Dorëzimi te Pilati
(Mk 15.1Lk 23.1-2Gjn 18.28-32)1 Në mëngjes herët të gjithë kryepriftërinjtë e pleqtë e popullit vendosën së bashku ta dënonin Jezuin me vdekje. 2 Pasi e lidhën, e morën e ia dorëzuan Pilatit, qeveritarit.
Vdekja e Judës
(Vp 1.18-19)3 Kur pa Juda, ai që e tradhtoi, se Jezuin e dënuan, u pendua, ia ktheu kryepriftit e pleqve tridhjetë monedhat e argjendta 4 e u tha: «Kam mëkatuar se tradhtova gjakun e pafajshëm». Ata i thanë: «E ç'na duhet neve! Kjo është punë për ty». 5 Pasi i hodhi monedhat e argjendta në tempull, u largua dhe shkoi e vari veten.
6 Kryepriftërinjtë morën monedhat e argjendta e thanë: «Nuk është e lejueshme t'i vëmë këto para në thesarin e tempullit, sepse janë para gjaku». 7 Atëherë vendosën të blinin me to arën e një poçari për ta bërë varrezë të huajsh. 8 Për këtë arsye ajo arë është quajtur deri më sot «Ara e Gjakut». 9 Kështu u përmbush çfarë qe thënë nga profeti Jeremi:
i morën tridhjetë monedhat e argjendta,
çmimi që kishin dhënë bijtë e Izraelit,
10 e blenë me to Arën e Poçarit,
siç më kishte urdhëruar Zoti.
Te Pilati
(Mk 15.2-5Lk 23.3-5Gjn 18.33-38)11 Jezui qëndronte para qeveritarit dhe ai e pyeti: «A je ti mbreti i judenjve?». Jezui i tha: «Ti vetë po e thua». 12 Por, kur e padisnin kryepriftërinjtë dhe pleqtë, nuk jepte asnjë përgjigje. 13 Atëherë Pilati i tha: «A nuk dëgjon sa gjëra po dëshmojnë kundër teje?». 14 Por Jezui nuk iu përgjigj asnjë padie, gjë që e çuditi shumë qeveritarin.
Dënimi me vdekje
(Mk 15.6-15Lk 23.13-25Gjn 18.39—19.16)15 Për çdo festë Pashke qeveritari e kishte bërë zakon të lironte një të burgosur sipas kërkesës së turmës. 16 Në atë kohë kishin në burg një të burgosur shumë të njohur që quhej Jezu Baraba. 17 Kur u mblodh turma, Pilati u tha: «Cilin doni t'ju liroj, Jezu Barabën apo Jezuin që quhet Krisht?». 18 Sepse e dinte se Jezuin e kishin dorëzuar nga smira.
19 Ndërsa Pilati ishte i ulur në fronin e gjykatësit, e shoqja i çoi fjalë: «Mos u ngatërro me atë njeri të drejtë, sepse sot kam vuajtur shumë në ëndërr për shkak të tij». 20 Por kryepriftërinjtë e pleqtë ia mbushën mendjen turmës që të kërkonin Barabën e të vrisnin Jezuin. 21 Qeveritari u tha përsëri: «Cilin nga të dy doni t'ju liroj?». Ata iu përgjigjën: «Barabën!». 22 Pilati i pyeti: «Atëherë çfarë të bëj me Jezuin që quhet Krisht?». Të gjithë i thanë: «Të kryqëzohet!». 23 Ai u tha: «Përse, ç'të keqe ka bërë?». Por ata thirrën edhe më fort: «Të kryqëzohet!». 24 Kur Pilati e pa se nuk po arrinte asgjë, por përkundrazi, po fillonte rrëmuja, mori ujë, lau duart para turmës e tha: «Unë nuk kam faj për gjakun e këtij njeriu. Është puna juaj!». 25 I gjithë populli u përgjigj: «Gjaku i tij rëntë mbi ne e mbi fëmijët tanë!». 26 Atëherë Pilati liroi Barabën, ndërsa Jezuin, pasi e fshikulluan, e dorëzoi që ta kryqëzonin.
