Për shkruesit dhe farisenjtë
(Mk 12.38-40Lk 11.37-52Lk 20.45-47)
1 Atëherë Jezui u tha turmave e dishepujve: 2 «Shkruesit e farisenjtë janë ulur në katerdrën e Moisiut. 3 Bëni e zbatoni gjithçka që ju thonë ata, por mos veproni sipas veprave të tyre, se nuk veprojnë siç thonë. 4 Lidhin barrë të rënda që mbahen me vështirësi e ua vënë njerëzve mbi shpatulla, por vetë nuk duan t'i lëvizin as me gisht. 5 Të gjitha veprat i bëjnë për t'u dukur para njerëzve. Thekët i mbajnë të gjera e cepat e petkut të gjata. 6 U pëlqen të kenë vendin e nderit nëpër festa dhe vendet e para nëpër sinagoga. 7 Duan që njerëzit t'i përshëndesin nëpër sheshe e t'i thërrasin “mësues” .
8 Por ju mos lejoni t'ju thërrasin mësues, sepse një është mësuesi juaj dhe ju jeni të gjithë vëllezër. 9 Mos quani askënd mbi tokë atë, se Ati juaj është një: ai që është në qiell. 10 Mos lejoni t'ju thërrasin prijës, se e keni një prijës, Krishtin. 11 Kush është më i madhi ndër ju, të jetë shërbëtori juaj. 12 Kush lartëson veten, përulet dhe kush përul veten, lartësohet».
13-14 «Mjerë ju, o shkrues e farisenj hipokritë, që u mbyllni njerëzve mbretërinë e qiellit! As vetë nuk hyni brenda e as lejoni të hyjnë ata që duan ».
15 «Mjerë ju, o shkrues e farisenj hipokritë, që përshkoni detin e tokën për të kthyer një njeri në besim dhe më pas e bëni bir të Gehenës dy herë më shumë se veten tuaj!».
16 «Mjerë ju, o udhërrëfyes të verbër, që thoni: “Nëse dikush betohet për tempullin, s'ka gjë, por nëse betohet për arin e tempullit, është i detyruar ta mbajë betimin”. 17 Të marrë e të verbër! Çfarë është më i rëndësishëm, ari apo tempulli që e shenjtëron arin? 18 Ju thoni: “Nëse dikush betohet për altarin, s'ka gjë, por nëse betohet për dhuratën që gjendet mbi altar, është i detyruar të mbajë betimin”. 19 Të verbër ! Çfarë është më e rëndësishme, dhurata apo altari që e shenjtëron dhuratën? 20 Sepse kush betohet për altarin, betohet për të dhe për gjithçka që gjendet mbi altar. 21 Kush betohet për tempullin, betohet për të dhe për atë që banon në tempull. 22 Kush betohet për qiellin, betohet për fronin e Perëndisë dhe për atë që rri ulur mbi fron».
23 «Mjerë ju, o shkrues e farisenj hipokritë! Ju i kushtoni Perëndisë një të dhjetën e mendrës, të koprës e të kuminit, por lini pas dore gjërat më me peshë të ligjit: drejtësinë, mëshirën e besnikërinë. Këto duhet të zbatoni, pa lënë pas dore të tjerat. 24 Udhërrëfyes të verbër! Ju kulloni pijen për të hequr mushkonjën, por gëlltitni devenë!».
25 «Mjerë ju, o shkrues e farisenj hipokritë! Ju pastroni anën e jashtme të kupës e të pjatës, por brenda ato janë plot me vjedhje e shfrenim. 26 Farise i verbër, pastro më parë anën e brendshme të kupës e të pjatës, që të jetë e pastër edhe ana e jashtme».
27 «Mjerë ju, o shkrues e farisenj hipokritë! Ju ngjani me varre të zbardhura që duken të bukura nga jashtë, por brenda janë plot me eshtra të vdekurish e gjithfarë ndyrësish. 28 Kështu, nga jashtë ju shfaqeni para njerëzve si të drejtë, por përbrenda jeni plot hipokrizi e paudhësi».
