Tradita e të parëve
(Mk 7.1-23)1 Farisenjtë dhe shkruesit erdhën te Jezui nga Jerusalemi e i thanë: 2 «Përse dishepujt e tu e shkelin traditën e të parëve? Ata nuk i lajnë duart kur hanë». 3 Jezui u përgjigj: «Po ju, pse e shkelni urdhërimin e Perëndisë për hir të traditës suaj? 4 Se Perëndia ka thënë: ndero atin tënd e nënën tënde dhe kush flet keq për të atin e të ëmën, të dënohet me vdekje. 5 Por ju thoni: “Kush i thotë të atit apo të ëmës se ndihmën që do t'ju jepja juve po ia kushtoj Perëndisë, 6 ai është i çliruar nga detyrimi për të nderuar të atin ”. Kështu, për shkak të traditës suaj keni shfuqizuar fjalën e Perëndisë. 7 Hipokritë! Mirë profetizoi Isaia për ju, kur tha:
8 ky popull më nderon me buzë,
por zemrat e tyre janë larg meje.
9 Më kot më nderojnë,
përderisa japin si mësim të Zotit
urdhrat e njerëzve ».
10 Pastaj e thirri turmën pranë vetes e tha: «Dëgjoni e merrni vesh! 11 Njeriun nuk e ndot çfarë hyn në gojë, por e ndot çfarë del prej saj».
12 Atëherë erdhën dishepujt e i thanë: «A e di se u je bërë pengesë farisenjve kur e kanë dëgjuar këtë gjë?». 13 Jezui u përgjigj: «Çdo bimë që nuk është mbjellë nga Ati im, do të shkulet me gjithë rrënjë. 14 Lërini ata! Ata janë të verbër që udhëheqin të verbër. Nëse një i verbër i prin një të verbri tjetër, do të bien të dy në gropë».
15 Por Pjetri i tha: «Na e shpjego këtë shëmbëlltyrë». 16 Jezui tha: «Ende nuk e keni kuptuar? 17 A nuk e dini se çfarë hyn në gojë, kalon në bark e pastaj jashtëqitet? 18 Ndërsa çfarë del nga goja rrjedh nga zemra dhe kjo e ndot njeriun. 19 Nga zemra dalin mendimet e këqija, vrasjet, tradhtitë bashkëshortore, kurvëritë, vjedhjet, dëshmitë e rreme e fyerjet. 20 Këto e ndotin njeriun e jo ngrënia me duar të palara».
Besimi i gruas kananite
(Mk 7.24-30)21 Jezui u largua që andej e shkoi në rrethinat e Tirit e të Sidonit. 22 Dhe ja, një grua kananite, nga ajo krahinë, shkoi e i tha me zë të lartë: «Ki mëshirë për mua, o Zot, Biri i Davidit, se vajzën time e ka pushtuar keq djalli». 23 Por Jezui nuk iu përgjigj. Dishepujt e tij iu afruan e i thanë: «Largoje atë, se na vjen nga pas duke bërtitur». 24 Ai u përgjigj: «Unë jam dërguar vetëm te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit». 25 Por ajo erdhi, i ra në gjunjë e i tha: «O Zot, më ndihmo!». 26 Ai iu përgjigj: «Nuk është mirë të marrësh bukën e fëmijëve e t'ua hedhësh qenve». 27 Ajo i tha: «Po, o Zot, por edhe qentë hanë thërrimet që bien nga tryeza e të zotëve». 28 Jezui iu përgjigj: «O grua, i madh është besimi yt! Le të bëhet ashtu siç dëshiron». Vajza e saj u shërua që në atë çast.
Shërimi i shumë njerëzve
29 Jezui u largua që andej e shkoi bregut të liqenit të Galilesë. U ngjit në mal dhe u ul aty. 30 Turma të mëdha erdhën tek ai duke sjellë me vete të çalë, të verbër, të gjymtuar, memecë e shumë të tjerë. I ulën te këmbët e tij dhe ai i shëroi. 31 Kështu turmat u mrekulluan kur panë memecët që po flisnin, të gjymtuarit që shëroheshin, të çalët që ecnin, të verbrit që shikonin dhe përlëvduan Perëndinë e Izraelit.
Ushqimi i katër mijë vetave
(Mk 8.1-10)32 Pastaj Jezui thirri pranë vetes dishepujt e u tha: «Më dhimbset turma, se kanë tri ditë që rrinë me mua e nuk kanë asgjë për të ngrënë. Nuk dua t'i lë të shkojnë të uritur e të mbeten rrugës». 33 Dishepujt i thanë: «Ku ta gjejmë gjithë atë bukë në shkretëtirë për të ushqyer tërë këtë turmë?». 34 Jezui i pyeti: «Sa bukë keni?». Ata iu përgjigjën: «Shtatë bukë e disa peshq të vegjël». 35 Pasi urdhëroi turmën të ulej përdhe, 36 mori shtatë bukët dhe peshqit, tha lutjen e falënderimit, i theu bukët, ua dha dishepujve e dishepujt ua dhanë turmave. 37 Të gjithë hëngrën e u ngopën dhe morën me vete shtatë shporta me copat që tepruan. 38 Ata që hëngrën ishin katër mijë burra, përveç grave e fëmijëve. 39 Jezui i shpërndau turmat, hipi në varkë e shkoi në krahinën e Magadanit.
Krie XV.
