Tradita e të parëve
(Mk 7.1-23)1 Farisenjtë dhe shkruesit erdhën te Jezui nga Jerusalemi e i thanë: 2 «Përse dishepujt e tu e shkelin traditën e të parëve? Ata nuk i lajnë duart kur hanë». 3 Jezui u përgjigj: «Po ju, pse e shkelni urdhërimin e Perëndisë për hir të traditës suaj? 4 Se Perëndia ka thënë: ndero atin tënd e nënën tënde dhe kush flet keq për të atin e të ëmën, të dënohet me vdekje. 5 Por ju thoni: “Kush i thotë të atit apo të ëmës se ndihmën që do t'ju jepja juve po ia kushtoj Perëndisë, 6 ai është i çliruar nga detyrimi për të nderuar të atin ”. Kështu, për shkak të traditës suaj keni shfuqizuar fjalën e Perëndisë. 7 Hipokritë! Mirë profetizoi Isaia për ju, kur tha:
8 ky popull më nderon me buzë,
por zemrat e tyre janë larg meje.
9 Më kot më nderojnë,
përderisa japin si mësim të Zotit
urdhrat e njerëzve ».
10 Pastaj e thirri turmën pranë vetes e tha: «Dëgjoni e merrni vesh! 11 Njeriun nuk e ndot çfarë hyn në gojë, por e ndot çfarë del prej saj».
12 Atëherë erdhën dishepujt e i thanë: «A e di se u je bërë pengesë farisenjve kur e kanë dëgjuar këtë gjë?». 13 Jezui u përgjigj: «Çdo bimë që nuk është mbjellë nga Ati im, do të shkulet me gjithë rrënjë. 14 Lërini ata! Ata janë të verbër që udhëheqin të verbër. Nëse një i verbër i prin një të verbri tjetër, do të bien të dy në gropë».
15 Por Pjetri i tha: «Na e shpjego këtë shëmbëlltyrë». 16 Jezui tha: «Ende nuk e keni kuptuar? 17 A nuk e dini se çfarë hyn në gojë, kalon në bark e pastaj jashtëqitet? 18 Ndërsa çfarë del nga goja rrjedh nga zemra dhe kjo e ndot njeriun. 19 Nga zemra dalin mendimet e këqija, vrasjet, tradhtitë bashkëshortore, kurvëritë, vjedhjet, dëshmitë e rreme e fyerjet. 20 Këto e ndotin njeriun e jo ngrënia me duar të palara».
Besimi i gruas kananite
(Mk 7.24-30)21 Jezui u largua që andej e shkoi në rrethinat e Tirit e të Sidonit. 22 Dhe ja, një grua kananite, nga ajo krahinë, shkoi e i tha me zë të lartë: «Ki mëshirë për mua, o Zot, Biri i Davidit, se vajzën time e ka pushtuar keq djalli». 23 Por Jezui nuk iu përgjigj. Dishepujt e tij iu afruan e i thanë: «Largoje atë, se na vjen nga pas duke bërtitur». 24 Ai u përgjigj: «Unë jam dërguar vetëm te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit». 25 Por ajo erdhi, i ra në gjunjë e i tha: «O Zot, më ndihmo!». 26 Ai iu përgjigj: «Nuk është mirë të marrësh bukën e fëmijëve e t'ua hedhësh qenve». 27 Ajo i tha: «Po, o Zot, por edhe qentë hanë thërrimet që bien nga tryeza e të zotëve». 28 Jezui iu përgjigj: «O grua, i madh është besimi yt! Le të bëhet ashtu siç dëshiron». Vajza e saj u shërua që në atë çast.
Shërimi i shumë njerëzve
29 Jezui u largua që andej e shkoi bregut të liqenit të Galilesë. U ngjit në mal dhe u ul aty. 30 Turma të mëdha erdhën tek ai duke sjellë me vete të çalë, të verbër, të gjymtuar, memecë e shumë të tjerë. I ulën te këmbët e tij dhe ai i shëroi. 31 Kështu turmat u mrekulluan kur panë memecët që po flisnin, të gjymtuarit që shëroheshin, të çalët që ecnin, të verbrit që shikonin dhe përlëvduan Perëndinë e Izraelit.
Ushqimi i katër mijë vetave
(Mk 8.1-10)32 Pastaj Jezui thirri pranë vetes dishepujt e u tha: «Më dhimbset turma, se kanë tri ditë që rrinë me mua e nuk kanë asgjë për të ngrënë. Nuk dua t'i lë të shkojnë të uritur e të mbeten rrugës». 33 Dishepujt i thanë: «Ku ta gjejmë gjithë atë bukë në shkretëtirë për të ushqyer tërë këtë turmë?». 34 Jezui i pyeti: «Sa bukë keni?». Ata iu përgjigjën: «Shtatë bukë e disa peshq të vegjël». 35 Pasi urdhëroi turmën të ulej përdhe, 36 mori shtatë bukët dhe peshqit, tha lutjen e falënderimit, i theu bukët, ua dha dishepujve e dishepujt ua dhanë turmave. 37 Të gjithë hëngrën e u ngopën dhe morën me vete shtatë shporta me copat që tepruan. 38 Ata që hëngrën ishin katër mijë burra, përveç grave e fëmijëve. 39 Jezui i shpërndau turmat, hipi në varkë e shkoi në krahinën e Magadanit.