Tallja
(Mk 15.16-20Gjn 19.2-3)27 Atëherë ushtarët e qeveritarit e futën Jezuin në pretorium dhe mblodhën tek ai tërë kohortën. 28 E zhveshën dhe e mbështollën me një petk të kuq. 29 Pastaj thurën një kurorë me gjemba e ia vunë në kokë. Në dorë i dhanë një kallam dhe, duke rënë në gjunjë para tij, talleshin me të e i thoshin: «Tungjatjeta, o mbreti i judenjve!». 30 E pështynë, morën një kallam dhe e godisnin në kokë. 31 Pasi e tallën, ia hoqën petkun, e veshën me rrobat e veta dhe e çuan për ta kryqëzuar.
Kryqëzimi
(Mk 15.21-32Lk 23.26-43Gjn 19.17-27)32 Kur dolën përjashta, ndeshën një njeri nga Kirena, që quhej Simon, të cilin e detyruan të mbartte kryqin e Jezuit. 33 Kur arritën te një vend që quhet Golgota, që do të thotë «Vendi i Kafkës», 34 i dhanë të pijë verë me një përzierje të hidhur, por kur e provoi, Jezui nuk deshi ta pijë.
35 Pasi e kryqëzuan, hodhën short për të ndarë rrobat e tij. 36 Pastaj u ulën e po e ruanin. 37 Mbi kokë i vunë shkrimin me shkakun e dënimit: «Ky është Jezui, mbreti i judenjve». 38 Bashkë me të kryqëzuan edhe dy kusarë, njërin në të djathtë e tjetrin në të majtë.
39 Kalimtarët e fyenin, tundnin kokën 40 e thoshin: «Ti që do ta shkatërroje tempullin e do ta ndërtoje për tri ditë, shpëto veten nëse je Biri i Perëndisë e zbrit nga kryqi!». 41 Edhe kryepriftërinjtë me shkruesit dhe pleqtë e tallnin e thoshin: 42 «Të tjerët i shpëtoi, ndërsa veten nuk e shpëtuaka dot. Ky që qenka mbreti i Izraelit, le të zbresë tani nga kryqi e atëherë do t'i besojmë. 43 Ky ka besuar në Perëndinë e ka thënë se është Biri i Perëndisë! Atëherë le ta shpëtojë Perëndia nëse e do». 44 Edhe kusarët që ishin kryqëzuar bashkë me të e përqeshnin në të njëjtën mënyrë.
Vdekja
(Mk 15.33-41Lk 23.44-49Gjn 19.28-30)45 Që nga mesdita e deri në orën tre pasdite u bë errësirë në gjithë tokën. 46 Rreth orës tre pasdite Jezui thirri me zë të lartë: «Eli, Eli, lema sabakthani ?» që do të thotë: «Perëndia im, Perëndia im, përse më braktise ?». 47 Disa nga ata që ishin aty kur e dëgjuan, thanë: «Ky po thërret Elinë». 48 Njëri prej tyre vrapoi, mori një sfungjer, e ngjeu në uthull, e vuri në një kallam e ia dha për ta pirë. 49 Të tjerët thoshin: «Prisni të shohim nëse do të vijë Elia për ta shpëtuar».
50 Jezui thirri përsëri me zë të lartë e dha shpirt. 51 Atëherë veli i tempullit u gris më dysh nga lart deri poshtë, toka u drodh e shkëmbinjtë u çanë. 52 Edhe varret u hapën e shumë trupa të shenjtësh që kishin vdekur u ngjallën 53 dhe, pasi dolën nga varret pas ngjalljes së tij, shkuan në qytetin e shenjtë e iu shfaqën shumë njerëzve.
