuur t’ viin i Biri nièrit n’ madhnii t’ vet, e me tè t’ gith êgnit, athèr kaa me nnei permì selii t’ madhniis vet:
32 E kan meu mledhun perpara tii t’ gith ginnt, e ai kaa me daa atà gneni prei tiètrit, sikursè ciobani daan delet prei edhasc:
33 E kaa me vûû berret n’ ân t’ diàtht t’ veten, e edhat n’ ân t’ sctermanghet.
34 Athèr kraili kaa me than atyne, ci kan me ken n’ ân t’ diàtht t’ tii: Eni, t’ beekueme prei Babs tem, merrni reɣniin bââmun gadi juve ciỳsc se prei t’ fiλuemit e dyrgnââs.
35 Psè patta ûû, e m’ keni dhan mue me hângher: patta et, e m’ keni dhan mue me pii: iscna mysafiir, e m’ keni dhan mue konàk:
36 I scdèsciun, e m’ keni vèsciun: i smut, e keni ardh me m’ paa: n’ hapsane iscna, e keni ardh te une.
37 Athèr kan me pergièg atii t’ dreitit, tui than: Ԑot, kuur t’ kena paa tyy t’ ûnscm, e t’ kena dhan me hângher: eccm, e t’ kena dhan tyy me pii?
38 E kuur t’ kena paa tyy mysafiir, e t’ kena sctii mrênna: zuplàk, e t’ kena vèsciun?
39 O kuur t’ kena paa tyy t’ i smut: o n’ hapsane, e kena ardhun me t’ paa?
40 E tui pergièg kraili, kaa me than atyne: Per t’ vertèt po ju tham, gith saa her ci keni bââ nnoi senn gnenit prei kssisc vλaԑnesc t’ mii mââ t’ voghle, mue ma keni bââ.
41 Athèr kaa me than edhè atynvet, ci kan me ken n’ ân t’ sctermanghet: Largohi prei mejet, t’ maλkueme, n’ ԑiàrm t’ paa‐sosmë, ci kiè bââmun gadi diàλit, e êgnvet tii.
42 Psè patta ûû, e nuk m’ keni dhan mue me hângher: patta et, e nuk m’ keni dhan mue me pii:
43 Iscna mysafiir, e nuk m’ keni dhan konàk: scdèsciun, e s’ m’ keni vèsciun: i smut, e haps, e s’ keni ardh me m’ paamun.
44 Athèr kan me pergièg atii edhè atà, tui than: Ԑot, kuur t’ kena paa tyy ûnscm, o eccm, o mysafiir, o zupλàk, o i smut, o haps, e s’ t’ kena scerbye tyy?
45 Athèr kaa me pergièg atyne, tui than: Per t’ vertèt po ju tham: Saa her ci nuk keni bââ gnenit prei kssisc t’ voghlesc, as mue s’ keni bââ.
46 E kan me voit ktà n’ munnìm t’ paa‐sosmë: e t’ dreitit n’ jet e t’ paa‐sosmë.