Për shkatërrimin e tempullit
(Mk 13.1-2Lk 21.5-6)1 Kur Jezui doli nga tempulli e po largohej, erdhën dishepujt e i treguan ndërtesat e tempullit. 2 Jezui u tha: «I shikoni të gjitha këto? Me të vërtetë po ju them se nuk do të mbesë gur mbi gur pa u rrëzuar».
Fillimi i fundit
(Mk 13.3-13Lk 21.7-19)3 Kur Jezui po rrinte në malin e Ullinjve, erdhën dishepujt e i thanë veçmas: «Na thuaj, kur do të ndodhin këto dhe cila do të jetë shenja e ardhjes sate dhe e fundit të botës?». 4 Jezui u tha: «Hapni sytë se mos ju mashtron njeri, 5 se do të vijnë shumë veta në emrin tim e do të thonë: “Unë jam Krishti” e do të mashtrojnë shumë njerëz. 6 Do të dëgjoni për luftra e lajme luftrash, por mos u tronditni. Këto duhet të ndodhin, por ky nuk do të jetë ende fundi.
7 Një komb do të ngrihet kundër një kombi e një mbretëri kundër një mbretërie. Do të ketë zi buke e tërmete në disa vende, 8 por ky do të jetë fillimi i dhimbjeve të lindjes. 9 Do t'ju dorëzojnë në mundime e do t'ju vrasin dhe të gjitha kombet do t'ju urrejnë për shkak të emrit tim. 10 Do të ketë nga ata që do të rrëzohen, do të tradhtojnë e do të urrejnë njëri-tjetrin. 11 Do të dalin shumë profetë të rremë e do të mashtrojnë shumë njerëz. 12 Meqë do të përhapet paudhësia, do të ftohet dashuria e shumë vetëve. 13 Por kush qëndron deri në fund, do të shpëtohet. 14 Ky ungjill i mbretërisë do të shpallet në të gjithë botën si dëshmi për të gjitha kombet dhe atëherë do të vijë fundi».
Shkretimi i madh
(Mk 13.14-23Lk 21.20-24)15 «Kur të shihni tmerrin e shkretimit në vendin e shenjtë, për të cilin ka folur profeti Daniel, “kush lexon le ta kuptojë”, 16 atëherë ata që janë në Jude le të arratisen maleve. 17 Ai që do të ndodhet mbi çati, të mos zbresë e të mos hyjë brenda për të marrë gjë nga shtëpia e tij! 18 Ai që do të jetë në arë, të mos kthehet prapa për të marrë gunën! 19 Mjerë gratë shtatzëna dhe ato që mëkojnë fëmijë në ato ditë!
20 Lutuni që arratia juaj të mos ndodhë në dimër apo të shtunën. 21 Atëherë do të bjerë një mjerim aq i madh, sa nuk është parë nga fillimi i botës e deri tani dhe të tillë mjerim nuk do të ketë më kurrë. 22 Po të mos shkurtoheshin ato ditë, nuk do të shpëtonte asnjeri, por për hir të të zgjedhurve ato ditë do të shkurtohen.
23 Nëse dikush ju thotë: “Ja ku është Krishti!” ose: “Ja, është këtu!”, mos i besoni. 24 Do të dalin krishtë të rremë e profetë të rremë, që do të bëjnë shenja të mëdha e mrekulli, që mundësisht të mashtrojnë edhe të zgjedhurit, 25 por, ja, unë ju paralajmërova. 26 Prandaj, nëse ju thonë: “Ja, është në shkretëtirë!”, mos shkoni atje. Po të thonë: “Ja, është fshehur në qilar!”, mos u besoni. 27 Biri i njeriut do të vijë si vetëtima që vetëtin nga lindja në perëndim. 28 Ku është kërma, mblidhen edhe skifterët».
Ardhja e Birit të njeriut
(Mk 13.24-27Lk 21.25-28)29 «Fill pas pikëllimit të atyre ditëve,
dielli do të errësohet
e hëna nuk do të japë dritë.
Yjet do të bien nga qielli
e pushtetet qiellore
do të tranden.
30 Atëherë do të shfaqet në qiell shenja e Birit të njeriut dhe të gjitha fiset e tokës do të mbajnë zi e do të shohin Birin e njeriut duke ardhur mbi retë e qiellit me pushtet e me lavdi të madhe. 31 Do të buçasë trumbeta e madhe dhe ai do të dërgojë engjëjt e tij në të katër anët e tokës për të mbledhur të zgjedhurit, nga njëri skaj në skajin tjetër të botës».
Mësimi nga fiku i tharë
(Mk 13.28-31Lk 21.29-33)32 «Mësoni nga shëmbëlltyra e fikut. Sapo dega e tij bëhet e njomë e nxjerr gjethe, ju e dini se po afrohet vera. 33 Kështu edhe ju kur t'i shihni të gjitha këto gjëra, ta dini se fundi është afër, te dera. 34 Me të vërtetë po ju them se kjo brezni nuk do të kalojë pa ndodhur të gjitha këto gjëra. 35 Qielli e toka do të kalojnë, por fjalët e mia nuk do të kalojnë».