54 Kryeqindësi dhe të tjerët që ishin me të për të ruajtur Jezuin, kur panë tërmetin dhe gjithçka që ndodhi, u frikësuan shumë e thanë: «Me të vërtetë ky qenka Biri i Perëndisë».
55 Aty gjendeshin edhe shumë gra që kishin shkuar pas Jezuit që nga Galilea dhe i kishin shërbyer. Ato po shikonin nga larg. 56 Ndër to ishte Maria Magdalena, Maria, nëna e Jakobit dhe Jozefit, si dhe nëna e bijve të Zebedeut.
Varrimi
(Mk 15.42-47Lk 23.50-56Gjn 19.38-42)57 Në mbrëmje erdhi një njeri i pasur nga Arimateja me emrin Jozef. Edhe ai kishte qenë dishepull i Jezuit. 58 Ai shkoi te Pilati e i kërkoi trupin e Jezuit. Atëherë Pilati urdhëroi t'ia jepnin.
59 Jozefi e mori trupin e Jezuit, e mbështolli me një pëlhurë të pastër prej liri 60 dhe e vendosi në varrin e ri që kishte hapur për vete në shkëmb. Pastaj rrokullisi një gur të madh te gryka e varrit e u largua.
61 Maria Magdalena dhe Maria tjetër po rrinin përballë varrit.
Rojat te varri
62 Të nesërmen ishte e shtunë . Kryepriftërinjtë dhe farisenjtë u mblodhën te Pilati 63 e i thanë: «Zotëri, na kujtohet se ai mashtrues, kur ishte ende gjallë, pati thënë: “Pas tri ditësh do të ngjallem”. 64 Prandaj jep urdhër që të sigurohet varri deri ditën e tretë, që të mos shkojnë dishepujt e tij për ta vjedhur trupin e pastaj t'i thonë popullit: “U ngjall prej të vdekurve”. Kështu mashtrimi i fundit do të jetë më i madh se i pari». 65 Pilati u tha: «Merrni roja dhe shkoni e siguroni varrin sa më mirë». 66 Ata shkuan dhe pasi e vulosën gurin e vendosën roja, e siguruan varrin.
1 Esaa duul drita, bââne ksciiλ t’ gith t’ part t’ mesctarvet, e plect e pòpuλit kunra Jeԑu, per me e myt.
2 E pruune atè lidhun, e e dhane n’ dor t’ Punzit Pilatit ԑabìt.
3 Athèr tui paa Juda, ci tradhtoi atè, se Jeԑu iscte gikuem; u peennue, e cioi tridhètt denàrt t’ sermit t’ parvet t’ mesctarvet, e plecvet.
4 Tui than: Fejeva, se tradhtova giàkun t’ paa‐fai. E atà thane: Na sckena gaile? kuitò ti.
5 E si i citti paret e sermit n’ kisc, u largue: e sckoi, e vuur vethen me gni konòp.
6 E t’ part t’ mesctarvet, mlodhne paret e sermit, e thane: Âsct jassàk me sctii atò n’ haԑne: psè jan kymeti i giàkut.
7 E bââne ksciiλ, e bleene prei assòsc gni ar kotrovagiis, per me vorrue jabangiit.
8 Per ket pun ajò ar thohet, Acèldama, do me than, ara e giàkut, deri m’ dit sodit.
9 Athèr u musc scka âsct than prei profetës Jeremiis, ci thot: E muurne tridhètt paret e sermit kymetin e tii, t’ zilen bleene me kymèt prei t’ biivet Iԑraèlit:
10 E dhane atò per aren e kotrovagiis, sikursè m’ urdhnoi Ԑoti mue.
11 E Jeԑu kiè sctii perpara ԑabitit, e ԑabiti pveti atè, tui than: A jee ti Kraili i Cfutvet? E tha Jeԑu atii: Ti thue.
12 E tui ken paditun prei s’ paresc t’ mesctarvet, e prei plecsc, kurgiââ s’ pergiègi.
13 Athèr Pilati i tha: A nuk nniin ti se saa senne thon kunra tejet?
14 E nuk pergiègi atii as gni fiàl, cekàcc ci u ciudìt fort ԑabiti.
15 E ԑabiti kiscte adèt n’ dit t’ madhe t’ festës me lsciue gnenin haps, t’ zilin döte pòpuλi.
16 E kiscte ai athèr gni haps ci fort me nnââm, emnit Barabba.
17 Tui ken praa atà mledhun, i tha Pilati: T’ zilin doni ci une t’ ja u lscioi juve: Barabben, o Jeԑu, ci thohet Kriscti?