1 Athèr u affruene atii prei Jeruԑalemit Sckribet, e Fariseit, tui than:
2 Psè discèpuit e tuu ciartin adetet e t’ moccvet? psè nuk laain duurt e veta kuur hâân buk.
3 E ai tui pergièg tha atyne: Psè edhè ju ciàrtini urdhnimin i Tenԑòt per sebèt t’ adètëvet tuja? Psè Ԑotỳn tha:
4 Nneerò baben e nânen, e: Kusc t’ keet maλkue baben, ja nânen, let vritet.
5 E ju po thoni: Gith‐kusc t’ keet than babs, ja nânës: Cfar do dhuntii ci âsct bââ prei mejet, kaa me vièft tyy:
6 E nuk kaa me nneerue baben e vet, ja nânen e vet: e keni ciàrt urdhnimin i Tenԑòt per sebèt t’ adetit tui.
7 T’ ipokrit, mir profetizoi per ju Isaìa, tui than:
8 Ky popuλ po m’ nneeròn me goi: por ԑemra e atyne âsct largh prei meje.
9 E paa arsye po nneeroin mue, tui msue dotrinat, e urdhnimet nièrԑvet.
10 E thirri nnei veti haλkun, e tha atyne: Nniini, e merrni‐vesc.
11 Jò scka hîîn n’ goi, nnyen nièrin: por scka dell prei gojet, cikiò âsct ci nnyen nièrin.
12 Athèr u avitne discèpuit e tii, e thane atii: A di ti se Fariseit, tui nnie ket fiàl, jan sckannaλizuem?
13 E ai tui pergièg tha: Gith pem, ci nuk vûûni Baba jem i cièλs, kaa meu sckuλ.
14 Mos kciỳrni atà: jan t’ verbet, e priist t’ vèrbëvet. Por gni i verbet n’ perzièλt gni tièter t’ verbet, t’ dyy bien n’ grop.
15 E Pièter tui pergièg, tha atii: Scpiegona nee ket scemλtỳr.
16 E ai tha: E edhè ju alaa jeni paa menn?
17 Nuk merrni‐vesc se gith scka, ci hîîn n’ goi, sckon n’ bark, e prei ndyi dell priàscta?
18 E scka dell prei gojet, vièn prei ԑemret, e kiò nnyen nièrin:
19 Psè prei ԑèmret dallin mennimet e kccia, giaksiit, kurveniit, dhunniit, hainiit, descmiit e rrêêscme, t’ trumet.
20 Ktò jan, ci nnyin nièrin. Por me hângher paa laa duurt, nuk nnyen nièrin.
21 E duul Jeԑu prei assì venni e sckoi n’ ân t’ Tirit, e Sidonit.
22 E cè gni grue Cananea dallun prei assì hudùtsc bertitti, tui than atii: Kii miscrier per mue, o Ԑot, biir i Davidit: e bia e eme âsct munnue këcc prei diàλit.
23 E ai s’ dha far gievapi. E tui affrue discèpuit e tii lutscin atè tui than: Lsciöe atè: psè po bertèt mas nesc.
24 E ai tui pergièg tha: Nuk jam ciue vec se per berret, ci jan bièrrun prei scpies Iԑraèlit.
25 E ajò u affrue, e adhroi atè, tui than: O Ԑot, nnimò mue.
26 E ai tui pergièg tha: S’ âsct mir me marr buken e biivet, e me ja citt ciènëvet.
27 E ajò tha: Asctù, Ԑot: psè edhè klysct hâân dronzat, ci bien prei sofret ԑotniivet vet.
28 Athèr tui pergièg Jeԑu, tha assai: O grue, feja jote âsct e madhe: u bâft tyy sikursè do. E u scnosc e bia assai prei assì sahati.
29 E si pat sckue Jeԑu prei knei, erdh kâh âna e deetit e Galilees: e tui hyp n’ mal, u ull atỳ.
30 E u affruene atii sciùm haλk, tui pass me veti t’ paa‐goi, t’ verbet, t’ sckièpet, t’ sakatet, e sciùm t’ tieer: e cittne atà nner kâmt t’ tii, e scnosci atà:
31 Kacc ci haλku ciudìthei, tui paa t’ paa‐goi tui fol, t’ sckièpet tui ezz, t’ verbet tui paam: e levdoiscin Ԑotin e Iԑraèlit.
32 E Jeԑu, thirri nnei veti discèpuit e vet, e tha: Kam t’ dhimtun per ket haλk, psè jan trii ditta ci cinnroin me mue, e nuk kan scka me hângher: e s’ due me i lân atà me sckue gninuescem, aboλà mos t’ jessin n’ rugh.
33 E thane atii discèpuit: E kâh do t’ nzièrrin na n’ sckretii kacc sciùm buk, per me nghîî gith ket haλk?
34 E tha Jeԑu atyne: Saa buk keni? E atà i pergièɣne: Sctat, e dissaa pesckt t’ voghle.
35 E urdhnoi haλkut, ci t’ ùllei n’ tok.
36 E tui marr sctat bukt, e pesckit, e tui fall nneerës, i theu, e i dha discèpuivet vet, e discèpuit i dhane pòpuλit.
37 E t’ gith hângrene, e u nghîîne: e scka teproi prei zopasc, mlodhne sctat scport plott.
38 E atà, ci patne hângher, iscin kater mii burra, pos t’ voghlit e graat.
39 E si lscioi haλkun, hîîni n’ bark: e sckoi n’ kufî t’ Magedanit.