Dita dhe ora e fshehtë
(Mk 13.32-37Lk 17.26-30, Lk 34-36)36 «Askush nuk e di atë ditë apo atë orë. As engjëjt e qiejve, as Biri, por vetëm Ati. 37 Siç ishte në ditët e Noeut, kështu do të jetë edhe ardhja e Birit të njeriut. 38 Ashtu sikurse gjatë atyre ditëve përpara përmbytjes njerëzit hanin e pinin, martoheshin e martonin, deri në ditën kur Noeu hyri në arkë, 39 dhe nuk dinin gjë derisa erdhi përmbytja e i zhduku, kështu do të jetë edhe ardhja e Birit të njeriut.
40 Atëherë, prej dy vetave që do të gjenden në arë, njëri do të merret e tjetri do të lihet. 41 Prej dy grave që do të jenë te mulliri për të bluar, njëra do të merret e tjetra do të lihet. 42 Prandaj rrini zgjuar, se nuk e dini në ç'ditë vjen Zoti. 43 Po ta dinte i zoti i shtëpisë se në ç'orë të natës do të vinte vjedhësi, do të rrinte zgjuar e nuk do të lejonte t'i vidhej shtëpia. 44 Prandaj jini gati, se Biri i njeriut do të vijë në një orë që nuk e prisni».
Dy shërbëtorët
(Lk 12.41-48)45 «Cili është ai shërbëtor besnik e i mençur, të cilin i zoti e ka vënë mbi shërbëtorët e tjerë për t'u dhënë ushqimin në kohën e duhur? 46 Lum ai shërbëtor që kur të vijë i zoti, do ta gjejë duke vepruar kështu. 47 Me të vërtetë po ju them se këtij shërbëtori do t'ia besojë të gjitha pasuritë e veta. 48 Por, nëse ai shërbëtor i mbrapshtë thotë me vete: “Zotëria im po vonohet” 49 dhe fillon të rrahë shërbëtorët e tjerë e ha e pi me të dehurit, 50 atëherë i zoti i këtij shërbëtori do të vijë ditën që ai nuk e pret e në orën që ai nuk e di, 51 do ta dënojë ashpër e do ta hedhë atje ku dënohen hipokritët. Aty do të ketë vajtim e kërcëllimë dhëmbësh».
Krie XXIV.
1 E dâlje Džesúi ka kjiša, iš e vêje . E u‐kjáse tin δišípuljit e tîje , ti buθtoje n te stísurat e kjíše se .
2 E Džesúi θa atire: Nẽ ng šini gjiθ kto šurbise? Pe r ve rtét ju θom, ẽ ng vién ljẽ n ktu gûr mbi gûr, tše se kâ te šuljaret.
3 E si u‐ulje aí mbi maljin e Ulínje vet, ju‐kjáse tin δišípuljit me njân, tue θẽ n: Θúana, kûr kân jên kto šurbise? e tsilji sinjali t’ árδurit tẽ nte , e te fe rnúarit e jéte se ?
4 E pe rgjegjur Džesúi, θa atire: Rúani te mos ju kjéle nje δûn njerî.
5 Pse šûm vĩnje n nd’ é me rit tim, tue θẽ n: Ú jam Krišti: e šûm atá kjéle nje n δûn.
6 Kini te gjégje ni ljufta, e vruitima ljuftaš. Rúani te mos skotíseni. Pse gjiθ kto šurbise kan te jên, po eδé ẽ ng e št te fe rnúarit.
7 Pse vién e ngre χet gjíndia mbi gjinde n, e rregje ría mbi rregje rîn, e kan te jên se munda, e ua, e túndura δeu gjiθaparu.
8 E gjiθ kto jân te zẽ nit e te δẽ́ mburavet.
9 Aχíerna ju vẽ̂ n nde pên, e ju vrase n: e jini te dašur ljik ka gjiθ gjinde t pe r é me rin tim.
10 E aχíerna skandalidzaren šûm, e njeri‐jetri traδiren, e duχen ljik njeri‐jetri.
11 E dalje n šûm profetra te rrêm, e kjéle nje n δûn šûm.
12 E pe r te mburúarit e te ljige s, ftoχet mâli šumve.
13 E aí tše durón njera nde te fe rnúarit, kî pe štón.
14 E preδikonet kî Vangjelji rregje rîs pe r gjiθ jete n, pe r martrî gjiθ gjínde vet: e aχíerna vién te fe rnúarit.
15 Kûr prana te šiχni te véljurit e škretíes, rre fíer ka profét Daniéli, tše rrî nde vende šé ite : aí tše δiaváse n, e nde ljgofte .