18 Psè e diite ci per ԑmiir kiscin tradhtue atè.
19 E tui nnei ai n’ divàn, e sciòccia e tii i cioi fiàl atii, tui than: Mos u perԑìêi n’ pun t’ atii t’ dreiti, psè kam hièk fort sot n’ ânnerr per sebèt t’ tii.
20 E t’ part e mesctarvet, e plect bââne raԑii popuλin me lyp Barabben, e me bièrrun Jeԑu.
21 E ԑabiti tui pergièg, tha atyne: T’ zilin doni ju prei s’ dyysc ci t’ ja u lscioi? E thane atà: Barabben.
22 Pilati tha atyne: Scka t’ bâi praa me Jeԑu, ci thohet Kriscti?
23 Thane t’ githet: Let krygԑohet. E tha ԑabiti atyne: Cfar t’ këcct kaa bââ? E atà mââ fort bertitscin tui than Let krygԑohet.
24 E tui paa Pilati se kurgiââ sbââte dobii, por mââ e madhe bâhei ԑciùrma: muur ui, e lau duurt e veta perpara pòpuλit, tui than: I paa‐fai une jam kâh giàku i ktii t’ dreitit: ju keni me paa.
25 E tui pergièg gith pòpuλi, tha: Giàku i tii permì nee, e permì biit tâân.
26 Athèr lscioi atyne Barabben: e dha Jeԑu atyne me e rrah ci per me ken krygԑue.
27 Athèr soldetet e ԑabitit ciuene Jeԑu n’ obòrr, e mlodhne rreth tii gith tevabiin:
28 E si scdescne atè, i vûû n’ sctat gni binìsc boi kremesit,
29 E tui thuur gni kunòr ferrasc, ja vûûne permì kryet t’ tii, e gni kaλàm n’ dor t’ diàtht t’ tii. E tui raa n’ ghiui perpara tii, perbuԑscin atè, tui than: Fàllemi, kraili i Cfutvet.
30 E tui psctyym m’ tè, muurne kaλamin, e rràhiscin kryet e tii.
31 E massì ci perbuԑne atè, ja scdescne biniscin, e ja vescne petkat e veta, e ciuene atè per me e krygԑue.
32 E tui dall priàsct giètne gni nièri prei Cirenit, emnit Simòn: e me angarii e bââne me baart krygen e tii.
33 E mriine n’ venn, ci thohet Gòlgota, ci do me than venni i rasctit Krees.
34 E dhane atii me pii vêên t’ perԑieme me tamelth: e si e kerkoi, nuk desct me pii.
35 E massì e krygԑuene daane petkat e tii, tui citt sciòrt: aboλà ci t’ mùscei scka âsct than prei Profetet ci thot: Daane nner veti petkat e mia, e permì petk tem kan sctii sciòrtin.
36 E tui nnei ruiscin atè.
37 E vûûne permì kryet t’ tii fain e tii sckruem: Ky âsct Jeԑu Kraili i Cfutvet.
38 Athèr u krygԑuene me tè dyy haina: gneni n’ ân t’ diàtht, e gneni n’ ân t’ sctermanghet.
39 E atà ci sckoiscin truescin atè tui luit krenat e veta,
40 E tui than: O ti, ci rreenòn kiscen e Tenԑòt, e per trii ditt e godìtt: psctò vetvethen: n’ kiòft i biri i Tenԑòt, ԑdryp prei kryget.