1 Aχíera vĩnje n te Džesúi ka Džerusalemi Skribra, e Farisera, tue θẽ n:
2 Pse δišípuljit e tû ljẽ̂ n zakôn e piékje vet? pse nẽ ng ljanje n dúart e tire kûr χân buk.
3 E aí pe rgjegjur θa atire: E ju pse se bẽ ni órde nin e Tinzoti pe r zakonin tê je ? Pse Inzót kumandói, tue θẽ n:
4 Nderó te t’ at e te t ê m, e: Aí tše malkón atin, o ê me n, vdekte mórtie.
5 Ju pra θoni: Aí tše θe fte te jatit, o se je me s: Tse dó rrigâl vién ka ú, te bẽ n mîr: e mos nderofte te jatin, o te je me n:
6 E škatarrúat ljedže n e Tinzoti pe r zakôn tê je .
7 Ipókritra, mîr profetidzarti pe r ju Isaía, tše θôje :
8 Ke jó gjind me kjaset me golje n e tire, e me buze n me nderón: po zé mera tire e št largu ka ú.
9 Pa‐vertét pra me nderonje n, tue me súar mesúarat, ljedžat e njére zvet.
10 E po tše θe rriti gjíndien, i θa: Mírre ni veš, e de ljgoni.
11 Jo tše χîn te grika, pe rgón njeríun: po tše delje ka grika, pe rgón njeríun.
12 Aχíera kjasur δišípuljit e tîje , i θân: E dî se Fariserat, po tše gjégje tin kto fiálje , u‐skandalidzartin?
13 E aí pe rgjegjur θa: Nga rrẽ mb, tse se vû Tata im i kjíele s, kâ te jêt i škuljur.
14 Ljeni atá: jân te verbe r, tše kjéle nje n te verbe r: e nde nje i verbe r kjelte njete r te verbe r, te di vên e bíen te gropa.
15 Piétri pra pe rgjegjur, θa atîje : Bẽ n te de ljgômi ke t pe rralez.
16 E aí θa: Eδé ju jini pâ nde ljgîm?
17 Nẽ ng nde ljgoni, se tše dó χîn nde grikte , škon te barku, e štiχet tek pe rgonet?
18 Ató pe stana tše vĩnje n ka grika, dalje n ka zé me ra, e ató pe rgonje n njeríun:
19 Se ka zé me ra dalje n pe nsiére te ljikje , te vrâra, aδultére, turpa grâše te ljígaše , kalúarit, martrî te rreme, malkime.
20 Kto jân, tše pe rgonje n njeríun. Te ngrẽ nit prana me dúart pa ljâre , nẽ ng pe rgón njeríun.
21 E dâlje atêje Džesúi u‐mbióθ nde r ane t e Tirit e Siδone s.
22 E njô nje grua Kananê dâlje ka ató ân θe rriti, tue θẽ n atîje : Ki ljipisî pe r mua, oi Zot, bîr i Daviδit: bilja ime e št e zẽ n kekje ka špirti χúaje .
23 E aí nẽ ng ju pe rgjekje nje fiâlje . E kjasur δišípuljit e tîje e parkaljése je n tue θẽ n: Ljeje te vê: se θe rrét prapa neše .
24 Aí prana pe rgjegjur θa: Ú nẽ ng kjeva de rgúar mosse pe r deljet e biérra te špîs Israélit.
25 E ajó arδur, e aδorare n, tue θẽ n: Zot, ndiχe m.
26 E aí pe rgjegjur i θa: Nẽ ng e št mîr te marr buke n e bílje vet e te ja štie kuljíše vet.
27 E ajó θa: E χ, Zot: pse eδé kuljište χân de rrúδet, tše bíen ka tríesa te zótravet e tire.
28 Aχíera pe rgjegjur Džesúi, θa asâje : Grua, e maδe ê bessa jote: kjofte bẽ n tîj si do. E u‐se rúa bilja e sâje tše mb’ at χêr.
29 E po tše škoi atêje Džesúi, vate rrê z detit Galilês: e ngjitur te malji, u‐ulje atié.
30 E u‐kjáse tin atîje gjinde šûm, tše kiše n me tá múnge ra, te verbe r, šankatra, sde rnatra, e šûm te tiêr: e i štûn pe rpara kẽ́ mbe vet Džesúit, e i še rói:
31 Sa gjinde t bẽ n e kjintroje n tše šíχe je n múnge ra tše fjíse je n, šankatra tše étse je n, te verbe r tše šíχe je n: e ndêrie n Te nzôn e Israélit.
32 Džesúi prana, θirrur δišípuljit e tîje , θa: Ljipíse nje gjíndien, se kâ trî dit tše rrîn me mua, e se kân tše te χân: e ti ljê te vên esul nẽ ng dua, se te mos ti biêr zaljî uδe s.
33 E i θôn δišípuljit e tîje : Kâ neve te éremi akje buk, sâ te ndẽ́ nde mi akje gjinde ?
34 E Džesúi θot atire: Sâ kravelje kini? E atá θân: Štat, e pak piškjiz.
35 E kumandói gjínde vet, t’ úlje šin mbe trúal.
36 E mârre štat kraveljet, e piškjit, po tše rrin‐gradziárti, i tšáiti, e i δa δišípulje vet e tîje , e δišípuljit gjíndies.
37 E χẽ́ nge rtin gjiθ, e u‐ndẽ́ nde tin. E ka tsopat tše kjintrúan, ndzúartin štat športa piót.
38 E atá tše χaje n, iše n kate r mîlje burra, vetše grâte e te vígje ljit.
39 E po tše lja te veje n gjinde t, u‐ngjit te varka: e vate te ane t e Mágδale s.