16 Aχíerna atá nde Juδêt, é t’ íke nje n máljevet:
17 E aí mbi špîn, é te mos kalaret te mârr gjê ka špia tîje :
18 E aí tše ê jašt, é te mos priret prapa te mârr te véšurat e tîje .
19 Mierezî eδé grâvet me bârr, e atire tše jape n sis nd’ ató dit.
20 Parkaljése ni pra te mos jêt t’ ikurit tâje nde dime r, o nde te štune t.
21 Pse aχíera kâ te jêt χeljm’ i maθ, sa nẽ ng kjé tše kûr zû jeta njera naní, ne vién mê .
22 E nde mos u‐škurtofšin ató dit, nẽ ng e pe štón nga kurm: po pe r te sgjéδurit voge ljonen ató dit.
23 Aχíera nde nje ju θe fte : Njô ktu Krišti, o ke tié: mos i pafšit bes.
24 Pse dalje n Krištra te rrêm, e profetra te rrêm: e jape n sinjalje te mbe δenje , e me rákulje , se te kjéle nje n δûn (nde mund jêt) eδé te sgjéδurit.
25 Njô ju e θê pe rpara.
26 Andái nde ju θe fšin: Njô e št te ére mi, mos dílje ni: njô nde r špît mbrẽ nda, mos e kini bes.
27 Pse si škeptimi delj ka ljeχet díeli, e duket njera ku pere ndón: ke štú kâ te jêt eδé t’ árδurit e te Birit njeríut.
28 Pse tek do kjofte kurmi vdekur, atié mbe jiδen eδé kjiftrat.
29 E mbiátu pas χeljmit e atire díte ve díeli erret, e χe na nẽ ng jep drite n e sâje , e ílje zit bíen ka kjíela, e fukjît e kjíelvet vĩnje n škunduljísura:
30 E aχíera buθtonet sinjali te Birit njeríut nde kjíel: e aχíera kjânje n gjiθ gjinde t e jéte se : e šoχe n te Birin e njeríut tše vién mbi rêt e kjíele s me putîr, e ndêre šûm.
31 E de rgón ẽ́ ngje ljit e tîje me trumbete , e vûdže te maδe: e mbiéδe n te sgjéδurit e tîje ka te kate r áirat, ka te ljartit e kjíelvet njera tek te fe rnúarit e tire.
32 E ka fiku me soni pe rráleze n: kûr dega e tîje bẽ net e njôm e ljeχen fiétat, njiχni se vera ê afe r:
33 Ke štú eδé ju kûr te šiχni gjiθ kto šurbise, kin te dini se aí e št pe rrê z mbe díerte .
34 Pe r ve rtét ju θom, ẽ ng škon ke jó dženeratsiûn, njera te be χen gjiθ kto šurbise.
35 Kjíela e δeu škonje n, po fiálje t time nẽ ng škonje n.
36 At dit e at χêr mosnjerî e dî, mẽ ngu ẽ́ ngje ljit e kjíelvet, mosse Tata im vete m.
37 E si díte t’ e Noéut, ke štú kâ te jêt t’ árδurit e te Birit njeríut.
38 Se si iše n te díte te pe rpara de ljuδit tše χaje n e pije n, tše martoje n e martonšin, njera at dit, tše Noéu χiri te arka,
39 E ẽ ng njoχtin gjê njera tše erθ de ljuδi, e i múar gjiθ: ke štú kâ te jêt t’ árδurit e te Birit njeríut.
40 Aχíerθin di jân te petku: nje mirret, e nje lje χet.
41 Dî veta biúanje n te muliri: njera mirret, e jatra lje χet.
42 Prandái rrini sgjúar, se nẽ ng dini tše χêr vién Zoti îje .
43 Njiχni eδé até , se nde dîje krei‐špîs nde tše χêre te náte se vién latruni, rrîje sgjúar, e ẽ ng ljê je t’ iš e škalmúar špia e tîje .
44 Pre kte eδé ju kjofšit te ndrekjur: se nd’ at χêr tše s’ e panteχni, vién i Biri njeríut.
45 Tsilji prana e št šerbe túari i bese m, e i špéit, tše i zoti tîje vû mbi gjíndien e špîs tîje , se te jâp atire te ngrẽ nit mbe χêr?
46 Ljumi aí šerbe túar, tše arδur i zoti tîje , e gjẽ n tše bẽ n ke štú.
47 Pe r ve rtét ju θom, se mbi gjiθ petkat e tîje aí vê até .
48 Nde prana θe ft aí šerbe túar i ljik te zé me ra tîje : Me nón i zoti im te vĩnje :
49 E ze fte te rráχe nje šoke t e tîje , e te χâr e te pîr me te déimit:
50 Vién i zoti ke tîje šerbe túari, dite n tše aí nẽ ng e pret, e nde χêr tše se dî:
51 E e ndân, e piése n e tîje e vê me ipókritrat. Atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δẽ mbeš.