41 N’ ket mnyr edhè t’ part t’ mesctarvet tui ciestìss atè basck me Sckribe, e me plec thoiscin:
42 Psctoi tièrt, e nuk munnet me psctue vetvethen: n’ kiòft kraili i Iԑraèlit, let ԑdryp tasc prei kryget, e bessoim atii:
43 Scpnessoi n’ Tenԑòn: t’ pscton tasc, n’ dasct atè: psè kaa than: Une jam i biri i Tenԑòt.
44 E me ket mnyr edhè hainat, ci iscin krygԑue me atè, e sciaiscin.
45 E prei giàsct sahati u terratìss dheu per gith ân deri nânn sahati.
46 E okoλa nânn sahati bertitti Jeԑu me ԑââ t’ madh, tui than: Eli, Eli, lamma sabacthani? ci do me than: Ԑoti jem, Ԑoti jem, psè n’ kee lânun mue?
47 E dissaa prei assìsc ci rriiscin atỳ, tui nnie ktè, thoiscin: Ky po therrèt Eliin.
48 E me vrap ngau gneni prei assìsc gnieu n’ uffuλ spuԑen, e e vûûni n’ kaλàm, e èpete atii me pii.
49 E tièter thoiscin: Lêê t’ sciòffim a vièn Eliin me psctue atè.
50 E Jeԑu prap tui bertìt me ԑââ t’ madh, dha scpirt.
51 E cè pèrdia e kiscs u daa n’ dyy piess prei majet deri n’ fundt, e dheu u dridh, e guurt u plassne,
52 E vorret u cilne: e sciùm korpna t’ scêitnavet, ci ken dekun, u gnaλne.
53 E tui dallun prei vorrësc mas t’ gnàλunit e tii, erdhne n’ scehèr scêit, e u dukne sciùmvet.
54 E Centuriòni, e atà ci iscin me atè, tui ruit Jeԑu, si paane termekun e kàfsciat ci bâhescin, u tutne fort, tui than: Per gnimèn ky kaa ken i Biri i Tenԑòt.
55 E iscin atỳ sciùm graa prei s’ largut, ci kiscin marr mrapa Jeԑu prei Galilejet, e i kiscin scerbye atii:
56 Nner atò iscte Mria Maddalèn, e Mrii nâna e Jakut, e Josefit, e nâna t’ biivet Zebedeut.
57 E saa u bââ mràmia, sckoi gni nièri ԑegnìn prei Arimatejet, emnit Josèf, ci edhè ai iscte discèpuλi i Jeԑu.
58 Ky voiti te Pilati, e lypi korpin e Jeԑu. Athèr Pilati urdhnoi me ju dhan korpi.
59 E Josèf muur korpin, e e psctuuλ me gni t’ bardh ciarciàff.
60 E vûûni atè n’ vorr t’ vet t’ rii, ci kiscte gherrye n’ gni sckam t’ guurit. E rotoλoi gni guur fort madh permì gryk t’ vorrit, e sckoi.
61 E rriiscin atỳ Mria Maddalèn, e tiètra Mrii, ullun karscii vorrit.
62 E n’ nèsseret, ci âsct dita mas Parascevet, u mlodhne t’ part e mesctarvet, e Fariseit tu Pilati,
63 Tui than: Ԑotnii, na kaa raa n’ menn, se ai perԑìêsi tha alaa tui ken giàλ: Mas trii dittsc kaa meu gnaλ.
64 Praa urdhnò me ruit vorrin deri n’ t’ treten dit: aboλà ci mos t’ sckoin nnosta discèpuit e tii, me e vièdhun, e t’ thon haλkut: U gnaλ prei s’ dèkunit: e kaa me ken i mbrami gabìm mââ i këcc se i pari.
65 Pilati tha atyne: Keni rojen, sckoni, runi sikùr t’ dini.
66 E atà sckuene, e forzuene vorrin me roise, tui vûû myhyrin rasses.