Mjerë ju
29 «Mjerë ju, o shkrues e farisenj hipokritë, se ndërtoni varret e profetëve e stolisni përmendoret e të drejtëve! 30 Ju thoni: “Po të kishim jetuar ne në kohën e etërve tanë, nuk do të kishim marrë pjesë në derdhjen e gjakut të profetëve”. 31 Kështu dëshmoni kundër vetes suaj, se jeni bij të atyre që vranë profetët. 32 Çojeni deri në fund veprën e nisur nga etërit tuaj. 33 Gjarpërinj e pjellë nepërkash, si do t'i shmangeni dënimit të Gehenës? 34 Prandaj unë po ju dërgoj juve profetë, të urtë dhe shkrues. Disa prej tyre do t'i vrisni e do t'i kryqëzoni, të tjerë do t'i rrihni në sinagogat tuaja e do t'i përndiqni nga qyteti në qytet 35 dhe kështu do të bjerë mbi ju tërë gjaku i drejtë i derdhur mbi tokë, që nga gjaku i Abelit të drejtë, deri te gjaku i Zakarisë, birit të Barakut, që e vratë mes shenjtërores e altarit. 36 Me të vërtetë po ju them se të gjitha këto gjëra do të bien mbi këtë brezni».
Vajtimi për Jerusalemin
(Lk 13.34-35)
37 «Jerusalem, Jerusalem, ti që vret profetët e që me gurë i vret të dërguarit e Perëndisë! Sa herë kam dashur t'i mbledh bijtë e tu, siç mbledh klloçka zogjtë e vet nën krahë, por ju nuk deshët! 38 Ja, shtëpia juaj do të mbetet e shkretë. 39 Unë po ju them se nuk do të më shihni më, derisa të thoni:
bekuar qoftë
ai që vjen në emër të Zotit! ».
1 Athèr Jeԑu foli haλkut, e discèpuivet vet,
2 Tui than: Permì selii t’ Moiseit nneitne Sckribet, e Fariseit.
3 T’ gith scka praa ci kan me ju than juve, mmaani e bâni: por sikundersè veprat e tyne mos bâni: psè thon, e nuk bâin.
4 Psè lidhin baarr t’ rânna, e paa t’ mmàituna, e nkarkoin permì krahat t’ nièrԑvet: por atà nuk duun me i luit me ghisct vet.
5 E bâin tetâna veprat e veta aboλà ci t’ scihen prei nièrԑsc: po sctriin filatèriat e veta, e sgiânòin fort fundet e petkut.
6 E duun vennet e para n’ gosta, e para seliit n’ Sinagoga,
7 E t’ perscnnètunet n’ per sakace, e meu thirrun prei nièrԑsc mièscter.
8 E ju mos thirri Mièscter: psè gni âsct Mièsctri jui, e ju jeni t’ gith vλaԑen.
9 E ju mos thirrni nnò kenn bab permì tok: psè gni âsct Baba jui, ci rri n’ cièλt.
10 As mos thirri mièscter: psè Mièsctri jui gni âsct, Kriscti.
11 Kusc âsct mââ i madh nnèr ju, kaa me ken scerbetori jui.
12 E kusc kaa meu ciue nelt, kaa me ken posctnue: e kusc kaa meu posctnue, kaa me ken ciue nelt.
13 E vai haλi per ju, Sckribe e Farisei t’ ipokrit: psè myλni reɣniin e cièλvet perpara nièrԑsc. Psè as ju s’ hîîni, as s’ lêni me hîî atà, ci jan n’ t’ hîîmun.
14 Vai haλi per ju, Sckribe e Farisei t’ ipokrit: ci perpiini sctpiat t’ vèjavet, me sckaìk t’ uratvet ghiaata: per ket pun keni me ken gikue mââ sctrenguescim.
15 Vai haλi per ju, Sckribe e Farisei t’ ipokrit: psè kerkoni deetin e token, per me bââ gni sciòcc n’ fee: e massì âsct bââmun, bâni atè t’ birin e gehenemit dyy her mââ teper se ju.
16 Vai haλi per ju, priiss t’ verbe, ci thoni: Gith‐kusc t’ keet bââ bee per kisc, nuk âsct giââ: por kusc t’ keet bââ bee per aar t’ kiscs, âsct n’ borg.
17 T’ mârr, e t’ verbe. Psè scka âsct mââ teper, aari, o kìscia, ci scêitnòn aarin?
18 E kusc t’ keet bââ bee per lteer, nuk âsct giââ: por kusc t’ keet bââ per dhuntii, ci âsct permì atè, jett n’ borg.
19 T’ verbe: E scka âsct mââ teper, dhuntia, o lteri, ci scêitnòn dhuntiin?
20 Kusc praa bân bee per lteer, bân bee edhè per tè, e per t’ gith sennet, ci jan permì atè.
21 E gith‐kusc bân bee per kisc, bân bee per tè, e per atè, ci rri n’ tè:
22 E kusc bân bee per cièλ, bân bee per divàn t’ Tenԑòt, e per atè, ci rri permì atè.
23 Vai haλi per ju, Sckribe e Farisei t’ ipokrit: ci pagoni t’ dheiten e mennrës, e meràcies, e kuminit, e keni braktìss mââ t’ mdhaa e ligs, e dreita, e miscrìeria, e feja. Ktò kafsc vièfti me i bââ, e atò mos me i lânun.
24 Priiss t’ verbe, ci hicni miscajen e perpiini deven.
25 Vai haλi per ju, Sckribe e Farisei t’ ipokrit, ci lani t’ priàscta e gots e e cieniis: e per mrênna jeni plott me grabii, e me fλigsctii.
26 Farisee i verbet, dliir mas‐pari scka âsct per mrênna e gots e e cieniis, aboλà edhè t’ priàsctemit t’ bâhet i dliirun.
27 Vai haλi per ju, Sckribe e Farisei t’ ipokrit: ci jeni barabàr me vorre t’ ԑbàrdhuna, ci priàsct duken t’ bùkura nièrԑvet, por mrênna jan plott me esctna t’ dèkunëvet, e gith far fλigsctii.
28 Ksctù edhè ju priàscta t’ dreit dukni nièrԑve: e per mrênna jeni plott me ipokrisii, e me t’ këcc.
29 Vai haλi per ju, Sckribe e Farisei t’ ipokrit, ci goditni vorret e profetvet, e bukuroni arkat e t’ dreitvet,
30 E thoni: Na me pass ken n’ vakt babvet tâân, nuk iscin ken faitoore si atà n’ giàk t’ profetvet.
31 Ksctù ju jeni ispaat kunra vetveti, se jeni t’ biit e atyne, ci mytne profetet.
32 Edhè ju muscni plott massen e babvet tai.
33 Giàrpi far e scelìgavet, si do t’ psctoni ju prei giỳgit t’ gehenemit?
34 Per ktè cè une po cioi juve profetet, e t’ diiscmit, e sckribet, e prei assìsc keni me myt, e keni me krygԑue, e prei assìsc keni me rrahun n’ sinagoga tuja, e keni me i perԑânun prei sceherit n’ tièter scehèr:
35 Aboλà ci t’ bien permì ju gith giàku i dreit, ci u derdh permì dhee, prei giàkut Abelit t’ dreitit deri m’ giàk t’ Zakariis t’ birit Barakiis, ci keni myt nner mièt kiscs e lterit.
36 Per t’ vertèt po ju tham, se t’ githat ktò kan me ardh permì ket ginii.
37 Jeruԑalèm, Jeruԑalèm, ci po myt profetet, e vret me guur atà, ci tu ti jan ciue, saa her kam dasct me mledh biit e tuu, sikursè pula mledh ԑoght e vet nnen krah, e nuk descte?
38 Cè kaa per t’ ju lânun juve sckret sctpia jui.
39 Psè po ju tham juve, sckeni me m’ paa mas sodit, deri ci t’ thoni: Kiòft i beekue ai, ci vièn n’ emn t’ Tenԑòt.